Μαρία Κασαπίδου: Απ’ τη Χίο θα έσβηνα τη ψευδαίσθηση ότι «έχω, άρα είμαι καλά»

1

Βρέθηκε στη Χίο ως φοιτήτρια καλών τεχνών και αμέσως γοητέυτηκε από τη φύση και την τοπογραφία του νησιού. Λίγα χρόνια μετά έρχεται στο νησί μας για να εργαστεί ως εικαστικός σε δημόσια σχολεία. Η Μαρία Μελουζίν Κασαπίδου μιλάει στην «Α» για τη «Δική της Χίο», τον καθωσπρεπισμό των Χιωτών, τις ανεκμετάλλευτες προοπτικές του νησιού και σημειώνει ότι από το νησί μας λείπουν οι φρέσκες, καινοτόμες ιδέες.

Ποιος καλός άνεμος σ’ έφερε στο νησί;
Ήρθα για πρώτη φορά στη Χίο ένα καλοκαίρι με συμφοιτητές μου από την Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών. Μου άρεσε πολύ το νησί – το αδρό τοπίο, τα μαστιχόδεντρα, η γλυπτική μορφή του Ανάβατου, η ομορφιά της Παναγιάς Κρίνα, η Νέα Μονή και η Βόρεια Χίος. Όταν αποφάσισα να εργαστώ ως εικαστικός σε δημόσια σχολεία, δεν ήταν δύσκολη η απόφαση να δηλώσω τη Χίο.

Τι ήταν αυτό που σ’ έκανε να αποφασίσεις να ρίξεις άγκυρα στη Χίο;
Νομίζω πως ακόμα δεν έχω βρει την απάντηση στο λόγο και ίσως αυτή να είναι η ομορφιά!

Υπήρχε κάτι που σε δυσκόλεψε στην αρχή;
Στην αρχή με δυσκόλεψε μια αδιόρατη κοινωνική άρνηση για την διαφορετική άποψη ή για καινοτόμες ιδέες. Η άρνηση εμφανίζονταν μαζί με φαινομενική κοινωνική ευγένεια ή καθωσπρεπισμό. Με τα χρόνια, έγιναν αρκετές κοινωνικές αλλαγές στη Χίο, κάποιες θετικές και κάποιες αρνητικές που ίσως να αιφνιδίασαν ορισμένους ανθρώπους. Δυσκολεύτηκα αρκετά με την στενή αντίληψη «τα ξέρουμε όλα, είμαστε οι καλύτεροι» χαρακτηριστικό ενός περιοριστικού τοπικισμού.

Τι θα έσβηνες αν μπορούσες από τον χάρτη της Χίου;
Θα έσβηνα τη ψευδαίσθηση ότι ‘έχω, άρα είμαι καλά’, την αδιαφορία για τα προβλήματα που ταλαιπωρούν το νησί- όπως η διαχείριση υδάτινων πόρων, την οικιστική δόμηση χωρίς άξονα αναφοράς και τη απαξίωση για το ρόλο των τεχνών στη ζωή του νησιού.

Ποιος είναι ο αγαπημένος σου περίπατος;
Η Χίος έχει μοναδικές περιοχές για πεζοπορία. Μου αρέσουν ιδιαίτερα τα απομακρυσμένα μονοπάτια. Όμορφοι κοντινοί περίπατοι είναι η περιοχή Αγίου Μηνά μέχρι τη θάλασσα και μέσα στον κάμπο μέχρι τον Αϊ Γιάννη το Φακά.

Πως θα έπειθες κάποιον να έρθει να ζήσει στο νησί;
Θα έπρεπε πρώτα από όλα να θέλει να ζήσει σε νησί. Αν η Βόρεια Χίος ‘μιλούσε’ στη ψυχή του, τότε μπορεί να πείθονταν. Οι άνθρωποι που αγαπούν τη φύση νομίζω πως θα αγαπήσουν τη Χίο.

Τι είναι αυτό που λείπει από τη Χίο;
Λείπει η φρεσκάδα και το ρίσκο στη διαχείριση πολιτισμού. Θα μπορούσε να οργανωθεί παγκόσμιο φεστιβάλ μουσικής- όπως, φεστιβάλ παραδοσιακής μουσικής από όλο τον κόσμο, ή ένα παγκόσμιο φεστιβάλ χορού ή φεστιβάλ κουκλοθέατρου και Θεάτρου Σκιών. Θα μπορούσε να γίνει κάλεσμα/διαμονή καλλιτεχνών – αυτό που ονομάζεται στο εξωτερικό ‘Residency’ – όπου καλλιτέχνες εκπονούν έργα in situ (επί τόπου). Θα μπορούσε η Χίος να γίνει πρότυπος οικοτουριστικός προορισμός.

Σου λείπει κάτι από την ιδιαίτερη πατρίδα σου;
Στην Αθήνα η οικονομική και κοινωνική κρίση είναι έντονα αισθητή, τόσο πολύ, που ο πολίτης δε μπορεί να ξεχαστεί. Κάτι που όμως ενδυναμώνει την αίσθηση του μέτρου, τη συμπόνια, την αλληλεγγύη, πράγματα που στο νησί τα ξεχνάμε πολλές φορές.

Ποιο μέτρο θα ζητούσες από τις αρχές να εφαρμόσουν για την ανάπτυξη του νησιού με γνώμονα την ποιότητα ζωής των κατοίκων του;
Θα ζητούσα λύση για το πόσιμο νερό που χάνεται μέσα στη θάλασσα, καλύτερη οδική ασφάλεια, τη διαφύλαξη και ανάδειξη της μοναδικής φύσης και αρχιτεκτονικής του νησιού, την τόλμη να δουν τον πολιτισμό χωρίς στερεότυπα και ευκολίες ώστε να γίνει το νησί ένα κέντρο τεχνών και οικοτουρισμού στο Βόρειο Αιγαίο.

Βήμα του Πολιτισμού και της Πολιτικής, της Οικολογίας και της Δημιουργίας

Συζήτηση1 σχόλιο

  1. Δημήτρης Λαβατσής

    Αυτός ο καθωσπρεπισμός και το «εγώ έχω, όλα καλά οι άλλοι να πάνε να πνιγούν»,απότοκο του ισχυρότατου (και ιστορικά ) αστισμού της Χίου, στους δύσκολους καιρούς που ζούμε μπορεί να δείχνει το ωμό πρόσωπο του σύγχρονου καπιταλισμού στην τοπική κλίμακα.Η απάντηση μπορεί να είναι η αλληλεγγύη,η πολιτικοποίησή της για να μην γίνεται βορά των φιλανθρώπων και η οργάνωση της πλειοψηφίας που έχει αντικειμενικό συμφέρον να χτυπηθεί με την άγρια καθημερινή εκμετάλλευση που υφίσταται από τους «καθωσπρέπει».
    Οι δυνατότητες υπάρχουν:Η μορφωμένη και ευάριθμη,η μεγαλύτερη από άλλα μέρη,μειοψηφία, η πολιτισμική Αριστερά του νησιού οφείλει να τολμήσει απέναντι στην εξαθλίωση και τον εκφασισμό.Να πάρει θέση και ταξικά απέναντι στην αρπακτικότητα, να βοηθήσει στην οργάνωση των κοινωνικών αγώνων χωρίς δισταγμούς και φοβίες για τις απαραίτητες συγκρούσεις.Η αυταπάτη ότι μπορούμε να συνυπάρχουμε, δύο κόσμοι χωριστά,είναι ολέθρια πλέον όπως μας έδειξαν τα αίσχη των νοικοκυραίων στις 7 και 8 του Απρίλη.
    Τότε που φάνηκε πέραν πάσης αμφιβολίας ότι ο καθωσπρεπισμός και ο ατομισμός αν δεν αντιμετωπιστούν μόνιμα και ταξικά παράγουν τον φασισμό.Γίνονται φανερά στηρίγματα της εγκληματικής του δράσης

Άφησε σχόλιο