γράφει ο Τέλης Τύμπας
«(4) Τα σοβαρά ατυχήματα που σχετίζονται με υπεράκτιες εργασίες πετρελαίου και φυσικού αερίου είναι πιθανόν να έχουν καταστρεπτικές και μη αναστρέψιμες συνέπειες στο περιβάλλον των θαλασσών και των παράκτιων περιοχών, καθώς και σημαντικό αρνητικό αντίκτυπο στις παράκτιες οικονομίες. (6) Οι κίνδυνοι σχετικά με σοβαρά υπεράκτια ατυχήματα στο πλαίσιο δραστηριοτήτων πετρελαίου και φυσικού αερίου είναι μεγάλοι. (14) Οι φορείς εκμετάλλευσης θα πρέπει να μειώνουν τον κίνδυνο σοβαρού ατυχήματος όσο είναι ευλόγως εφικτό, μέχρι το σημείο όπου το κόστος περαιτέρω μείωσης του κινδύνου θα ήταν κατάφωρα δυσανάλογο του οφέλους από την εν λόγω μείωση» (http://www.opengov.gr/minenv/?p=7091#consnav, βλέπε Οδηγία).
Τα σημεία (4), (6) και (14) μαζί σημαίνουν ότι εξορύξεις πετρελαίου, από το Ιόνιο μέχρι το Αιγαίο, εγκυμονούν μεγάλους κινδύνους για σοβαρά ατυχήματα με συνέπειες μη αναστρέψιμες, οι οποίες όμως λαμβάνονται υπόψη μόνο μέχρι του σημείου που το κόστος δεν απειλεί το κέρδος. Τα αποσπάσματα αυτά έχουν ιδιαίτερη σημασία για μια χώρα που ο πλούτος της είναι ότι είναι σε μεγάλο βαθμό παράκτια στην εύκρατη ζώνη, έχοντας μάλιστα πελάγη με πολλά νησιά, από το Ιόνιο μέχρι το Αιγαίο, το αρχιπέλαγος.
Προέρχονται από ένα υπό διαβούλευση νομοσχέδιο που εναρμονίζει τη νομοθεσία της χώρας για υπεράκτιες εξορύξεις πετρελαίου με αυτή της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το Αιγαίο είναι στην επικαιρότητα αυτές τις μέρες, με τους ειδικούς των μεγάλων διεθνών ΜΚΟ, της Frontex και του ΝΑΤΟ να είναι ήδη εδώ. Και σε λίγες μέρες καταφθάνει και τουρκικό πλοίο για έρευνες για πετρέλαιο (αν η Ελλάδα δεν προχωρούσε και η ίδια σε έρευνες για πετρέλαιο στα πελάγη της θα ήταν πολύ πιο δύσκολο να ανοίξει η όρεξη και σε άλλους).Αρκετοί έχουν ήδη σχολιάσει ότι η συγκέντρωση τέτοιων ‘φίλων’ δεν προμηνύεται καλή για την τύχη του Αιγαίου.
Δεν έχει όμως μέχρι στιγμής κατατεθεί ούτε ένα σχόλιο για την τύχη που επιφυλάσσει στο Αιγαίο η αποδοχή του μέτρου αξιολόγησης της διακινδύνευσης του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου. Δυστυχώς, καμία δηλαδή μέχρι στιγμής διαφωνία στο μέτρο υπολογισμού της αξίας του Αιγαίου που αποτυπώνεται σε αποσπάσματα όπως τα παραπάνω.
Αν υπάρξει ενδιαφέρον, ευχαρίστως να επιχειρήσω στο άμεσο μέλλον έναν επιστημονικό προσδιορισμό της αξίας του Αιγαίου με βάση το μέτρο του προτεινόμενου νόμου. Προς το παρόν περιορίζομαι στο να θυμίσω ότι διαθέτουμε έναν απολύτως έγκυρο προσδιορισμό της αξίας του αρχιπελάγους, ποιητικό στην προκειμένη περίπτωση, τόσο μάλιστα έγκυρο που έχει βραβευτεί με Νόμπελ.
Ο προσδιορισμός αυτής της αξίας είναι, ως γνωστόν, το αντικείμενο του Άξιον Εστί. Αποτυπώνεται σε στίχους που μιλούν για τους εχθρούς που «ήρθαν ντυμένοι ‘φίλοι’, αμέτρητες φορές», φέρνοντας «το Σοφό, τον Οικιστή και το Γεωμέτρη, Βίβλους γραμμάτων και αριθμών». Που ήρθαν με «την Πάσα Υποταγή και Δύναμη», «Νόμους, τους θεσπίζοντας τα καλά και συμφέροντα, στο παμπάλαιο μέτρο εφαρμόζοντας». Μόνο που το παμπάλαιο αυτό μέτρο του Αιγαίου «δεν έδεσε ποτέ με τη σκέψη» αυτών των εχθρικών εντέλει Νόμων, τα «παμπάλαια δώρα» που πρόσφεραν οι εχθροί που ήρθαν ντυμένοι φίλοι, «δεν ήτανε παρά μόνο σίδερο και φωτιά».
Αποτυπώνεται σε στίχους που προφητεύουν για εμπόρους που θα θέλουν «να εισπράττουν σκύβοντας το κέρδος των δικών τους πτωμάτων». Σε στίχους που εμπιστεύονται άλλους Νόμους ως αληθινούς, Νόμους γειωμένους στην ταπεινή κλίμακα ενός ασβεστωμένου σπιτιού του Αιγαίου: «Στον ασβέστη τώρα τους αληθινούς μου Νόμους κλείνω κι εμπιστεύομαι».
Στίχους, τέλος, που στο ερώτημα «ποιος αλήθεια ο κόσμος που υπερέχει, ποιο το ‘νυν’ και ποιο το ‘αιέν’ του κόσμου» απαντούν ότι το εφήμερο είναι «η Εξουσία» κι «ο μαύρος Αριθμός», «Νυν Νυν το μηδέν». «Αιέν», αιώνιο, ο κόσμος του αρχιπελάγους με τ’ άλλα πελάγη του, «ο κόσμος ο μικρός, ο Μέγας!»
