του Ανδρέα Μιχαηλίδη
Πριν από μερικές μέρες έλαβα μια πρόσκληση για τα αποκαλυπτήρια του ανδριάντα του έφιππου στρατηγού Πλαστήρα, που πρόκειται να γίνουν με μεγάλες επισημότητες την Κυριακή 10 Φεβρουαρίου στο νησί μας. Η ιστορία του ανδριάντα είναι γνωστή.
Ξεκίνησε πολλά χρόνια πριν, επί δημαρχίας Μ. Μεννή, όταν το Δημοτικό Συμβούλιο, κατά πλειοψηφία αποφάσισε την κατασκευή ενός μεγαλύτερου ανδριάντα, ανάλογου με την αξία του Πλαστήρα. Λέω κατά πλειοψηφία, γιατί εγώ ως δημοτικός τότε σύμβουλος της Κίνησης Ενεργών Πολιτών δεν ψήφισα το έργο, εξηγώντας πως ναι μεν ο Νικόλαος Πλαστήρας έχει καθιερωθεί στη συνείδηση των Μικρασιατών ως ο Μαύρος Καβαλάρης, αλλά υπάρχει και η μετέπειτα ιστορική του πορεία, η οποία πρέπει να συνεκτιμηθεί στην γενικότερη παρουσία του στα πράγματα της πατρίδας μας. Δεν θα πρέπει για παράδειγμα να ξεχνάμε την εκτέλεση, επί πρωθυπουργίας του, τον Μάρτη του 1952 του Νίκου Μπελογιάννη και των συντρόφων του. Η διεθνής κατακραυγή με 250.000 τηλεγραφήματα για την αναστολή της εκτέλεσης της ποινής του θανάτου (ανάμεσα στα οποία αυτά των: Σαρλ ντε Γκολ, Πωλ Ελυάρ, Ζαν Κοκτώ, Ζαν-Πωλ Σαρτρ, Ναζίμ Χικμέτ, Πάμπλο Πικάσσο, Τσάρλι Τσάπλιν) και παρά την έκκληση του τότε Αρχιεπισκόπου Αθηνών Σπυρίδωνα, ο οποίος δήλωνε: «Έχω συγκλονιστεί από το ηθικό μεγαλείο του Μπελογιάννη. Το θεωρώ ανώτερο και από των πρώτων χριστιανών, γιατί ο Μπελογιάννης δεν πιστεύει ότι υπάρχει μέλλουσα ζωή» ήταν συγκλονιστική. Παρά ταύτα ο Πλαστήρας δεν εμπόδισε την εκτέλεση των καταδικασμένων σε θάνατο κομμουνιστών από στρατοδικείο σκοπιμότητας . Και μόνο αυτό το γεγονός θα έπρεπε να καθιστά τους επίδοξους αγαλματοποιούς προσεκτικότερους.
Με έκπληξή μου μάλιστα διάβασα στην πρόσκληση ότι ο Πλαστήρας θα τιμηθεί για την προσφορά του στο Μικρασιατικό μέτωπο, αλλά και ως μετέπειτα πρωθυπουργός της Ελλάδος. Επιβράβευση λοιπόν του πρωθυπουργικού του έργου, μαζί και της εκτέλεσης του Μπελογιάννη και των συντρόφων του!
Μπορεί ο κάθε κύριος Σηφουνάκης να επιθυμεί και να επιβάλλει τελικά την κατασκευή ανδριάντων του νονού του Νικόλαου Πλαστήρα, όμως οι τοπικές κοινωνίες οφείλουν να σέβονται την ιστορική και συλλογική μνήμη του τόπου μας.
Άλλωστε ο εν λόγω στρατηγός είχε τιμηθεί επαρκώς με μεγαλοπρεπή ανδριάντα αρκετά χρόνια πριν. Δεν ξέρω τι θα προσθέσει στην αποδιδόμενη τιμή η προσθήκη του αλόγου στον ανδριάντα του Ν. Πλαστήρα.
Συζήτηση7 Σχόλια
Επιτέλους αρκετά με τους ένστολους και τους καβαλάρηδες. Ζούμε στο 2013.
Δυστυχώς για όλους μας φαίνεται ότι η Ελληνική Δημοκρατία που αντιμετωπίζει πρόβλημα κοινωνικής συνοχής θεωρεί σκόπιμο να προβάλει ήρωες με ή χωρίς εισαγωγικά κατά τα πρότυπα του τουρκικού κεμαλικού κράτους.
Συνεπώς απέναντι από τον τούρκο στρατηλάτη Κεμάλ του οποίου το χέρι στο άγαλμα του στην παραλία της Σμύρνης δείχνει προς τα ελληνικά νησιά, εμείς θα αντιπροβάλουμε το άγαλμα του Μαύρου Καβαλάρη στρεφόμενο προς τις απέναντι ακτές.
Θλίψη και μόνο θλίψη και αντί άλλου σχολίου αφιερώνω σε όλους τους υπερπατριώτες τους παρακάτω στίχους:
Τον ξέρουνε τα ελάτια, τα πλατάνια
ίδιος μ’ αυτά, περήφανος, στητός
αχούν απ’ τη φωνή του τα ρουμάνια
μπρος για τη νίκη, για το κόμμα μπρος.
Ο Μπελογιάννης ζει μες στην καρδιά μας,
ο Μπελογιάννης ζει πα στις κορφές
ο Μπελογιάννης ζει κι είναι κοντά μας
στων τραγουδιών τις λεύτερες στροφές.
Ζει σ’ όλους τους καιρούς, σ’ όλους τους τόπους
το κάθε σπίτι, σπίτι του δικό.
Ζει ο Μπελογιάννης, ζει με τους ανθρώπους
που χτίζουν έναν κόσμο σοσιαλιστικό.
Ο Μπελογιάννης ζει μες στην καρδιά μας,
ο Μπελογιάννης ζει πα στις κορφές
ο Μπελογιάννης ζει κι είναι κοντά μας
Ο Μπελογιάννης είναι όντως μεταξύ των πιο σπουδαίων Ελλήνων μεταπολεμικά. Κρίμα που τα παιδιά δεν το διδάσκονται, αλλά να ήταν μόνο αυτό…
Μπορούσε όμως αλήθεια ο Πλαστήρας να εμποδίσει την εκτέλεσή του ακόμη και ως πρωθυπουργός; Την εποχή του παρακράτους και του πανίσχυρου Αμερικανού πρέσβη που αν μη τι άλλο ήξερε να εκβιάζει και είχε τις άκρες του στο στρατό και την αστυνομία;
Το ότι έφτιαξαν ένα μεγαλύτερο ανδριάντα, λες και ο μικρότερος δεν έφθανε να τιμήσει την ουσιαστική προσφορά και αυτοθυσία του ήρωα στη Μικρασία, δείχνει τη χωριατιά και την αμορφωσιά ορισμένων «μοδέρνων» πολιτευτών. Η δική τους ματαιοδοξία προβάλλεται στο άγαλμα, ο Πλαστήρας έδειξε με τον τρόπο ζωής του ότι δεν είχε ανάγκη από ανδριάντες medium ή xlarge. Ας τον μιμηθούν ουσιαστικά στο ελάχιστο, κι ας αφήσουν τις φιέστες οι επαρχιώτες μικροαστοί του πασοκιστάν.
Αγαπητέ βαγγέλη,
Πράγματι υποστηρίζεται απο πολούς πως ο ασθενής και ανίσχυρος τότε πρωθυπουργός Πλαστήρας δεν μπορούσε να αποτρέψει την εκτέλεση. Δεν θα πρέπει επίσης να μας ξεφεύγει το γεγονός πως ο ίδιος υπήρξε ο εμπνευστής της «εθνικής συμφυλίωση», άσχετα πως ουσιαστικά κάτι τέτοιο δεν έγινε πραγματικότητα ποτέ.
Οι προθέσεις έχουν οπωσδήποτε τη βαρύτητά τους, όμως τελικά τα πράγματα κτίνονται εκ του αποτελέσματος. Άλλωστε ο γηραιός πολιτικός είχε τη δυνατότητα να καταγγείλει ανοικτά το παλάτι και τους Αμερικάνους. Ας μην ξεχνάμε πως πριν 30 χρόνια είχε ηγηθεί του Κινήματος κατα του βασιλιά και της αυλής του. Αν δεν το θεωρούσε κατορθωτό αυτό, είχε τη δυνατότητα της παραίτησης, για να μην βάψει έτσι τα χέρια του με αίμα αθώων. Τότε, ίσως θα μπορούσαμε να μιλάμε για την προσφορά του ως στρτιωτικού και πρωθυπουργού της Ελλάδας.
………..ως στρατιωτιού και πρωθυπουργού της Ελλάδος.
-Όταν πέθανε ο Πλαστήρας στις 26/7/1953 δεν άφησε πίσω του σπίτι, ακίνητα ή καταθέσεις σε τράπεζες. Η κληρονομιά που άφησε στην ορφανή πρόσφυγα ψυχοκόρη του, ήταν 216 δρχ., ένα δεκαδόλαρο και μια λακωνική προφορική διαθήκη: «Όλα για την Ελλάδα!». Βρέθηκε επίσης στα ατομικά του είδη ένα χρεωστικό του Στρατού (ΣΥΠ 108) για ένα κρεβάτι που είχε χάσει κατά την διάρκεια των επιχειρήσεων στη Μικρά Ασία και 8 δρχ. με σημείωση να δοθούν στο Δημόσιο για την αξία του κρεβατιού, ώστε να μην χρωστά στην Πατρίδα».
Μάλιστα το νεκρικό κοστούμι, το αγόρασε ο φίλος του Διονύσιος Καρρέρ – γιατί ο ίδιος τον μισθό του τον πρόσφερε διακριτικά σε άπορους και ορφανά παιδιά – ο δε γιατρός, που ήταν παρών και υπέγραψε το σχετικό πιστοποιητικό θανάτου, μέτρησε στο ταλαιπωρημένο κορμί του: 27 σπαθιές και 9 σημάδια από βλήματα.
-Δυστυχώς σήμερα, με την πλουτοκρατία να ηγεμονεύει και τη σκέψη της στις τράπεζες της Ελβετίας και τα ακίνητα του Λονδίνου…., πρωταγωνιστούν η διαπλοκή και τα παρασκήνια.
Pingback: Για το άγαλμα Πλαστήρα » ΣΥΡΙΖΑ ΧΙΟΥ