Η Όλγα μεγάλωσε στην Αθήνα και είναι σκηνογράφος. Συμμετείχε σε πολλές γνωστές ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου αποσπώντας μάλιστα σημαντικά βραβεία. Για το «στήσιμο» της ζωής της όμως επέλεξε ως φυσικό σκηνικό, αυτό του Κάμπου της Χίου, όπου ζει με το σύζυγό της και τα δυο κοριτσάκια τους. Η συνέχεια δική της:
Ποιος καλός άνεμος σ’ έφερε στο νησί;
Ο Zέφυρος! Mε πήρε απαλά από την Αθήνα και με έφερε το 2009 στη Χίο.
Τι ήταν αυτό που σ’ έκανε να αποφασίσεις να ρίξεις άγκυρα στη Χίο;
Ο έρωτας και η φυσιολατρία συνέβαλαν ώστε να βρεθώ στο νησί, να αποφασίσω να μείνω και να συνεχίσω τη ζωή μου σε καινούργιο πλαίσιο, γύρω γύρω θάλασσα… με οικογένεια και παιδιά! Για την πραγματοποίηση της αλλαγής αυτής στη ζωή μου, αφορμή ήταν ο σύζυγος μου, ο οποίος έχει χιώτικη καταγωγή, αλλά και η δική μου ανάγκη να ζήσω πιο κοντά στη φύση. Έτσι κατάφερα αυτό που πολλοί Αθηναίοι θέλουν να κάνουν αλλά τελικά ποτέ δεν το επιχειρούν: να φύγουν από την πόλη τους.
Πάντα επίσης ήθελα να μεγαλώσω τα παιδιά μου κοντά στη φύση ώστε να τους προσφέρω αυτό που στερήθηκα.
Εδώ στο νησί, οι κάτοικοι με αγκάλιασαν, ένιωσα ζεστασιά, δημιούργησα σχέσεις με ιδιαίτερους και δυσεύρετους ανθρώπους, με καλοδέχτηκαν και στις καλές μου και τις κακές μου. Ταίριαξε στην ιδιοσυγκρασία μου η πνευματικότητα τους. Θαυμάζω την αλληλεγγύη που συναντάς σε μια παρέα, το γεγονός ότι είναι άνθρωποι ανοιχτοί στο καινούργιο, στη λωλάδα γενικότερα.
Υπήρχε κάτι που σε δυσκόλεψε στην αρχή;
Ο πρώτος χειμώνας ήταν αρκετά δύσκολος. Ένιωθα κλεισμένη, όλο ήθελα να κάνω βόλτες. Ευτυχώς τα κατάφερα γιατί η άνοιξη ήρθε νωρίς και εγώ μέσα στα καινούρια μονοπάτια με εικόνες της Χίου αισθανόμουν ότι κάνω διακοπές. Περπατούσα με το μωράκι στο καρότσι, κι όλο γνώριζα καινούργιες γωνιές. Εκτός από τις πολύ μαύρες μου μέρες, δεν με ένοιαζε τελικά που δεν είχα ούτε επαγγελματική δραστηριότητα, ούτε καλλιτεχνική δημιουργία, ούτε πολλούς φίλους γύρω μου.
Είχα αφήσει πίσω μου έντονο τρόπο ζωής μαζί με τη σκηνογραφία. Δεν ήξερα ακόμα αν είχα πάρει τη σωστή απόφαση. Αυτή η σκέψη με τυράννησε ένα δυο χρόνια.
Τι θα έσβηνες αν μπορούσες από τον χάρτη της Χίου;
Τίποτα ! όλα βρίσκονται εκεί που βρίσκονται για κάποιο λόγο.
Ποιος είναι ο αγαπημένος σου περίπατος;
Όταν πρωτοήρθα στο νησί, τρελαινόμουν να χάνομαι στα αδιέξοδα δρομάκια του Κάμπου ή να περπατώ στο κάστρο. Έψαχνα χώρους να βρούμε ένα σπίτι εκεί… μαγεύτηκα στα μαύρα βόλια… Είναι όμορφος τόπος η Χίος.
Ένας αγαπημένος περίπατος τα τελευταία χρόνια, είναι, να βγαίνουμε με τα κορίτσια βόλτα στη γειτονιά τον Ιούνιο και να μαζεύουμε μούρα από τη μουριά πιο κάτω από το σπίτι μας. Eίναι τέλειο να μπορείς να βγεις από την αυλόπορτα σου, να περπατήσεις για 10 λεπτά και να δεις κάτι όμορφο .
Κάποιος άλλος ταξιδεύει πολλά μίλια, για να κάνει 2-3 μερούλες βόλτες ή ποδηλατάδες στον Κάμπο, στην γειτονιά μου!
Πως θα έπειθες κάποιον να έρθει να ζήσει στο νησί;
Εξαρτάται πάντα από πού θα ερχόταν και από το ποιος είναι. Aν ήταν πχ ένας Αθηναίος φίλος μου, θα του μιλούσα για την ποιότητα ζωής που προσφέρει ο τόπος, για τα υπέροχα και διαφορετικά τοπία που συνδυάζει, για την αστική αύρα που υπάρχει. Θα του έλεγα ότι σίγουρα θα αποκτήσει μια ήσυχη και ποιοτική καθημερινότητα, φίλους. Όλα εδώ γίνονται εύκολα… υπηρεσίες, δουλειές, συνεννοήσεις… δεν χρειάζεται πάντα να τηλεφωνήσεις σε κάποιον, τον βλέπεις εύκολα και του λες αυτό που θέλεις!
Τι είναι αυτό που λείπει από τη Χίο
…νιώθω ότι λείπει η έμπνευση για καινούργιες δράσεις, ένας πολυχώρος τεχνών, μια καθαρή και σύγχρονων προδιαγραφών πισίνα, ένα μαγειρείο στην πόλη ανοιχτό τις Κυριακές, ένα έξυπνο συγκοινωνιακό δίκτυο, η εύκολη ακτοπλοϊκή σύνδεση με τα γύρω νησιά, οι εμπνευσμένες και με προϋπολογισμό παραγωγής θεατρικές παραστάσεις, η αισθητική στα κτήρια και τις υποδομές, οι ανοιχτοί παιδότοποι, οι εναλλακτικές δράσεις και πολλά άλλα…
Όμως παρ ’όλες τις ελλείψεις που έγραψα παραπάνω, ο τόπος έχει να προσφέρει άλλες εξίσου σημαντικές και ποιοτικές καταστάσεις.
Σου λείπει κάτι από την ιδιαίτερη πατρίδα σου;
Δεν έχω ιδιαίτερη πατρίδα, είμαι εγγόνι τεσσάρων ανθρώπων που υπήρξαν προσφυγόπουλα.
Από την Αθήνα όπου μεγάλωσα μου λείπουν οι παιδικοί μου φίλοι, οι πολλές επιλογές στην διασκέδαση οι βόλτες στο Ιστορικό τρίγωνο, η επαφή με τον πολιτισμό, ο κινηματογράφος, το θέατρο, οι κουβέντες με ανθρώπους του σιναφιού μου, οι συνεργάτες μου, οι φίλοι μου, οι γονείς μου…
Ποιο μέτρο θα ζητούσες από τις αρχές να εφαρμόσουν για την ανάπτυξη του νησιού με γνώμονα την ποιότητα ζωής των κατοίκων του;
Ωραίο θα ήταν να υπάρχουν χώροι πράσινου και παιδικές χαρές σε κάθε γειτονιά. Έμαθα τυχαία ότι σχεδιάζει ο Δήμος μας να φτιάξει 12 τέτοιες! Aπίστευτα καλό νέο!
Θα ζητούσα να βοηθούσε η πολιτεία ώστε να αποκτήσουμε πιο φθηνές μετακινήσεις, να γίνει ο τόπος πιο ανοιχτός ως πιο προσιτός προορισμός, όποιος επενδύσει στον τουρισμό να το κάνει με σύνεση, με ποιότητα, με σεβασμό προς τη φύση και τις φυσικές ομορφιές του νησιού.
Θα μιλούσα επίσης και για την ανάγκη μας σε χώρους στάθμευσης, για φαρδιά πεζοδρόμια, για το σχεδιασμό ποδηλατοδρόμων.
