Με ένα καλάθι κατινά μανταρίνια

Πεζούλες και δίπλα πορτωσιές βαριές με χτυπητήρια κρίκους, χεράκια,
κεφάλια λιονταριών, πρόσωπα έκπληκτα (αργότερα έμαθα πως τα
ονομάζoυν ρόπτρα).

Μυρωδιές από λεμονανθούς, σαρκίμια, γιασεμιά…

Τενεκεδάκια με πολύχρωμα πρωιάνθιμα, στον τοίχο του κελιού του
Αγίου Πολύκαρπου, και τον ψηλό κυρ Θοδώση να τα ποτίζει.

Η ανθισμένη υπόκλιση της μωβ βουκαμβίλιας έξω από την πόρτα του
Τέττερη και τη βαριά μυρωδιά του ποτοποιείου.

Ο Ποσειδώνας με την τρίαινα στη στέρνα του Κλειαμενάκη, ο κισσός
με τις άσπρες αγριοτριανταφυλλιές στον τοίχο του Καλουτά, η ντυμένη,
με ύφασμα βελούδο, τραμπάλα στο κτήμα του Αργέντη, η γιγάντια
αροκάρια στην αυλή του Σκαμάγκα.

Το κρύο νερό από την παγονιέρα, που μας μούδιαζε τα δόντια, στο
καφενείο του Πατέντου.

Η αφίσσα του εράνου με το Δράκοντα Καρκίνο στο παντοπωλείο του
Κουκή. Ο σκοτωμένος λαφιάτης έξω από τον Άγιο Ζαχαρία.

Η αγαθή μορφή του Στελακιού της Σκούνας με το ανοιγμένο ρόδι,
που του έριξαν στο πρόσωπο τα σχολιαρόπαιδα, σ΄ένα ρυάκι προς
τα Σπηλάδια.

Μυρωδιά από σάπια μανταρινοπορτόκαλα. Μαντρότοιχοι με μπηγμένα
τζαμάκια να γυαλίζουν στον ήλιο. Μουσμουλιές με καρπούς που τη
γεύση τους δεν γνώριζα. Τα φύλλα της μπανανιάς στο περιβόλι του
Ευωδιά. Η τεράστια καρυδιά στο κτήμα του Μανωλάκη.

Οι σκοτεινοί πορτοκαλεώνες του Κόβα. Ο μυρωδάτος σαλίγκαρος και
τα πολυτρίχια στο μαγκανοπήγαδο του Σκλάβου.

Το καλάθι τα κατινά μανταρίνια που μας πρόσφερε, από το περιβόλι της,
η κυρία Σεβασμία με ένα μάτσο διπλές φουγκέτες.

Παιδιά ενός τόπου άνυδρου εμείς.