Το 21ο μέρος του αφιερώματος του Βασίλη Αγιαννίδη στον Κάμπο της Χίου με τα σπίτια της οικογένειας Πρασακάκη
Διαβάστε εδώ το εισαγωγικό σημείωμα του αφιερώματος
Πρόκειται για κλάδο της αριστοκρατικής οικογενείας των μαρκησίων Prassacaccia της Λιγουρίας η οποία εγκαταστάθηκε στη Χίο την περίοδο της Γενουατοκρατίας (1346-1566). Η γενεαλογία τους, σύμφωνα με τον Αργέντη, ξεκινά το 1620. Οι Πρασακάκη ασχολούνται με το εμπόριο στη Σμύρνη και στη Μασσαλία, όπου βρίσκονται από τα μέσα του 18ου αιώνα, στη Βενετία, στο Λιβόρνο και στη Μάλτα.
Ο Δημήτριος Ι. Πρασακάκης σκοτώθηκε στην πολιορκία της Τρίπολης την εποχή της Ελληνικής Επανάστασης.
Ο Νικόλαος Εμμ. Πρασακάκης συμμετείχε ενεργά στον Αγώνα της Ανεξαρτησίας, εξελέγη πληρεξούσιος των Χίων στην Δ’ Εθνοσυνέλευση στο Άργος και συνεργάστηκε στενά με τον Ιωάννη Καποδίστρια μετά την δολοφονία του οποίου μετοίκησε στη Σύρο. Εξελέγη Γερουσιαστής επί της βασιλείας του Όθωνος, κατόπιν Δήμαρχος Ερμουπόλεως και υπήρξε από τους πρώτους που παρασημοφορήθηκαν με μετάλλιο του Τάγματος του Σωτήρος. Ο γιός του, Λεωνής, διαπιστεύτηκε ως Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος ση Νέα Υόρκη και στο Παρίσι, και εξελέγη βουλευτής Σύρου.
Ο Θεόδωρος Εμμ. Πρασακάκης πολέμησε στο Μεσολόγγι και παρασημοφορήθηκε με το μετάλλιο του Κρίνου από τον Βασιλέα Λουδοβίκο ΙΗ’ της Γαλλίας.
Ο Ιωάννης Εμμ. Πρασακάκης σπούδασε Ιατρική στο Παρίσι, στο Μονπελιέ και στη Λοζάνη και υπήρξε φίλος του Αδαμαντίου Κοραή. Κατά την διάρκεια της Επανάστασης συμμετείχε στις εκστρατείες της Εύβοιας και των Αθηνών, όπου πρώτος ύψωσε την Ελληνική σημαία, και πολέμησε στην Κρήτη, στην Πάτρα και στο Ναβαρίνο. Άσκησε την Ιατρική στη Θεσσαλονίκη όπου διακρίθηκε για την προσφορά και την αυταπάρνηση του κατά την διάρκεια της επιδημίας χολέρας το 1854. Παρασημοφορήθηκε με τον Αργυρό Σταυρό του Τάγματος του Σωτήρος από τον Βασιλέα Όθωνα, με τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Σωτήρος από τον Βασιλέα Γεώργιο Α’, με μετάλλιο του Τάγματος Μετζιτιέ από τον Σουλτάνο Αμπντύλ Μετζίτ Α’, με μετάλλιο του Κρίνου από τον Βασιλέα Κάρολο Ι’ της Γαλλίας και χρίσθηκε Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής από τον Αυτοκράτορα Ναπολέοντα Γ’ της Γαλλίας.
Ο Λεωνής Ι. Πρασακάκης τιτλοφορήθηκε Ιππότης de Prassacachi στην Ρουμανία Δισέγγονος του Λεωνή Ι. Πρασακάκη, από την κόρη του Αικατερίνη, είναι ο Παναγιώτης Βοκοτόπουλος, διακεκριμένος καθηγητής Βυζαντινής Αρχαιολογίας στα Πανεπιστήμια Θεσσαλονίκης και Αθηνών, τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, στην οποία διετέλεσε πρόεδρος το 2007, και ξένος εταίρος της Σερβικής Ακαδημίας Επιστημών και Τεχνών.
Δωρεές της οικογενείας είναι το υδραγωγείο στη μοναστήρι του Αγίου Στεφάνου στο Βρονταδο και η κρήνη στην Παναγία Καλακανού στο Νεχώρι.
Οι τάφοι των Πρασακάκη βρίσκονται στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών, στο κοιμητήριο της Ευαγγελιστρίας στη Θεσσαλονίκη, στο κοιμητήριο του Αγίου Γεωργίου στη Σύρο και στην Παναγιά Κοκοροβιλιά στη Χίο.
Ενδεικτική βιβλιογραφία: Philip Argenti, Libro d’Oro de la Noblesse de Chio, 1-2, London 1955, Βασίλης Αγιαννίδης, Χιώτες της Διασποράς, η οικογένεια Πρασακάκη, ο Ιωάννης Πρασακάκης και η Θεσσαλονίκη, περιοδικό Θεσσαλονικέων Πόλις, 6 Οκτώβριος 2001, Γεωργίου Ζολώτα, Η Ιστορία της Χίου, 1 Β, Αθήνα 1923 και 3 Β, Αθήνα 1928.
1. Καρδαμάδα. Το περιβόλι του «Μισέ Μανώλη». Αναφέρεται στην σελίδα 543 στον Κάμπο του Περρή, νούμερο 6 στο τοπογραφικό του Smith και νούμερο 46 στο φύλλο Η΄ στον χάρτη του Μαστοράκη. Αρχικά ιδιοκτησία Πρασακάκη και κατόπιν Απότσου. Τα σκαριφήματα έγιναν από φωτογραφίες του 1996.
2. Καρδαμάδα. Αναφέρεται στην σελίδα 544 στον Κάμπο του Περρή, νούμερο 31 στο φύλλο Θ΄ στον χάρτη του Μαστοράκη. Αρχικά ιδιοκτησία Πρασακάκη και κατόπιν Παπαντωνάκη και Παπαμιχαλάκη.
3. Φασολάς. Αναφέρεται στην σελίδα 544 στον Κάμπο του Περρή, νούμερο 89 στο τοπογραφικό του Smith. Αρχικά ιδιοκτησία Πρασακάκη και κατόπιν Κοκκινάκη. Φωτογραφίες 7-9. Το σκαρίφημα έγινε από φωτογραφία του 1996.
4. Φραγκοβούνι. Αναφέρεται στην σελίδα 544 στον Κάμπο του Περρή, νούμερο 133 στο τοπογραφικό του Smith, νούμερο 239 στο τοπογραφικό του Ζολώτα και νούμερο 12 στο φύλλο Στ΄ στον χάρτη του Μαστοράκη. Ο Μαστοράκης αναφέρει πως το τμήμα της κυβισμένης τοιχοποιίας προς τα δυτικά, με τα τοξύλια, τις καμάρες και τη σκάλα, τα οποία κατεδαφίστηκαν πρόσφατα, αποτελούσαν ότι είχε απομείνει από τον πύργο των Πρασακάκη στο συγκεκριμένο περιβόλι (περιοδικό Πελινναίο, 22). Ο Περρής αναφέρει στη σελίδα 299 πως ήταν απομεινάρια του πύργου των Αγελάστων. Τα παρουσιάσαμε στο άρθρο για τους Αγέλαστους.
Στις φωτογραφίες φαίνεται η κατάσταση ενός από τα κτίσματα στο περιβόλι το 2009 και σήμερα, η αυλόπορτα το 2009 και σήμερα, και διακοσμητική χάραξη σε έναν από τους τοίχους του κτηρίου το 2009.
5. Φραγκοβούνι. Αναφέρεται στις σελίδες 319 και 544 στον Κάμπο του Περρή, νούμερο 117 στο τοπογραφικό του Smith, νούμερο 83 στο τοπογραφικό του Ζολώτα και νούμερο 18 στο φύλλο Στ΄ στον χάρτη του Μαστοράκη. Αρχικά ιδιοκτησία Βλαστού, κατόπιν Πρασσακάκη και μετά Τόπακα.
6. Σέρβα. Ο Ζολώτας αναφέρει πως οι Πρασακάκη είχαν και το περιβόλι απέναντι και δυτικά του Καλβοκορέσικου το οποίο δεν εντοπίστηκε (Η Ιστορία της Χίου, 1 Β, σελ. 604, Αθήνα 1923).
Συζήτηση2 Σχόλια
Συγχαρητήρια για την παρουσίαση. Γνωρίζουμε αν υπάρχει αρχείο Ιωάννη Πρασακάκη από τη δράση του στη Θεσσαλονίκη; Ευχαριστώ,
Ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο. Δεν γνωρίζω εάν υπάρχει κάποιο αρχείο στη Θεσσαλονίκη. Στη σχετική με τους Πρασακάκη βιβλιογραφία μπορείτε να προσθέσετε το βιβλίο του Νίκου Σωτηράκη «Ο Κοραής, οι Πρασακάκηδες και το Εικοσιένα», Αθήνα 1994.
Φιλικά, Βασίλης Αγιαννίδης