Όλοι για τις «Λαλάδες»

1

Ένας σκαραβέος του 1970, ένα περίτεχνο ποδήλατο, τα ράσα του παπά-Μανώλη, ένα ξεχασμένο από το χρόνο βενζινάδικο και κυρίως το μεράκι μια παρέας 10 ανθρώπων, δημιούργησαν μια ταινία για τον έρωτα και τη ζωή με φόντο τις λαλάδες της Χίου
 
της Δέσποινας Αρμενάκη

Φέτος, στο πλαίσιο του εργαστηρίου Φωτογραφίας – Κινηματογράφου που λειτούργησε για πρώτη φορά στο Ομήρειο Πνευματικό Κέντρο Δήμου Χίου, δημιουργήθηκε η ταινία μικρού μήκους «Λαλάδες», με συντονίστρια την Έλενα Μαργαριτίδη, κινηματογραφίστρια που διαμένει στο νησί μας τα τελευταία χρόνια. Βρεθήκαμε στα γυρίσματα καθώς και σε μια πριβέ προβολή της εν λόγω ταινίας και διαπιστώσαμε πώς ολοκληρώνεται μια συλλογική και πειραματική προσπάθεια ανθρώπων που αγαπούν την τέχνη του κινηματογράφου.

Οι “Λαλάδες” είναι ένα κολλάζ από εικόνες της πόλης και της φύσης της Χίου. Στα 7 λεπτά της πρωταγωνιστεί ένας μίζερος βενζινάς, ο οποίος αποπαίρνει τους περαστικούς που κατευθύνονται προς τα χωράφια με τις ανοιξιάτικες λαλάδες της Χίου που έχουν ανθίσει. Όλα θα αλλάξουν καθώς λύνοντας ένα σταυρόλεξο αποκοιμιέται και στο όνειρό του μεταφέρεται κι εκείνος σε ένα κατάμεστο λαλάδες χωράφι.

Όλα ξεκίνησαν με την αναζήτηση σεναρίου. Έπεσαν στο τραπέζι πολλές προτάσεις που όμως αρχικά δεν ενέπνευσαν την ομάδα. Μέχρι που η Έλενα συμμετέχει ως διδάσκουσα σε επιμορφωτικό σεμινάριο για εκπαιδευτικούς από τη Cineμάθεια και όπως μας αναφέρει, εκεί παρακολουθεί μάθημα αφήγησης από τη φιλόλογο Στέλλα Τσιροπινά. Ακολουθώντας την τεχνική αφήγησης χρησιμοποιεί στο εργαστήρι το ποίημα του Φώτη Αγγουλέ «Όλα για σένα» και αφού έγινε ανάλυση του ποιήματος άνθισαν οι ιδέες που έδωσαν το κίνητρο για τη συνέχεια.

Οι μαθητές αρχικά ήρθαν σε επαφή με τις βασικές αρχές κινηματογράφισης, τις μεθόδους σκηνοθεσίας μιας ταινίας καθώς και τους ρόλους των ειδικοτήτων (το σενάριο, τα πλάνα, η διεύθυνση φωτογραφίας, ο χειρισμός της κάμερας, ο σκηνοθέτης, οι ηθοποιοί, ο σκηνογράφος, ο ενδυματολόγος, το μοντάζ, η μουσική κ.α.). Κατόπιν, συνυπολογίζοντας τις ικανότητες και τα ενδιαφέροντά τους ανέλαβαν αρμοδιότητες και τα γυρίσματα ξεκίνησαν.

Η Έλενα δηλώνει συγκινημένη από τη συνεργασία με τους μαθητές της, τους οποίους εμπιστεύθηκε και άφησε να πειραματιστούν στο αισθητικό κομμάτι και μας αναφέρει: «Τα πλάνα γυρίστηκαν με μεγάλη υπομονή και λεπτομέρεια. Για 1 λεπτό ταινίας έφευγε όλη η Κυριακή. Λειτουργήσαμε σαν επαγγελματικό συνεργείο και ακόμα καλύτερα. Δεν υπήρχε εκνευρισμός. Υπήρχε χαρά και πως να το πω… έρωτας. Ένα βασικό συστατικό της τέχνης του κινηματογράφου είναι ότι άνθρωποι άσχετοι μεταξύ τους σχετίζονται μ’ ένα κοινό στόχο. Την ταινία. Κι η δημιουργία μιας ταινίας είναι εμπειρία για τον κάθε ένα και για όλους. Κι αυτό το καταφέραμε. Έχουμε μια κοινή εμπειρία, έχουμε μια ταινία».

Το ενδιαφέρον της ομάδας λοιπόν ήταν μεγάλο, κάτι που απέδειξε η συνεισφορά τους σε όλα τα επίπεδα και η ενθουσιώδης και συνεπής συμμετοχή τους. Για τους περισσότερους τα γυρίσματα ήταν πρωτόγνωρη εμπειρία. Όσοι ζήσαμε το πρώτο γύρισμα που περιλάμβανε μια σκηνή της ταινίας στο κατάμεστο λαλάδες χωράφι του Θολοποταμίου, νιώσαμε την ομορφιά της δημιουργίας με σύμμαχο τη φύση.

Παρασκήνια

«Ραντεβού για το επόμενο πλάνο την Κυριακή 6 Μαΐου. Σιγά σιγά ολοκληρώνονται τα γυρίσματα!». Η ομάδα συναντιέται ξανά στο βενζινάδικο του «Σιδερή Μανωλάτου» για να γυρίσει μια από τις αρχικές σκηνές της ταινίας στην οποία περνάνε διάφοροι περαστικοί της Χιώτικης κοινωνίας κατευθυνόμενοι για τα χωράφια με τις λαλάδες. Το ιστορικό βενζινάδικο, τι τύχη, έτοιμο σκηνικό, με αντικείμενα δεκαετιών σε ταξιδεύει στο παρελθόν. Οι ηθοποιοί έτοιμοι και υπομονετικοί να στηθεί το πλάνο. Οι ντουλάπες φίλων και γνωστών άνοιξαν και έντυσαν τους ηθοποιούς. Ήχος και φως ρυθμίζονται με προσοχή. Η γειτόνισσα δανείζει την πούδρα της, αυτοκίνητα μετακινούνται για χάρη του πλάνου. Η κάμερα στήνεται, η τροχαία κλείνει τον δρόμο, κανείς δεν διαμαρτύρεται, αντιθέτως οι περαστικοί παρακολουθούν με ενδιαφέρον τη διαδικασία. «3, 2, 1, κλακ» η κλακέτα δίνει το σήμα της εκκίνησης. «Καλημέρα Ισίδωρε, καλή Σαρακοστή!», ακούγεται η ατάκα του περαστικού παπά με φυσικότητα σαν απ’ τη ζωή.

Η δημιουργία μιας τέτοιας ταινίας στον τόπο μας δεν είναι κάτι συνηθισμένο. Η ταινία ολοκληρώθηκε με τη διάθεση πνευματικών και υλικών αγαθών των συμμετεχόντων καθώς και με την υποστήριξη του Ομήρειου Πνευματικού Κέντρου Δήμου Χίου που προσέφερε τον ήχο.  Έτσι, με ένα μαγικό τρόπο, που ίσως είναι το γεγονός ότι δεν υπάρχει ιδιοτέλεια και κανένα οικονομικό συμφέρον, παρά μόνο η αγάπη για τη συνδημιουργία μιας ταινίας, όλοι οι παράγοντες συνέβαλαν ώστε αυτή να γίνει πραγματικότητα.

Η ταινία μέχρι τώρα δεν έχει φθάσει σε κάποιο φεστιβάλ αλλά ούτως ή άλλως δεν είχε κίνητρο ένα τέτοιο προορισμό. Ένα καλλιτεχνικό ταξίδι ολοκληρώθηκε μέσα από την κινηματογραφική αφήγηση με κέφι και ενθουσιασμό και αυτό έχει τη μεγαλύτερη αξία. Η ταινία «Λαλάδες» μελλοντικά θα παρουσιαστεί στο χιώτικο κοινό από το Ομήρειο Πνευματικό Κέντρο Δήμου Χίου.

Γεννήθηκε, ζει στη Χίο και είναι χαρούμενη που είναι δασκάλα

Συζήτηση1 σχόλιο

Reply To Σιδερής Λοϊζος Cancel Reply