γράφει ο Τέλης Τύμπας
Δύσκολα εκτιμώ θα βρεθεί κάποιος που να ξέρει την ελληνική κοινωνία καλύτερα από την Κατερίνα Μάτσα, την πρώην διευθύντρια της Μονάδας Απεξάρτησης 18 ΑΝΩ. Γι αυτό αξίζει να προσεχτεί ότι είπε σε μια συνέντευξή της που κυκλοφορεί για τη συσχέτιση της κατηγορίας των φθηνών και γι αυτό ιδιαίτερα επικίνδυνων ναρκωτικών που παίρνουν οι νέοι σήμερα με την κρίση, τον συστηματικό διωγμό των τοξικομανών και των άλλων αποκλεισμένων από την εξουσία, την διαφορά αλληλεγγύης και φιλανθρωπίας, το βλέμμα του θεραπευτή που δεν πρέπει να ντροπιάζει αλλά να δίνει κουράγιο, τον αγώνα για τα κοινά με επαναστατικούς πάντοτε ορίζοντες και όραμα, τη μάχη ενάντια στον παραλογισμό και τις θηριωδίες του πολέμου, την σημασία των διαδηλώσεων, το μεγάλο μερίδιο ευθύνης στον προβληματικό ορισμό της τοξικομανίας που έχουν, η ιατρική και η ψυχιατρική κοινότητα, όπως και (ας το σημειώσουμε αυτό, μιας και είναι στην επικαιρότητα) οι φαρμακευτικές εταιρείες, την αποτελεσματικότητα οποιαδήποτε μορφής αντίστασης που αποφασίζεται συλλογικά, δημοκρατικά και με αυτοοργάνωση, την ανάγκη για αντίσταση που όμως δεν αρκεί και γι αυτό χρειάζεται η επανάσταση απέναντι σε αυτό που γεννά συνεχώς πόνο και δυστυχία.
