Πρώτα ζεμάτισμα και μετά στον καταψύχτη
Σε ένα μήνα μέσα εχάσαμενε τη γη κάτω από τα ποδάρια μας…
Author: Η ΑΛΙΚΟΥΝΤΙΣΗ
Η ΑΛΙΚΟΥΝΤΙΣΗ
Γελά και ξεγελά
OXI
Όχι… θα ρίξεις στην κάλπη και ε θα ’ναι μονάχα για σένα…
Ίντα θα γίνει;
Εν ηξεύρεις γιατί ε βλέπεις τελεόραση… για άνοιξε να δεις τις ειδήσεις του μέγα και του αντένα κι ύστερα μιλείς… σοβαροί αθρώποι τα λένε, δημοσιογράφοι…
Μερσινίδι, Ιούνης 2015
Μια ζωγραφιά κρύβει χίγιες λέξεις, ελέγανε οι παγιοί…
Άδωνις και Αιολίς
Καλό καλοκαίρι, παιδιά, κι άμα γυρνάτενε στο Φαναράκι, βράδυ, το νου σας… σφαντάζει…
Η βότα της Στεγιανής στη Χώρα
Ευτοί που έχομενε για δημαρχαίους εν είναι μερακλήδες αθρώποι κι είναι και νιοί
Κάτι ξέραν
Κι αφού επέρασενε ο χειμώνας, εξέστρωσες τις κουρελούδες τις ήπλυνες και τις καλόθεκες…
Εις την Πόλη
Εκεί θαρρείς πως η καρδιά σου φτερουγίζει πιότερο σα να’ ναι ένας έρωτας παράνομος…
«Μάνα, δεν βρίσκεται λέξη καμία να ’χει στον ήχο της τόση αρμονία»
ήγραφενε η κάρτα που μας ήβαζε η δασκάλα να φτιάχνομε και κρυφά την εχώναμε κάτω από το προσκέφαλό της μάνας, τέτοια μέρα…
Κοντά στο νου κι η γνώση
Είναι καρδιάς καμός, να περνάς κάθε μέρα απέ κειδά και να βλέπεις φρέσκα λουλούδια κι ένα κεράκι αναμμένο, στον κάθε στύλο, πεζοδρόμιο, ντουβάρι…