Η «Α» συνεχίζει την αναδημοσίευση κειμένων και έργων προσφύγων-μαθητών στα Κέντρα Μάθησης της Be Aware and Share. Σήμερα τα κείμενα «Υποφέροντας στην Ελλάδα» και «Χαρούμενο Νορούζ»
Υποφέροντας στην Ελλάδα
Από Hamzha O.
Εδώ στην Ελλάδα, στη Χίο για την ακρίβεια, όλοι οι πρόσφυγες βιώνουν μια τραγωδία και τεράστια ταλαιπωρία. Η πρόσβασή μας σε βασικές υπηρεσίες είναι πολύ περιορισμένη: οι τουαλέτες, το φαγητό, το νερό, η υγιεινή κι η στέγαση είναι ανυπόφορες.
Εντούτοις ελπίζουμε υπομονετικά να φύγουμε από εδώ, την ίδια στιγμή που ακούμε φήμες ότι περισσότερες ευρωπαϊκές αποφάσεις αποσκοπούν στην εύρεση λύσης τής προσφυγικής κρίσης. Ωστόσο, αυτά είναι απλά άδειες υποσχέσεις.
Είμαι εδώ οκτώ μήνες, κι έχω προσπαθήσει να ακολουθήσω τις νόμιμες διαδικασίες, να σεβαστώ τους κανόνες και τον νόμο εδώ. Αλλά, δυστυχώς, υπάρχουν άτομα τα οποία δε σέβονται τους κανονισμούς και τους νόμους, κι αυτοί, όλο αυτόν τον καιρό, περιφέρονται ελεύθεροι εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Κατά τη διάρκεια τής διαμονής μου εδώ, έχω συναντήσει τόσους πολλούς οργανισμούς που εργάζονται στη ΒΙΑΛ: οργανισμούς ανθρωπίνων δικαιωμάτων, Praksis, EASO κλπ… Όλοι ισχυρίζονται πως τα αιτήματα ασύλου δεν παρέχονται από εκείνους. Τότε, λοιπόν, γιατί βρίσκονται εδώ; Υποκρίνονται· κι εφόσον δεν μπορούν ούτε να μας βοηθήσουν, ούτε να μας δώσουν συμβουλές, δε θα ‘ταν καλύτερα να έμεναν σπίτι;
Πήγα σε μια ειρηνική διαμαρτυρία πρόσφατα και τους ζήτησα να μου εξηγήσουν τα αίτια τής απόρριψής μου και τις πιθανότητές μου να φύγω από εδώ. Έχω το δικαίωμα να ξέρω τουλάχιστον αυτό. Έχω συναντήσει το διευθυντή -Νίκο – τού ασύλου στη ΒΙΑΛ αρκετές φορές και κάθε φορά που παρευρισκόμαστε μου λέει να του δώσω ιατρική αναφορά και τότε θα μου επιτρέψει να φύγω απ’ τη Χίο. Αλλά πώς μπορώ να του δώσω ιατρική αναφορά απ’ τη στιγμή που είμαι υγιής;
Όταν το σκέφτηκα, βρήκα έναν και μόνο λόγο: πως η Ελλάδα επιθυμεί να δείξει στην Ε.Ε. πως δέχεται αρρώστους, κι ότι αυτό το ψέμα χρησιμοποιείται για την παραλαβή χρημάτων απ’ αυτούς (την Ε.Ε.), τα οποία θα κλέψει εκείνη αργότερα.
Συγγνώμη που είμαι ειλικρινής. Ίσως και να κάνω λάθος. Παρ’ όλα αυτά, όλοι εδώ έχουν την ίδια άποψη.
Απλά θέλουμε να μάθουμε για πόσο ακόμη θα συνεχιστεί αυτή η κατάσταση…
Χαρούμενο Νορούζ!
Από Mohammed Sara
Norruzor Neroz είναι η Περσική Πρωτοχρονιά και σηματοδοτεί την ημέρα τής Εαρινής Ισημερίας στις 21 Μαρτίου τού Γρηγοριανού Ημερολογίου.
Είναι οι μεγαλύτερες διακοπές τού Περσικού εθνικισμού, γιορτάζεται στο Ιράν και σε γειτονικές χώρες, όπως το Αφγανιστάν κι η Τουρκία, κι εξυμνείται παντού απ’ τους Κούρδους.
Ειδικότερα στο Βόρειο Ιράκ, η ρίζες του Nowruz αποδίδονται, εν μέρει, σε μυστικά θρησκευτικά έθιμα, ωστόσο ο εορτασμός αυτού τού πανηγυριού συνεχίζεται ακόμη και ύστερα απ’την Ισλαμική κατάκτηση τής Περσίας, έως και σήμερα.
Κι όταν πήγα στη Βιάλ, στη Χίο, είδα ανθρώπους να γιορτάζουν παρά τον πόνο και το θρήνο τους και τότε συνειδητοποιήσα ότι η ζωή συνεχίζεται.
Μετάφραση και για τα δύο κείμενα: Αυγ. Βάσση – Το πρώτο κείμενο της σειράς και ένα εισαγωγικό σημείωμα, εδώ – Περισσότερες ιστορίες, στα ελληνικά, τα αγγλικά και τα αραβικά, στο Chios Voices