Έχει δώσει δικαιώματα να βρεθεί στο στόχαστρο των ΜΜΕ για λόγους που δεν σχετίζονται με τη μουσική και τα τραγούδια του και αυτό μάλλον τον αδικεί ως καλλιτέχνη. Τα τελευταία χρόνια η ενασχόλησή του με την πολιτική τον έφερε συχνά πυκνά στο προσκήνιο, αλλά πλέον ο Στάθης Δρογώσης δηλώνει κουρασμένος από όλα αυτά και αποφασισμένος να επιστρέψει εκεί που αγαπά, στον κόσμο της μουσικής δημιουργίας. 3,5 χρόνια μετά την παρθενική του εμφάνιση στη Χίο και την πρώτη συνέντευξη που μας είχε παραχωρήσει, ο Στάθης Δρογώσης μιλάει στην «Α» για τους προβληματισμούς του, τα τραγούδια του, τον νέο του δίσκο, την συνεργασία με τον Σαββόπουλο, αλλά και την κυβέρνηση.
Συνέντευξη στον Γιώργο Κάκαρη
Ας ξεκινήσουμε από εκεί που είχαμε μείνει. Στην προηγούμενη συνέντευξη είχες πει «Αριστερή κυβέρνηση χωρίς κίνημα από κάτω δεν μπορεί να λειτουργήσει». 3,5 χρόνια μετά πως χαρακτηρίζεις την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ;
Είναι μια τυπική ελληνική κυβέρνηση. Με τα μνημόνιά της. Με τα όλα της. Εντάξει, έχουν πιο ικανή επικοινωνιακή ομάδα, αλλά δεν διαφέρουν και σε πολλά από προηγούμενους. Είναι και πιο τυχεροί. Στα θετικά τους είναι κάποιες μεταρρυθμίσεις στο οικογενειακό δίκαιο, σύμφωνο συμβίωσης κτλ. Από την άλλη δεν έχουν άλλη πολιτική από αυτή των μνημονίων. Και επειδή είναι και “ιδεολογικά αντίθετοι” -έτσι ισχυρίζονται- τα εφαρμόζουν άτσαλα. Χωρίς καμιά οικονομική λογική. Τέλος έφερε μεγάλη απογοήτευση στους ανθρώπους που πάλευαν τόσα χρόνια.
Πέρα από τον τομέα των δικαιωμάτων, τίποτα άλλο καλό δεν έκανε η κυβέρνηση;
Σίγουρα έκανε καλά σε συγκεκριμένες κοινωνικές τάξεις. Τους πιο πλούσιους. Και άλλους τους ισοπέδωσε. Πάντως η λογική της TINA (σ.σ. There Is Not Alternative) έβλαψε πολλούς.
Υπάρχουν και τώρα πρωτοβουλίες από τα κάτω, ωστόσο το λεγόμενο «κίνημα» εξαϋλώθηκε, αν και δεν έχουν παύσει οι λόγοι που συνέβαλαν στη δημιουργία του. Απρόσμενη εξέλιξη ή λογική συνέχεια των πραγμάτων;
Η ήττα μετά το δημοψήφισμα ήταν τεράστια. Και θέλει χρόνο για να το συνειδητοποιήσουμε. Γνώμη μου είναι ότι δεν θα ηρεμήσει ο κόσμος τόσο εύκολα. Και αν δεν πάει σε “αριστερές” κινηματικές διαδικασίες κινδυνεύει να παρασυρθεί σε ακροδεξιές. Το αυγό του φιδιού επωάζεται. Ίσως να μην έχουμε δει τα χειρότερα ακόμα. Αν ο κόσμος απογοητευτεί εντελώς από τις αριστερές ουμανιστικές ιδέες, μπορεί μαζικά να παραδοθεί στα κηρύγματα μίσους των ακροδεξιών. Και μου προκαλεί έκπληξη που πολλοί αριστεροί πολιτευτές αγκαλιάζουν τον εθνικισμό με γρήγορους ρυθμούς.
Κάποια στιγμή δήλωσες ότι μετάνιωσες που ασχολήθηκες με τα κοινά και ότι από εδώ και πέρα θα επικεντρωθείς και πάλι στη μουσική. Απογοήτευση για την πολιτική κατάσταση, διάθεση για καλλιτεχνική δημιουργία ή ανάγκη για ηρεμία και περισυλλογή;
Με βαρέθηκα. Τραγούδια γράφω και αυτό μόνο θέλω να κάνω. Και να τραγουδώ. Δεν έχω την υπομονή πια να ακούω και να λέω αρλούμπες. Υπάρχουν άλλοι πιο ικανοί να ασχοληθούν με τα κοινά. Και πιο μορφωμένοι. Και δεν έχω ξοφλήσει ακόμα. Ζω μέσα στη μουσική κάθε μέρα. Με γεμίζει και με κάνει ευτυχισμένο. Δεν θέλω να την παρατήσω ξανά.
Η τελευταία σου δισκογραφική δουλειά με τη συμμετοχή πολλών φίλων τραγουδιστών ήταν μια έκπληξη. Πως προέκυψε η ιδέα για τη δημιουργία αυτού του CD με διασκευές από παλιότερα τραγούδια σου;
Ήθελα εδώ και καιρό να ξαναπειράξω τα παλιά μου τραγούδια. Να αλλάξω ενορχηστρώσεις και να τα φέρω πιο κοντά στο σήμερα. Επίσης ήθελα να προτείνω στον κόσμο και κάποια από τα άγνωστά μου τραγούδια. Να τους δώσω μια δεύτερη ευκαιρία. Τέλος ήθελα να τα ακούσω τραγουδισμένα από άλλους συναδέλφους. Βαριέμαι τη φωνή μου. Πιστεύω ότι τα τραγούδια μεταμορφώθηκαν και έγιναν πιο σύγχρονα. Είναι ένας απολογισμός. Είμαι τραγουδοποιός και ξαναπαρουσιάζομαι στον κόσμο. Και νιώθω όμορφα για αυτό. Γιατί με ξανασυστήνουν εκπληκτικοί συνάδελφοι!
Κάποιες συμμετοχές θα τολμούσα να πω ότι ήταν αναμενόμενες. Κάποιες άλλες όχι, με πιο χαρακτηριστική αυτή του Σαββόπουλου. Πες μας λίγο για αυτή τη συνεργασία.
Δεν θέλω να αδικήσω κανέναν από όλους όσους συμμετέχουν. Ο Σαββόπουλος είναι για μας τους τραγουδοποιούς ο Πατριάρχης μας. Από τους πιο σπουδαίους μας ποιητές και συνθέτες. Και πραγματικά μεγάλωσα με τα τραγούδια του. Είναι ο πατέρας όλων μας. Και πάντα είχα όνειρο να συνεργαστώ μαζί του. Είμαι τυχερός που το κατάφερα. Στο στούντιο όταν ήρθε έτρεμα. Είναι υποβλητικός. Δουλεύει με πάθος. Κοιτάζει την παραμικρή λεπτομέρεια. Δίνει όλο του το είναι σε μια ερμηνεία. Δεν έχει βαρεθεί κι ας έχουν περάσει τόσα χρόνια. Είναι δάσκαλος. Το τραγούδι που διάλεξε είναι από τα αγαπημένα μου. Μιλάει για τη δική μας γενιά. Όχι για την δική του. Αλλά ο ίδιος το μεταμόρφωσε. Το είπε με αγάπη προς εμάς. Σαν μια συμβουλή του παππού. Ενός μπαρουτοκαπνισμένου παππού όμως. Είμαστε τυχεροί που ζούμε στην εποχή του.
Ο δίσκος «Όμορφη ζωή» του 2010 ξεχείλιζε αισιοδοξία, Στο «Κόκκινο τετράδιο» του 2015 δεν υπήρχαν βεβαιότητες. Ο τελευταίος σου δίσκος «18+» στέλνει κάποιο μήνυμα ή είναι μόνο το επισφράγισμα της καταξίωσης του Στάθη Δρογώση;
Βαριέμαι τα μεγάλα νοήματα πια. Ένας δίσκος είναι. Που λέει ότι είμαι ζωντανός. Ότι ξαναρχίζω. Κι αν πίκρανα κάποιον δεν πειράζει, ας συμφιλιωθούμε. Κυρίως παλεύω να συμφιλιωθώ με τον εαυτό μου σε αυτόν τον δίσκο. Να με αποδεχτώ. Και όχι δεν πιστεύω ότι καταξιώθηκα. Πιστεύω ότι έγραψα κάποια καλά τραγούδια κι ότι άγγιξα κάποιους ευαίσθητους ανθρώπους με τη μουσική μου. Μέχρι εκεί. Τα πιο καλά έρχονται. Έχω πέσει με τα μούτρα στη σύνθεση και όλο και κάτι ετοιμάζω.
Στο CD υπάρχουν και 3 διασκευές από τραγούδια από «Τα Φώτα που σβήνουν», το σχήμα με το οποίο σε γνωρίσαμε. Μου είχες πει παλιότερα ότι υπάρχουν σκέψεις επανασύνδεσης της μπάντας τουλάχιστον για κάποιες συναυλίες. Τελικά αυτό δεν έγινε. Γιατί;
Μιλάμε με τα παιδιά. Αγαπιόμαστε. Δεν σου κρύβω ότι το θέλουμε όλοι. Απλά πρέπει να βρούμε τον χρόνο. Ίσως βγάζαμε κάποιο δίσκο πάλι. Είναι εκπληκτικοί μουσικοί άλλωστε. Και ο Δημήτρης Τζιμέας γράφει ακόμα μουσική και στίχους στους ΡΑΔΙΟ ΣΟΛ. Θα τους το ξαναπώ, χα χα.
Από «Τα Φώτα που σβήνουν», το τραγούδι για τον σκύλο τον Κανέλλο, τα live στο Πολυτεχνείο, φθάσαμε σήμερα στο 18+ με συμμετοχές αρκετών καταξιωμένων τραγουδιστών. Πόσο έχει αλλάξει ο άνθρωπος και ο καλλιτέχνης Δρογώσης;
Όσοι με ξέρουν καλά με κατηγορούν για το αντίθετο. Ότι δεν έχω αλλάξει λένε, χα χα. Δεν έχω μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μου. Έκανα οικογένεια και η κόρη μου όντως είναι ό,τι με συγκινεί περισσότερο. Θέλω να γίνω σωστός πατέρας και να αλλάξω κάποια πράγματα στον χαρακτήρα μου… Δεν ξέρω αν γίνεται. Θέλω να γίνω πιο ήρεμος. Καλλιτεχνικά νομίζω έχω αλλάξει. Γράφω όλο και πιο παράξενα τραγούδια. Και έχω και πολλά όνειρα. Για δίσκους. Και νουβέλες.
Την Παρασκευή 9 Φεβρουαρίου θα βρεθείς για 3η φορά στη Χίο. Τι καλό θα ακούσουμε στην Οδύσσεια;
Θα είμαι μαζί με τον εξαιρετικό τραγουδοποιό Βαγγέλη Μαρκαντώνη αυτή τη φορά. Και θα παίξουμε τραγούδια από τους δίσκους μας, αλλά και φοβερές διασκευές. Ο Βαγγέλης είναι εκπληκτικός τύπος. Παίζει πολλά όργανα και έχει γράψει μικρά τρίλεπτα αριστουργήματα. Τον θαύμαζα από την Ανοιχτή Θάλασσα και με τιμά με την φιλία του. Είμαστε αχτύπητο δίδυμο στις συναυλίες.
