Στο 34ο τεύχος του ηλεκτρονικού περιοδικού της «Εύπλοιας» παρουσιάζεται η περιβαλλοντική και πολιτισμική υποβάθμιση της Ίου λόγω της σκανδαλώδους «τουριστικής ανάπτυξης» μέσω επιδοτήσεων και διαπλοκής με τις τοπικές αρχές ενός επιχειρηματικού ομίλου που πλέον κατέχει το 17% του πανέμορφου νησιού. Μια τρομαχτική ιστορία ενός πολυεκατομμυριούχου και ενός πανέμορφου νησιού που σταδιακά μετατρέπεται σε αποικία του.
Μόλις λίγα χρόνια πριν, τότε που ακόμα δεν είχε συντελεστεί η έκρηξη του διαδικτύου και η παρουσία στο internet ήταν ανέφικτη για τους περισσότερους, η «Εύπλοια», το διαδικτυακό περιοδικό του Δικτύου Οικολογικών Οργανώσεων Αιγαίου αποτελούσε μια από τις λίγες φωνές για την προστασία του περιβάλλοντος και των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών των νησιών μας. Πολλά έχουν αλλάξει από τότε, ωστόσο ο Τέος Ρόμβος και οι συνεργάτες του συνεχίζουν να δημοσιεύουν άρθρα οικολογικού ενδιαφέροντος.
Στο 34ο τεύχος της «Εύπλοιας» παρουσιάζεται η περίπτωση της Ίου και η σημαντική περιβαλλοντική υποβάθμισή της λόγω της ανεξέλεγκτης δόμησης ένεκα της «τουριστικής ανάπτυξης». Ο Τέος Ρόμβος στο εισαγωγικό σημείωμα αναφέρει:
«Άφατη μελαγχολία με πλημμυρίζει κι άφατος πόνος, όταν κοιτάζω τις φωτογραφίες της Ίου που τραβήξαμε 40 χρόνια πριν. Σκέφτομαι αυτούς τους ελάχιστους κατοίκους -φτάνουν δε φτάνουν τις 2000 ψυχές- που δεν ένιωσαν την ανάγκη να δημιουργήσουν μιαν αληθινή, μια ουσιαστική κοινωνία ανθρώπων ώστε να συνεργαστούν και να οργανώσουν ένα συνεταιρισμό για να διαχειριστούν από κοινού το μέλλον το δικό τους αλλά και της μικρής στεριανής λουρίδας γης που κατοικούν, κι έτσι να χαρούν στη λογική ενός ήπιου αειφορικού τουρισμού τα οφέλη που τους προσφέρουν άνθρωποι που έρχονται από τα πέρατα του κόσμου με την επιθυμία να βιώσουν, έστω και για λίγο, τη μοναδικότητα ενός αιγαιοπελαγίτικου νησιού, που οφείλουν να το παραδώσουν στις επόμενες γενιές έτσι όπως οι ίδιοι το κληρονόμησαν και να μην ξεπουλήσουν τον τόπο τους που «δεν τους ανήκει» στον πρώτο υπερφίαλο εγωκεντρικό παπάρα…».
Ίσως το πιο ενδιαφέρον κείμενο του 34ου τεύχους της Εύπλοιας είναι αυτό της συντακτικής ομάδας με τίτλο «Η εξαγορά ενός ολόκληρου νησιού μαζί με τους κατοίκους του». Εκεί παρουσιάζεται ανάγλυφα πως η πλεονεξία ενός ανθρώπου, η έλλειψη αντιστάσεων μερίδας της τοπικής κοινωνίας, τα κυκλώματα και οι γνωριμίες επέτρεψαν την σκανδαλώδη δόμηση σε πανέμορφες περιοχές της Ίου, αγνοώντας σε μερικές περιπτώσεις τη νομοθεσία, αλλοιώνοντας μια για πάντα το αιγαιοπελαγίτικο χαρακτήρα της Ίου στο όνομα της «ανάπτυξης». Εδώ ένα απόσπασμα από την εισαγωγή του άρθρου:
Ένα μικρό μέρος σαν την Ίο είναι ο καθρέφτης της ελληνικής κοινωνίας.
Εδώ βλέπεις καθαρά ποιος διαφθείρει και ποιος διαφθείρεται, πώς αναπαράγεται η διαφθορά στην ελληνική κοινωνία.
Εδώ βλέπεις καθαρά χωρίς φίλτρα τους ανθρώπους και τους μηχανισμούς διαχείρισης της εξουσίας που οδήγησαν την Ελλάδα στην παρακμή και τη χρεοκοπία…
Το κείμενο που ακολουθεί ακτινογραφεί τις δομές εξουσίας που νέμονται και καταπατούν την τουριστική Ελλάδα, χωρίς χωροταξικά, περιβαλλοντικά ή πολιτιστικά κριτήρια και ηθικές αναστολές. Σκιαγραφεί την εξαγορά των κατοίκων και την παράδοση, άνευ όρων, ενός νησιού στην ανεξέλεγκτη κερδοσκοπία και πιστεύω ότι θα κάνει όλους τους κατοίκους αυτής της χώρας που αγαπούν την πατρίδα τους να ντρέπονται που κατοικούν σε αυτόν τον τόπο αλλά ίσως τους κάνει και πιο σοφούς.
Το κείμενο περιγράφει πώς κακοποιούνται, ιδιωτικοποιούνται και πωλούνται οι αιγιαλοί και παραλίες του Αιγαίου, πώς λειτουργούν οι μηχανισμοί της διαφθοράς στους διαδρόμους των δημοσίων υπηρεσιών, πώς χορηγούνται παράνομες οικοδομικές άδειες και εγκρίσεις αρχιτεκτονικών μελετών, πώς νομιμοποιούνται αυθαίρετα κτίσματα που έχουν κατασκευαστεί μετά το 2011, πώς οι εκλεγμένοι μας νομοθετούν χέρι χέρι με επιχειρηματικά ιδιωτικά συμφέροντα εκποιώντας κοινόχρηστους χώρους, πώς καταστρέφονται και παραδίδονται στην κερδοσκοπία τοπία ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους του Αιγαίου και πώς καταργείται κάθε έννοια προσπάθειας χωροταξικού σχεδιασμού και προστασίας του περιβάλλοντος σε αυτή τη χώρα.
Η απροκάλυπτη συγκάλυψη των αυθαιρεσιών και η σιωπή των αμνών όλων των εμπλεκόμενων φορέων και πολιτικών, στην υπόθεση της καταστροφής των παραλιών και του περιβάλλοντος της μικρής Ίου, ξεπερνάει κάθε σενάριο επιστημονικής φαντασίας κακοδιοίκησης πολιτείας και είναι ένα τεράστιο σκάνδαλο προς διερεύνηση με πολλούς αποδέκτες στην Ελλάδα και στις Βρυξέλλες.
Όλόκληρο το άρθρο μπορείτε να το διαβάσετε εδώ.