Εκεί που παίζουν τα παιδιά μας

0

της Γεωργίας Λουκά – Μίτση

«Το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν». Επί του θέματος λοιπόν. Οι παιδικές χαρές στο Δημοτικό Κήπο (δεν ξέρω για άλλες, εγώ εκεί πήγα τα εγγόνια μου), χρειάζονται συντήρηση επειγόντως.

Λείπουν σκαλοπάτια, λείπουν προστατευτικές σανίδες, λείπουν διάφορα, αλλά δεν λείπουν τα παιδιά. Και, κατά κανόνα, σ΄αυτά τα παιχνίδια πηγαίνουν μικρά παιδιά που η προσοχή τους διασπάται εύκολα και δεν παρατηρούν π.χ. το σκαλοπάτι που δεν υπάρχει.

Κατανοώ ότι είναι δύσκολες εποχές για τους δήμους. Χρήματα δεν υπάρχουν προβλήματα υπάρχουν. Όμως αν δεν είναι δυνατή η επισκευή της παιδικής χαράς προτιμότερο να ξηλωθεί. Τα παιδιά πάντα βρίσκουν τρόπους να παίξουν. Θα παίξουν με το χώμα, θα παίξουν μεταξύ τους, είναι εφευρετικά! Χρέος μας είναι – όσο εξαρτάται από μας – να είναι και γερά.

Και κάτι σχετικό. Άκουσα και για ένα «κάστρο» – παιδική χαρά στην παραλία του Καρφά που «εγκυμωνεί» μεγάλους κινδύνους για τους μικρούς επισκέπτες του. Οι υπεύθυνοι ας δούν κι΄αυτό. Μόνο να γίνει άμεσα.

Με την σιγουριά πως θα υπάρξει μέριμνα,

Ευχαριστώ
Γεωργία Λουκά – Μίτση

Άφησε σχόλιο