Ο Ρουκετοπόλεμος αποτελεί ισχυρό έρεισμα της πολιτισμικής μας ταυτότητας που δεν πρέπει να σβήσει, αλλά να διεξάγεται με αίσθημα καθήκοντος για τη διαφύλαξη και ασφάλεια της ανθρώπινης ζωής και περιουσίας. Σε αυτή τη φράση συμπυκνώνονται οι θέσεις της Λαϊκής Συσπείρωσης για το Ρουκετοπόλεμο που κατέθεσε στο δημόσιο διάλογο με στόχο τη συνέχιση και διαφύλαξή του.
Αναλυτικά οι θέσεις της ΛΑΣ:
Ο ρουκετοπόλεμος είναι έθιμο. Κάθε αιτίαση περί του αντιθέτου είναι αστήρικτη και αποτελεί σκοπιμότητα για την κατάργησή του. Αφενός μεν είναι ενέργεια που επαναλαμβάνεται σε καθορισμένη χρονική περίοδο και περίσταση (το βράδυ της Ανάστασης) και έχει καθιερωθεί από την παράδοση της τοπικής κοινωνίας του Βροντάδου (ενοριών Αγίου Μάρκου & Παναγίας Ερειθιανής). Αφετέρου αποτελεί τήρηση μιας συγκεκριμένης συμπεριφοράς, που μέσα από την υπερεκατονταετή παρουσία της αποτέλεσε άγραφη πηγή δικαίου.
Οι παθογένειες που προκύπτουν είτε από τη διεξαγωγή του εθίμου είτε από άλλους παράγοντες, που όμως το επηρεάζουν, είναι οι ακόλουθες:
α. ο αστικός ιστός έχει διευρυνθεί και η χωρική διάταξη έχει αλλάξει κατά πολύ τις τελευταίες δεκαετίες, με αποτέλεσμα να βρίσκονται εκτεθειμένα όλο και περισσότερα σπίτια,
β. η ποσότητα των ρουκετών έχει υπεραυξηθεί με αποτέλεσμα την αύξηση των πιθανοτήτων ατυχήματος και της πρόκλησης ζημιών σε οικίες που βρίσκονται στους χώρους της ρίψης.
γ. το μείγμα της γόμωσης έχει διαφοροποιηθεί προς το ισχυρότερο σε σχέση με το αρχικό,
δ. τα συνεργεία πολλαπλασιάστηκαν ένθεν και ένθεν,
ε. η συμμετοχή ατόμων που αγνοούν τους κανόνες κατασκευής, ρίψης και προστασίας έχει μεγαλώσει,
στ. η ρίψη ρουκετών εκτός των οριζόμενων χώρων και των συντεταγμένων συνεργείων είναι ανεξέλεγκτη,
ζ. η χρησιμοποίηση του εθίμου ως τουριστικού και ψηφοθηρικού διαλαλητή, χωρίς όμως και την ανάλογη οικονομική ή νομική στήριξή του αντίστοιχα από τους ωφελούμενους,
η. η παγκόσμια φήμη που έχει λάβει χωρίς την ανάλογη κάλυψη του εθίμου και των συμμετεχόντων σ’ αυτό από το κράτος, αντιθέτως δε τη δίωξή τους.
Ο ρουκετοπόλεμος για να πραγματοποιηθεί σωστά και να εξαλειφθούν οι προαναφερόμενες παθογένειες χρειάζεται:
- οργάνωση εκ μέρους του Δήμου και των φορέων που θα στηρίζουν και θα προωθούν το έθιμο,
- αυτοοργάνωση εκ μέρους των συμμετεχόντων στο ρουκετοπόλεμο και
- πολιτική βούληση.
Όσον αφορά την οργάνωση εκ μέρους του Δήμου και των φορέων, προτείνουμε:
- Σύσταση επιτροπής για τη διενέργεια του ρουκετοπόλεμου (αποτελούμενη από το Δήμο, τους ρουκετατζήδες, το Επιμελητήριο, τον Εμπορικό Σύλλογο, τους ξενοδόχους), που θα έχει ουσιαστικές αρμοδιότητες και όχι τυπικές. Μέχρι τις αρχές Ιουνίου να αρχίσει ουσιαστικές προετοιμασίες για τον επόμενο χρόνο.
- Ορισμός του χρηματικού ποσού που θα διατίθεται κατ’ έτος και θα επιμερίζεται στους ωφελουμένους με προτεραιότητα την ασφάλεια ανθρώπινων ζωών και περιουσιών. (π.χ. 25.000 € ο Δήμος, από 5.000 € οι υπόλοιποι φορείς, επιχειρήσεις επισιτισμού, πλην των ρουκετατζήδων)
- Κατασκευή μεταλλικών πλαισίων προστασίας με ειδικές συνδέσεις και μεταλλικό «μάτι» ή ανθεκτικό σύρμα που θα περιβάλλουν με σχέδιο μηχανικών σπίτια και συνεργεία. Η κατασκευή τους θα γίνει εφ άπαξ και θα χρησιμοποιούνται ες αεί.
- Διεύρυνση της «γραμμής πυρός-κινδύνου» πέριξ των εκκλησιών-στόχων από τα 200 στα 500 μέτρα με λήψη μέτρων ασφαλείας στα σπίτια που βρίσκονται μέσα σ’ αυτήν την ακτίνα δράσης.
- Οριοθέτηση χώρων παρακολούθησης του εθίμου.
- Κυκλοφοριακές ρυθμίσεις κατά την ημέρα διεξαγωγής που θα αφορούν την είσοδο στην απαγορευμένη περιοχή αυτοκινήτων επισκεπτών, οι οποίοι εννοούν να μεταβούν μέχρι το σημείο παρακολούθησης εποχούμενοι. Η πείρα έχει δείξει ότι αν χρειαστεί να προσπελαστεί η απαγορευμένη περιοχή από όχημα αστυνομίας, πυροσβεστικής ή νοσοκομειακό, αυτό καθίσταται αδύνατο. Οι συγκεκριμένοι δρόμοι να φυλαχτούν από τροχονόμους και όχι από άτομα εντεταλμένα από το Δήμο, αλλά άπειρα.
- Δημιουργία σχεδίου δράσης και έγκαιρη ανακοίνωσή του μέσω τοπικών ΜΜΕ και επισκέπτες με ευθύνη του Δήμου. Το σχέδιο αυτό θα τηρείται απαρέγκλιτα. Σε περίπτωση άγνοιάς του ο καθένας θα αναλαμβάνει τις ευθύνες του.
Όσον αφορά την αυτοοργάνωση εκ μέρους των συμμετεχόντων στο ρουκετοπόλεμο, προτείνουμε:
- Οι ρουκετατζήδες μέλη της επιτροπής για τη διενέργεια του ρουκετοπόλεμου θα έχουν λόγο στην πρόληψη, στον έλεγχο των συνεργείων, των χρησιμοποιούμενων υλικών μείγματος, των προκαθορισμένων γομώσεων και της ποσότητας κατασκευής κάθε συνεργείου. Θα γνωρίζουν ονομαστικά τα μέλη κάθε συνεργείου και τον υπεύθυνο, ο οποίος θα λογοδοτεί σ’ αυτούς καθ’ όλη τη διάρκεια κατασκευής, του στησίματος των ρουκετοσυρτών, αλλά και της ρίψης των ρουκετών. Τα στελέχη της Π.Υ. μέλη της επιτροπής να έχουν λόγο σε θέματα ασφαλείας κ.ο.κ.
- Ορισμός του αριθμού των ρουκετών που δε θα υπερβαίνει συνολικά τις 40.000 (20.000 ανά ενορία και κατόπιν συνεννόησης μεταξύ των ενοριακών συνεργείων για το ποσό που προτίθεται να κατασκευάσει το καθένα).
- Ορισμός θέσεων των συνεργείων και γνωστοποίηση ότι από οποιαδήποτε άλλη θέση διενεργούνται ρίψεις, θα επεμβαίνει η αστυνομία.
- Δημιουργία διόδων για την πυροσβεστική και εξοπλισμός των συνεργειών με τα απαραίτητα πυροσβεστικά μέσα.
- Ανάληψη υποχρέωσης περιφρούρησης των συνεργείων για τη μη προσβασιμότητα άσχετων ατόμων στους χώρους ρίψης.
- Η συλλογή των χρησιμοποιημένων ρουκετών και ο καθαρισμός των χώρων θα γίνεται ανήμερα το Πάσχα κατά τις πρωινές ώρες.
Όσον αφορά την πολιτική βούληση, προτείνουμε:
Νομιμοποίηση του εθίμου. Αν δεν υλοποιηθεί η παράμετρος της νομιμοποίησης κατασκευής και ρίψης ρουκετών, αλλά «εθιμικώ δικαίω» διαιωνίζεται, τότε δεν πρόκειται να αποτραπούν τραγικά περιστατικά που έχουν συμβεί μέχρι σήμερα. Είναι αστείο να γίνονται συλλήψεις και δικογραφίες εις βάρος κατασκευαστών, κατασχέσεις υλικών κατασκευής σε «εγκαταλειμμένα» σπίτια και μετά από αυτό να τελείται με τα «παράνομα» υλικά ένα έθιμο που να λαβαίνει παγκόσμιες δημοσιογραφικές διαστάσεις. Η νομιμοποίηση θα αποτρέψει και την παράνομη κατασκευή σε μέρη επισφαλή και ακατάλληλα καθώς και την εμπλοκή ακατάλληλων ατόμων.
Δήμος και κυβέρνηση να αναλάβουν τις ευθύνες τους στη βάση της νομιμοποίησης της ρουκέτας ή τουλάχιστο το χαρακτηρισμό της ως «πυροτέχνημα εθίμου ρουκετοπόλεμου». Σ’ αυτή την κατεύθυνση να κινηθούν όλοι όσοι εφαρμόζουν ψηφοθηρικά τη λαϊκή ρήση «Τα καλά του Γιάννη θέλω, μα το Γιάννη δεν τον θέλω».