Τίποτα πλέον δεν θυμίζει τις ημέρες αλληλεγγύης το καλοκαίρι του 2015

0

Οι εγκαταλειμμένοι πρόσφυγες και νησιώτες πειθαναγκάζονται να συμμορφωθούν σε μια διαρκή συνθήκη βίας και καταπάτησης στοιχειωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων. Αυτό είναι το σχόλιο της Επιτροπής Αλληλεγγύης στους Πρόσφυγες Χίου «ΛΑΘΡΑ;» λίγο πριν την συμπλήρωση 2 χρόνων από την εφαρμογή της κοινής δήλωσης Ε.Ε. – Τουρκίας, η οποία, όπως στοιχειοθετημένα αναφέρει, δεν είναι βιώσιμη. Αναλυτικά, ολόκληρη η ανακοίνωση της «ΛΑΘΡΑ;»:

© Giorgos Moutafis

Σε λίγους μήνες συμπληρώνονται δύο χρόνια από την έναρξη εφαρμογής της κοινής δήλωσης Ε.Ε-Τουρκίας. Κατά την διάρκεια των δύο χρόνων που πέρασαν ένα μεγάλο πείραμα βρίσκεται σε εξέλιξη﮲ την ίδια στιγμή οι τόποι και οι άνθρωποι των νησιών αλλάζουν προς το χειρότερο. Περισσότερο απελπισμένοι οι πρόσφυγες, λιγότερο ανεκτικοί, περισσότερο ανασφαλείς και θυμωμένοι οι Χιώτες. Ζήσαμε πολλά τα τελευταία δύο χρόνια, τα περισσότερα δυσάρεστα, και τίποτα πλέον δεν θυμίζει τις ημέρες αλληλεγγύης το καλοκαίρι του 2015.

Στη βιομηχανικού τύπου διαχείριση της μαζικής μετανάστευσης εμπλέκονται πολλοί, εθνικοί (κυβέρνηση) και υπερεθνικοί μηχανισμοί (Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ΝΑΤΟ ΕΑSO, Frontex), αυτοδιοίκηση, ΜΚΟ, πανεπιστήμια, πρόσφυγες και εθελοντές). Μια μεγάλη μηχανή που αλέθει χρήματα και σκορπά καταστολή και πολεμικό κλίμα στα νησιά έχει στηθεί. Την ίδια στιγμή τοπικοί παράγοντες ευελπιστούν σε μια αύξηση των επιστροφών, ξεχνώντας ότι οι άνθρωποι δεν είναι εμπορεύματα για να επιστρέφονται σε μια νύκτα και χωρίς την τήρηση των νομικών διαδικαστικών εγγυήσεων.

Όλοι γνωρίζουν ότι με μεγάλη δυσκολία κρατιέται πια η κατάσταση «υπό έλεγχο» ενώ μέρα – μέρα δοκιμάζεται η υπομονή των προσφύγων και των κατοίκων. Τίποτα από όλα όσα στήθηκαν τα τελευταία δύο χρόνια δεν είναι βιώσιμο, γι’ αυτό και δεν θα αντέξει πολύ. Η κατάσταση «οφείλει» να είναι στο όριο σε όλα τα επίπεδα, προκειμένου να δικαιολογούνται πολλά σε πολιτικές και χρηματοδοτήσεις, που σε άλλες εποχές δεν θα ήταν ούτε καν σκέψεις. Βέβαια με διαχείριση διαρκώς στην κόψη του ξυραφιού όλοι φοβούνται για τα χειρότερα (οι θάνατοι από το κρύο πέρυσι στη Μόρια και τη Σάμο ή η αυτοδικία πριν λίγες ημέρες στο θερμοκήπιο κοντά στη ΒΙΑΛ είναι ακόμα μνήμες νωπές).

Σε αυτή τη ζοφερή κατάσταση, όπως έχει διαμορφωθεί, ας γίνει ξεκάθαρο πρώτα από όλα ότι η πολιτική συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας είναι μια επαχθής και επικίνδυνη πολιτική για τα νησιά και τους πρόσφυγες. Η πολιτική συμφωνία τείνει να μετατρέψει τα νησιά των συνόρων σε στέρεο έδαφος αποτροπής ανθρώπων και άνθισης ολοκληρωτικών αντιλήψεων (οι οποίες νομιμοποιούν ιδεολογικά την εμπορευματική διαχείριση των ανθρώπων και ταιριάζουν γάντι με τις μαύρες τρύπες των hotspot και του απαιτούμενου προς υλοποίηση προαναχωρησιακού). Τα νησιά «θυσιάζονται» και θυσιάζουν ιδανικά και αξίες ενώ οι πρόσφυγες (που νόμισαν ότι φθάνοντας στα νησιά ακούμπησαν το Eυρωπαϊκό κεκτημένο δικαιωμάτων, ελευθεριών και ευκαιριών) καλούνται να «μετανιώσουν» και να φτύνουν αίμα καθημερινά.

Η κυβέρνηση και ο αρμόδιος Υπουργός κ. Μουζάλας σκόπιμα και με κυνικό τρόπο εκβιάζει, διαστρεβλώνει, ψεύδεται. Πρώτο τους μέλημα στο προσφυγικό είναι να είναι ευχαριστημένοι οι εντολοδόχοι τους, γι’ αυτό και δεν δίνουν δεκάρα για τις συνθήκες ενόψει του χειμώνα, για τις πολλαπλές αντιδράσεις ανθρωπιστικών οργανώσεων, για τις δεκάδες των διαμαρτυριών των ντόπιων κατοίκων και της αυτοδιοίκησης των νησιών, για τις δεκάδες απονενοημένες ενέργειες των προσφύγων, για τα εκατοντάδες παιδιά που ζουν μέσα στο κρύο σε λάσπες και σκηνές, για την πορνεία επιβίωσης στα Hotspot. Ενδιαφέρονται και ανησυχούν όλοι τους (Κυβέρνηση, Ευρωπαϊκή επιτροπή, Αυτοδιοίκηση, UNHCR) για το ποιος θα κατηγορηθεί ότι έχει την πρώτη ευθύνη. Να σημειωθεί ότι η πρόσφατη απόφαση για ασφαλιστικά μέτρα κατά της επέκτασης της ΒΙΑΛ – παρά το ότι τέτοιου τύπου δομές ως σταθερή “λύση” διαμονής των προσφύγων μάς βρίσκουν σταθερά αντίθετους – σ αυτή την χρονική στιγμή και όχι πολύ νωρίτερα, θα έχει ως μεγάλους χαμένους πάλι τους ίδιους τους πρόσφυγες, που θα στοιβαχτούν σε σκηνές και σε συνθήκες αθλιότητας μέσα στο καταχείμωνο. Παράλληλα, θα αποτελέσει και μια καλή δικαιολογία για όσα δεν έγιναν δήθεν εξ αιτίας της απόφασης αυτής. Είναι μακριά οι Βρυξέλλες για να καταλάβουν τον ολέθριο αντίκτυπο της πολιτικής τους. Το κρύο και η λάσπη δεν φθάνουν στους ζεστούς διαδρόμους της Ευρωπαϊκής επιτροπής ούτε στο γραφείο του αρμόδιου υπουργού κ. Μουζάλα.

Εμείς τονίζουμε και πάλι ότι η πολιτική συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας δεν είναι βιώσιμη, και αυτό είναι που πρέπει να υποστηριχθεί με κάθε τρόπο και από κάθε πλευρά.

Ζητάμε :

  • ασφαλή περάσματα για τους πρόσφυγες, ώστε να αποδυναμωθούν τα κυκλώματα μεταφοράς και να σταματήσουν να χάνονται ζωές στη θάλασσα.
  • άρση του γεωγραφικού περιορισμού μετακίνησης, ώστε να κατευθυνθούν άμεσα σε δομές τις ηπειρωτικής χώρας κι εξέταση των αιτημάτων ασύλου τους εκεί σύμφωνα με τις εγγυήσεις που επιβάλλει η εθνική και ευρωπαϊκή νομοθεσία.
  • απομάκρυνση των υπερεθνικών μηχανισμών καταστολής και επιτήρησης και των τοποτηρητών, που έχουν μετατρέψει τη Χίο σε αποικία σεκιουριτάδων.
  • αποζημιώσεις και ουσιαστική υποστήριξη για τους περιοίκους της Βιάλ, που έχουν ζημιωθεί από τον τρόπο με τον οποίο η δομή λειτουργεί επί δύο σχεδόν χρόνια.
  • πραγματική υποστήριξη στους πρόσφυγες των πολέμων και της φτώχειας και βελτίωση των συνθηκών ζωής τους, ιδιαίτερα τώρα που χιλιάδες παιδιά βρίσκονται σε ακραίες συνθήκες διαβίωσης.
  • άμεση λειτουργία επίσημων δομών εκπαίδευσης για τα παιδιά όλων των ηλικιών που ζουν στη χώρα μας.
  • επιτάχυνση διαδικασιών για τις οικογενειακές επανενώσεις και ιδιαίτερα για τα ασυνόδευτα ανήλικα.

Άφησε σχόλιο