Σύμη των πρώτων μου παραμυθιών κάτω απο το άστρα, των γυμνών πελμάτων στην καυτή πλάκα, του αδιάκοπου τρεχαλητού στα στονομυρια, της πρώτης πρωινής ματιάς στη ωχρά και το κεραμίδι, του ξυπνήματος απο την καμπάνα του Αή Γιαννιού τις Κυριακές, του σφυρίγματος του καραβιού στις 11.
Σύμη του πρώτου μου έρωτα, των δροσερών μελτεμιών του Αυγούστου, του πανηγυριού των εννιάμερων στη Νημο, της μυρωδιάς απ´ τις ψημένες ´τουρτες´ της λαμπρής, του θυμιατού, της Αθανασίας, των σβιγγων του Νικόλα, των κατζικιων, του χοχλιού, του αχινού και της πατελλινας, των ζωντανών αστακών στα χέρια του Κυριακού, των βραδιών στα τραπέζια των τουριστών στην ταβέρνα.
Σύμη της μουσικής απ´ τη συναυλία της πλατείας, της βραδινής θεάς απο την κορφή της Καλής Στράτας, των ξενυχτιων στη Μπρατσέρα, της αγριάδας του Δυσαλωνα, των ιστοριών του Μιχαλούτσου, των χωρισμών του πλοίου.
