Το δημοψήφισμα και ένας Πρόεδρος που αγνοεί (;) τα όρια των αρμοδιοτήτων του

του Σιδερή Τσούρου

Οι πολιτικές εξελίξεις έτρεξαν συμπυκνωμένες το προηγούμενο διάστημα. Παράμετροι γεγονότων ή θεσμικών συμπεριφορών είτε διέφυγαν σχολιασμού, είτε σκοπίμως αγνοήθηκαν από τα καθεστωτικά μέσα ενημέρωσης. Τις προηγούμενες ημέρες συνέβησαν θεσμικές παρεμβάσεις που ξεπερνούν ή έρχονται σε αντίθεση με όσα προβλέπει το Σύνταγμα της Ελλάδας και οφείλουμε να τις επισημάνουμε. Άλλωστε το επόμενο διάστημα και όταν κατακάτσει ο κουρνιαχτός θα απασχολήσουν τους ειδικούς επιστήμονες, συνταγματολόγους, πολιτειολόγους κτλ.

Επειδή όμως η μη ενημέρωση, ή η άγνοια ή η παραπληροφόρηση θολώνουν τα νερά, καλό είναι να αρχίσουμε από τα βασικά! Το έρωτημα που τέθηκε με το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου στον ελληνικό λαό ήταν το εξής: «Πρέπει να γίνει αποδεκτό το σχέδιο συμφωνίας το οποίο κατέθεσαν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στο Eurogroup της 25/06/2015 και αποτελείται από δύο μέρη τα οποία συγκροτούν την ενιαία πρότασή τους; Το πρώτο έγγραφο τιτλοφορείται «Reforms for the completion of the Current Program and beyond» (Μεταρρυθμίσεις για την ολοκλήρωση του τρέχοντος προγράμματος και πέραν αυτού) και το δεύτερο «Preliminary Debt Sustainability Analysis» (προκαταρκτική ανάλυση βιωσιμότητας χρέους). Όσοι από τους πολίτες της χώρας απορρίπτουν την πρόταση των τριών θεσμών ψηφίζουν: Δεν εγκρίνεται/ΟΧΙ. Όσοι από τους πολίτες της χώρας συμφωνούν με την πρόταση των τριών θεσμών ψηφίζουν: Εγκρίνεται/ΝΑΙ.»

Τα υπόλοιπα είναι ιστορία, οι πολίτες αποφάνθηκαν με ένα σαφές 61% ότι δεν εγκρίνουν την πρόταση των θεσμών, γνωστή και ως «πρόταση Γιουνκέρ». Τι είπε όμως μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος κατά τη συνάντησή του με τον Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα αμέσως μετά την ανακοίνωση του αποτελέσματος περί μη έγκρισης του «πακέτου Γιουνκέρ»; «Επιτρέψτε μου κύριε Πρωθυπουργέ να υπερθεματίσω. Σήμερα ο Ελληνικός λαός, ασκώντας το κορυφαίο δημοκρατικό του δικαίωμα εξέφρασε την ετυμηγορία του. Μία ετυμηγορία η οποία ερμηνεύεται μόνο με βασή τους όρους με τους οποίους διεξήχθει το δημοψήφισμα. Ουδείς μπορεί να την ερμηνεύσει διαφορετικά και πολύ περισσότερο να την παρερμηνεύσει, εντός και εκτός Ελλάδος.» (6/7/2015) Ευθύς αμέσως ο Προκόπης Παυλόπουλος συνεχίζει και ερμηνεύει ο ίδιος ή μάλλον παρερμηνεύει το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος: «Η ετυμηγορία αυτή σημαίνει ότι ο ελληνικός λαός είναι αποφασισμένος να θωρακίσει την πορεία της Ελλάδας εντός Ευρώπης, εντός ευρωζώνης.»

Πόθεν προέκυψε αυτό; Πως προκύπτει αυτό από το ερώτημα του δημοψηφίσματος; Από που αντλεί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να παρερμηνεύει το ερώτημα του δημοψηφίσματος και την απάντηση του λαού; Το δημοψήφισμα έγινε επί συγκεκριμένου ερωτήματος και ο λαός αποφάνθηκε με σαφή πλειοψήφία ότι δεν εγκρίνει το «πακέτο Γιουνκέρ» ή ανάλογα πακέτα που θα φέρουν ακόμη περισότερη λιτότητα. Αυτό και μόνο. Ουδέποτε ο λαός ερωτήθηκε αν επιθυμεί να παραμείνει στην Ευρώπη ή στην ευρωζώνη. Επί πλέον, όλη την εβδομάδα πριν το δημοψήφισμα, οι υποστηρικτές του ΝΑΙ, τα πολιτικά κόμματα που το υποστήριξαν, οι πολιτικοί εντός και εκτός Ελλάδος διεμήνυσαν σε όλους τους τόνους ότι το ΟΧΙ σημαίνει όχι στο ευρώ και στην Ευρώπη. Η συντριπτική μερίδα των πολιτών αποδέχτηκε αυτό το ρίσκο και ψήφισε ΟΧΙ. Που στηρίζεται ο Προκόπης Παυλόπουλος και ισχυρίζεται ότι ο οι πολίτες είναι υπέρ της παραμονής στην ευρωζώνη; Προφανώς πουθενά. Απλά διατυπώνει την προσωπική και πολιτική του άποψη. Αυτό όμως δεν συνάδει με το θεσμό που υπηρετεί. Βασική αρχή που διέπει τη λειτουργία του θεσμού του Προέδρου της Δημοκρατίας είναι ότι οφείλει να παραμείνει αμέτοχος σε θέματα πολιτικής προκειμένου άλλωστε να διαφυλάξει τη φερεγγυότητά του ως ρυθμιστής του πολιτεύματος. Ο Πρόεδρος οφείλει να μην τάσσεται με πολιτικές απόψεις ώστε να διαφυλάσσεται η ενότητα του έθνους και να αντικατοπτρίζεται στη λειτουργία του θεσμού. Αυτή η θεμελιώδης αρχή παραβιάστηκε βάναυσα από τον Προκόπη Παυλόπουλο, αποτελεί κάκιστο προηγούμενο και επιτείνει την πόλωση αντί να προωθεί τη σύνθεση.

Στα 41 χρόνια της σύχρονης κοινοβουλευτικής ιστορίας της Ελλάδος και με 7 διαφορετικούς Προέδρους συμπεριλαμβανομένων κορυφαίων προσωπικοτήτων όπως ο εκρηκτικός Κωνσταντίνος Καραμανλής, ουδέποτε σημειώθηκε παρερμηνεία της λαικής βούλησης, πολύ περισσότερο επί δημοψηφίσματος. Πρόκειται για μέγιστη αντισυνταγματική εκτροπή που δυστυχώς εκθέτει ακόμη περισσότερο το σάπιο την ελληνικό πολιτικό σύστημα. Η επιλογή του Προκόπη Παυλόπουλου από τον ΣΥΡΙΖΑ για τη θέση της Προεδρίας είχε επισημανθεί από την αρχή ότι είναι λανθασμένη, είτε λόγω καίριων πολιτικών του επιλογών (διαχείριση των προσλήψεων στο δημόσιο για κομματικά οφέλη), είτε λόγω των στενών πολιτικών του σχέσεων με συγκεκριμένους πολιτικούς (Κωστάκης Καραμανλής) που με την εγκληματική τους αδράνεια επιτάχυναν την χρεωκοπία της Ελλάδας. Προστίθεται και αυτό σε μία σειρά από εγκληματικά λάθη και επιπολαιότητες της ομάδας Τσίπρα τα οποία θα βιώσουν οι πολίτες τα επόμενα χρόνια.