Το τέλος
Κάθε τέλος έχει το πένθος του. Αλίμονο αν δεν είχαμε το πένθος.
Browsing: ΔΙΑΚΙΝΗΣΗ ΙΔΕΩΝ
Τέλος;
Τι μεσολάβησε άραγε στους αιώνες και από τα ποικίλα και πλούσια νοήματά της η λέξη «τέλος» περιορίστηκε στην αρνητική, φοβική και απεχθή έννοια του θανάτου, του αναπόδραστου, του μη περεταίρω;
Open the islands
Νοέμβρης, Πέμπτη στο λιμάνι. Ήπια υγρασία ίσα που σε περονιάζει.
Δεν είναι η σημαία ηλίθιε, ούτε ο σταυρός
Τις ιδέες σου μαχόμαστε, τα μυαλά που κουβαλάς. Άσε λοιπόν τους σταυρούς και τις σημαίες στην άκρη…
Καλαμωτή Χίου: η αποτύπωση μιας πολύπλευρης πραγματικότητας
Κατάγομαι από ένα μικρό χωριό της νότιας Χίου, την Καλαμωτή
1130 βουρδουλιές στον άνθρωπο
Διάβασα αυτό το εξώδικο-έγγραφο που συνέταξαν και υπέγραψαν 1130 ‘υπεύθυνοι’ Χιώτες γονείς που αντιτίθενται στην εκπαίδευση ανήλικων παιδιών προσφύγων που θα λάβει χώρα σε πέντε σχολεία στη Χίο σε άδειες τάξεις τα απογεύματα
Οι Βούλγαροι ΠΑΟΚτζήδες, οι σκύλοι – αράπηδες του Ζαμπέτα και οι «λάθρο» της ΔΑΚΕ στη Λέσβο
Λες και πολλούς λόγους δεν είχαμε να φαγωθούμε, βρήκαμε κι’άλλους
Εκπαίδευση αποκλειστικά για τους “ντόπιους”: ένα νησί σε μαύρη παρακμή!
Ο κόμπος έφτασε στο χτένι. Και μην αυταπατάται κανείς ότι αυτή η υπόθεση αφορά μόνο λίγους “πωρωμένους” αριστερούς.
Ρίξτε τους φράκτες της Μόριας, της Λέσβου, της Ελλάδας. Αλλιώς μην παραπονιέστε.
Όταν κάποιοι Ευρωπαίοι επικροτούν την πολιτική των κλειστών συνόρων, των επαναπροωθήσεων στις χώρες πρώτης άφιξης σύμφωνα με τη συνθήκη του Δουβλίνου, η πίεση αυτή μεταφέρεται στη χώρα μας
Περιοδολόγηση της ιστορίας του προσφυγικού στη Χίο
Τεμαχίζοντας την ρέουσα ιστορία σε ξεχωριστά κομμάτια και βάζοντάς τους ταμπέλες είναι μια βάρβαρη υπόθεση