Τρία μαθήματα από τον Έκο
Κάποιοι δάσκαλοι μπορεί να μην ήταν οι αγαπημένοι σου. Καθώς περνούν τα χρόνια ωστόσο, διαπιστώνεις ότι σε σημάδεψαν και σου έμειναν αξέχαστοι.
Κάποιοι δάσκαλοι μπορεί να μην ήταν οι αγαπημένοι σου. Καθώς περνούν τα χρόνια ωστόσο, διαπιστώνεις ότι σε σημάδεψαν και σου έμειναν αξέχαστοι.
«Δεν καταλαβαίνω γιατί μερικά πράγματα θα έπρεπε να είναι αντίθετα μεταξύ τους, ανήκουν στη ζωή» (Γ. Σεφέρης)
Τα όνειρά σου, τα σχέδιά σου, οι προσδοκίες σου είναι πλαστ(ικ)ές
Ξέρω, η καπιταλιστική πολιτική της Γερμανίας είναι στο στόχαστρο μιας γενικής κατακραυγής – και δικαίως. Ωστόσο εγώ, οφείλω να πω, ότι εδώ και ενάμιση χρόνο, παρότι δεν μιλώ τη γλώσσα τους, παρότι είμαι μια επισκέπτης εργαζόμενη, ένιωσα οικεία και φιλόξενα
Άλλη μια λαμπρή εθνική επέτειος. Με παρελάσεις και ταρατατζούμ, με κορώνες πατριωτικής υπερηφάνειας, για να θυμόμαστε και να τιμούμε. Τι; Την επανάσταση, φυσικά.
Ήτανε γίγαντας ο κυρ Βασίλης. Όχι επειδή ήμουν μικρή κι έτσι μου φάνταζε. Ήταν στ’ αλήθεια. Θεόρατος, με όλα τα χαρακτηριστικά του μεγάλα. Πανύψηλος, με μεγάλα άκρα, μεγάλο κεφάλι, μεγάλα γαλάζια μάτια κι ένα τεράστιο στόμα.
Ο δημιουργικός άνθρωπος δεν ησυχάζει ποτέ.
Η Ιστορία, από τη στιγμή που μπαίνει στα μουσεία, είναι νεκρή. Αν είναι κάτι να παραμείνει ζωντανό, να μιλά και να διδάσκει, αυτό θα γίνει μόνο στο φυσικό του περιβάλλον. Τα μουσεία είναι καλά για τους τουρίστες.
Γερμανικά γράφεται Hameln και προφέρεται Χάμελ. Πρόκειται για το γνωστό Χάμελιν του παραμυθιού και… υπάρχει! Είναι μια κωμόπολη στην κεντρική Γερμανία. Το παραμύθι έχει όντως γεωγραφική υπόσταση! Επισκέφτηκα το Χάμελ και μαγεμένη περπάτησα μέσα στους δρόμους του.
Τα παραμύθια επιμένουν. Γιατί επιμένουν οι Φόβοι μας.