Τρεις θαλάσσιες χελώνες, μία μεσογειακή φώκια και ένα Δελφίνι εντόπισαν σε ακτές του Ανατολικού Αιγαίου ερευνητές του Ινστιτούτου Θαλάσσιας Προστασίας Αρχιπέλαγος μέσα σε διάστημα λίγων μόνο εβδομάδων
Αντιμέτωποι με το θλιβερό θέαμα των εκβρασμένων νεκρών ζώων στις ακτές βρέθηκαν για πολλοστή φορά οι ερευνητές του Ινστιτούτου Θαλάσσιας Προστασίας Αρχιπέλαγος. Μέσα σε διάστημα λίγων μόνο εβδομάδων εντόπισαν νεκρά να κείτονται στις ακτές του ανατολικού Αιγαίου, 3 θαλάσσιες χελώνες, 1 Μεσογειακή φώκια και 1 Κοινό Δελφίνι.
Κατά τη διάρκεια έρευνας του Αρχιπελάγους, εντοπίστηκε μεσοπέλαγα να επιπλέει μία θαλάσσια χελώνα (Caretta caretta) η οποία ήταν διαμελισμένη (χωρίς ένα μπροστινό και ένα πίσω πτερύγιο). Ο θάνατός της εκτιμάται ότι προσκλήθηκε από σύγκρουση με σκάφος και εμπλοκή με την προπέλα του. Αξιοσημείωτο είναι ότι κατά τη διάρκεια της νεκροψίας της χελώνας βρέθηκε ένα μπαλόνι στο πεπτικό της σύστημα!
Η Πράσινη χελώνα (Chelonia mydas), που εντοπίστηκε νεκρή, αποτελεί ένα ιδιαίτερα σπάνιο είδος στις ελληνικές θάλασσες. Θανατώθηκε από τις επιπλοκές που προκλήθηκαν από την κατάποση μίας μεγάλης πετονιάς. Η μεγάλου μεγέθους Μεσογειακή φώκια (Monachus monachus) που βρέθηκε εκβρασμένη σε μία δυσπρόσιτη περιοχή, εκτιμάται ότι θανατώθηκε σκόπιμα. Τέλος, τα αίτια θανάτου του Κοινού Δελφινιού και μίας ακόμα θαλάσσιας χελώνας Καρέττα, είναι μέχρι στιγμής άγνωστα ενώ αναμένουμε τα αποτελέσματα των τοξικολογικών εξετάσεων.
Ο εντοπισμός θαλάσσιων θηλαστικών και χελώνων που εκβράζονται νεκρά στις ακτές αποτελεί ένα ιδιαίτερα δυσάρεστο μέρος της καθημερινότητάς των ερευνητών στο Ινστιτούτο Αρχιπέλαγος, χωρίς πάντα να κοινοποιούν τους θανάτους αυτούς. Αυτή τη φορά προχώρησαν στην δημοσιοποίηση, γιατί τα αίτια των θανάτων οφείλονται στην ανθρώπινη δραστηριότητα και θεωρούν ότι τα περιστατικά πρέπει να γίνονται γνωστά, καθώς η προστασία τους και η αντιμετώπιση των παραγόντων που τα απειλούν, αποτελεί κοινή συλλογική ευθύνη.
Σημειώνεται ότι στο ίδιο χρονικό διάστημα εντοπίστηκαν άλλα 7 νεκρά θαλάσσια θηλαστικά και χελώνες, σε άλλες περιοχές των ελληνικών θαλασσών, στα περισσότερα από τα οποία ο θάνατος εκτιμάται ότι προκλήθηκε από ανθρωπογενή αίτια. Δυστυχώς τα περιστατικά αυτά, αποτελούν ένα μικρό μόνο ποσοστό του συνολικού αριθμού των νεκρών ζώων, καθώς τα περισσότερα δεν γίνονται ποτέ αντιληπτά, λόγω της εκτεταμένης και δυσπρόσιτης ελληνικής ακτογραμμής.