Ενώ πολλαπλασιάζονται μέρα με την μέρα οι δημοτικοί λαχανόκηποι σε όλη την Ελλάδα, στο νησί μας επικρατεί αδράνεια για ένα θέμα απ’ το οποίο θα μπορούσαν να προκύψουν πολλαπλά οφέλη
γράφει ο Γιώργος Κάκαρης
Δημοτικοί ή κοινωνικοί λαχανόκηποι θεωρούνται τα μικρά αγροτεμάχια μέσα ή γύρω από τις πόλεις, που παραχωρούνται συνήθως από την Τοπική Αυτοδιοίκηση, δωρεάν ή έναντι συμβολικού ενοικίου στους κατοίκους της περιοχής, για να καλλιεργήσουν σύμφωνα με τις αρχές της βιολογικής γεωργίας τα δικά τους λαχανικά και φρούτα.
Οι δημοτικοί λαχανόκηποι στην Ελλάδα
Πριν από 3 χρόνια, ο Δήμος Λάρισας, με στόχο την αντιμετώπιση της κρίσης μέσω της γεωργίας, καινοτομεί και δημιουργεί πρώτος στην Ελλάδα δημοτικό κοινωνικό λαχανόκηπο σε έκταση 22 στρεμμάτων, δίνοντας την ευκαιρία σε άνεργους, άπορους, πολύτεκνους και χαμηλοσυνταξιούχους να επωφεληθούν καλλιεργώντας 50 τμ έκαστος. Έκτοτε, το παράδειγμα του Δήμου Λάρισας ακολουθήθηκε σε δεκάδες περιοχές της Ελλάδας (Μαρούσι, Πάτρα, Τρίπολη, Τρίκαλα, Βέροια, Κομοτηνή, Δράμα, Έδεσσα, Σέρρες, Λέσβος κ.α.), είτε από φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, είτε από άλλους οργανισμούς όπως για παράδειγμα το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης που φέτος θα δώσει τη δυνατότητα σε 130 πολίτες να φτιάξουν τον δικό τους βιολογικό κήπο στις εκτάσεις του Πανεπιστημιακού Αγροκτήματος στη Θέρμη, ενώ παράλληλα θα παρέχει συμβουλευτική υποστήριξη, νερό άρδευσης και κοινόχρηστους χώρους υγιεινής.
Μείωση οικογενειακού προϋπολογισμού για τρόφιμα, παραγωγή υγιεινού φαγητού, βελτίωση ποιότητας ζωής, ενθάρρυνση κοινωνικής αλληλεγγύης, ενεργοποίηση των κοινωνικά αποκλεισμένων και άπορων, δημιουργία ευκαιριών για άσκηση, αναψυχή, κοινωνικοποίηση, μύηση στη βιολογική γεωργία και στην καλλιέργεια κηπευτικών, διατήρηση χώρων πρασίνου εντός του αστικού ιστού είναι μερικές από τις ωφέλειες που έχουν διαπιστωθεί σε περιοχές όπου λειτουργούν με επιτυχία δημοτικοί λαχανόκηποι. Το κόστος για τον Δήμο είναι ελάχιστο, ενώ υπό προϋποθέσεις μπορεί να εξοικονομήσει μέσω του Δημοτικού λαχανόκηπου μέρος των χρημάτων που δαπανώνται για προνοιακά επιδόματα ή αγορά τροφίμων.
Στη Χίο τι κάνουμε;
Στο νησί μας οι συζητήσεις που έχουν γίνει τα τελευταία 2 χρόνια για τη δημιουργία δημοτικού λαχανόκηπου, δεν έχουν ευοδωθεί. Η πρόταση που έχει κατατεθεί από το Γιάννη Μακριδάκη στη νυν Δημοτική Αρχή για τη δημιουργία αγρόκηπου στην τάφρο του φρουρίου, δεν αναμένεται να υλοποιηθεί. Η περιοχή της τάφρου, αν και διαθέτει πηγάδι που υπερχειλίζει και στο παρελθόν είχε χρησιμοποιηθεί ξανά ως αγρόκηπος (μικρασιάτες πρόσφυγες φύτευαν μπαξέδες), σήμερα φαντάζει απίθανη η μετατροπή της σε δημοτικό λαχανόκηπο. Ίσως κάποια άλλη πρόταση για αγροτεμάχιο εντός του αστικού ή περιαστικού ιστού, αλλά όχι στην καρδιά της πόλης, είχε περισσότερες πιθανότητες αποδοχής από την Δημοτική Αρχή.
Η Χιακή κοινωνία έχει ανάγκη ένα δημοτικό λαχανόκηπο; Οι επιδοματούχοι της Πρόνοιας θα αγκάλιαζαν ένα τέτοιο εγχείρημα; Δύσκολο να απαντήσει κανείς με βεβαιότητα. Σίγουρα θα μάθουμε μόνο όταν η Δημοτική Αρχή δημιουργήσει έναν. Άλλωστε κάτι τέτοιο προέβλεπε το πρόγραμμα της Πρωτοβουλίας, το κόστος είναι μικρό και τα προσδοκώμενα οφέλη μεγάλα.
