Μήπως διανύουμε έναν νέο Ψυχρό Πόλεμο;

0

γράφει ο Γιώργος Χατζελένης

Όποτε συζητάμε με τους παππούδες μας για την Κατοχή και τον Εμφύλιο, συνήθως διακρίναμε μία αγαθότητα στις περιγραφές τους. Αυτό οφειλόταν στο ότι κανείς δεν συνειδητοποιούσε εκείνα τα χρόνια πως γραφόταν ένα σημαντικό κεφάλαιο της εγχώριας αλλά και της παγκόσμιας ιστορίας.

Την ίδια αντιμετώπιση έχουμε κι εμείς με τις σημερινές εξελίξεις. Ίσως όταν σταματήσουν οι πολιτικές δίνες και κατασταλάξει η σκόνη στις εμπόλεμες ζώνες, να αρχίσει πάλι μια ουσιώδης αναθεώρηση των γεγονότων, μακριά από προπαγανδιστές δημοσιογράφους κι επικίνδυνους πολιτικούς και παρανοϊκούς αρχηγούς κρατών.

Έχοντας όμως ως σημείο αναφοράς το πρόσφατο παρελθόν, μπορούμε κάλλιστα να το συγκρίνουμε με το παρόν και να αναρωτηθούμε το εξής, «μήπως διανύουμε έναν νέο Ψυχρό Πόλεμο;».

Η απορία μου αυτή δημιουργήθηκε μετά τις τελευταίες εξελίξεις στην κορεατική χερσόνησο αν και πιστεύω πως η κατάσταση δε θα οδηγήσει σε σύρραξη από τη στιγμή που κι οι δυο πλευρές διαθέτουν πυρηνικά με τα οποία μπορούν να πλήξουν ο ένας τον άλλον από απόσταση χιλιάδων χιλιομέτρων.

Η κατάσταση όμως στην κορεατική χερσόνησο έχει αποστρέψει καιρό τώρα τη προσοχή μας από τις ήδη φλεγόμενες περιοχές του πλανήτη. Για παράδειγμα, ο πόλεμος ενάντια στο Ισλαμικό Κράτος οδεύει προς το τέλος του μετά την απελευθέρωση από τον συριακό στρατό, της τελευταίας επαρχίας που ήταν πλούσια σε κοιτάσματα πετρελαίου.

Κι ενώ ο ένας πόλεμος τελειώνει, κάποιες άλλες πληγές παραμένουν ανοιχτές κι επικίνδυνες, όπως το θέμα της Ουκρανίας το οποίο αρχίζει να αναζωπυρώνεται πάλι, ειδικά σε μία περίοδο όπου η Αμερική έχει κλείσει όλες τις ρωσικές διπλωματικές εγκαταστάσεις στην χώρα της.

Όλη αυτή η κατάσταση κάνει τα κράτη να δείχνουν ως οντότητες εγωιστικές που κοιτούν αποκλειστικά το δικό τους συμφέρον, παρεκτρέποντας επικίνδυνα την πορεία της ανθρωπότητας. Το ειρωνικό της υπόθεσης είναι πως η Ευρωπαϊκή Ένωση αποφεύγει να πάρει θέση. Προτιμά να μένει αμέτοχη περιμένοντας τις… γερμανικές εκλογές ή αναλώνεται συζητώντας περί εγκλημάτων κομμουνισμού.

Μήπως ήρθε ο καιρός να αναρωτηθούμε προς τα πού βαδίζουμε;…

Συντηρητής αρχαιοτήτων στο Νέο Μουσείο Ακρόπολης. Συγγραφέας των βιβλίων "Καθημερανοητότητα" (2012), "Βαλκανεύοντας" (2014) και "Εντεύθεν" (2016) από τις εκδόσεις Γαβριηλίδη.

Άφησε σχόλιο