Γνωρίστηκα με τον σκηνοθέτη Νίκο Αυγουστίδη, σε μία συνέντευξή μας στη σελίδα της «Απλωταριάς». Στις απαντήσεις που μου είχε δώσει, διαπίστωσα πως είναι ένας άνθρωπος με ουσιώδεις προβληματισμούς και δημιουργικές ανησυχίες. Γι’ αυτό και δε βρήκα τυχαίο το γεγονός πως η ταινία του Ummi κέρδισε πολλές και καλές εντυπώσεις σε διάφορα ευρωπαϊκά φεστιβάλ. Λίγους μήνες αργότερα του ανατέθηκε η οργάνωση ενός κινηματογραφικού φεστιβάλ στο νησί μας.
Μια βδομάδα πριν την εκδήλωση, συναντηθήκαμε και κουβεντιάσαμε για τον κινηματογράφο και τις ταινίες που θα προβληθούν στο Ομήρειο. Αυτό που με κέντρισε κατά τη διάρκεια της συζήτησης, ήταν ο ενθουσιασμός του καθώς βλέπει να παίρνει σάρκα κι οστά ένα όραμά του αλλά κι η αγάπη του για τον κινηματογράφο.
Η «Κινηματογραφική Άνοιξη» της Χίου είναι μία μεγάλη ευκαιρία για το νησί μας. Μία ευκαιρία στο να γίνουμε ένας πολιτισμικός πόλος έλξης. Ένα σημείο συνάντησης λαών με συνδετικό κρίκο την θάλασσα. Γι’ αυτό το λόγο ονομάστηκε «CHIOS FOURSEAS Film Festival» (τέσσερις θάλασσες), κάτι το οποίο μπορεί να ακουστεί κι ως foresees (προβλέπω), προσθέτοντάς στην εκδήλωση έναν ακόμη ρόλο, αυτόν της αναζήτησης νέων καλλιτεχνών που μέσα από τα έργα τους προσπαθούν να προβλέψουν το άμεσο μέλλον θέτοντας ερωτήματα και προβληματισμούς στους θεατές. Οφείλουμε να τιμήσουμε την προσπάθεια του Νίκου Αυγουστίδη και να υποδεχτούμε την πρωτόγνωρη ευρωπαϊκή αύρα που θα καλύψει το νησί μας το σαββατοκύριακο.
Συνέντευξη στον Γιώργο Χατζελένη
Περνάνε χρόνια για να υλοποιηθεί κάποιο όνειρο μας. Πως ένιωσες όταν σου ανατέθηκε η διοργάνωση του πρώτου κινηματογραφικού φεστιβάλ στην Χίο. Και ποιες είναι οι προσδοκίες σου;
Η αρχή έγινε τον περασμένο Αύγουστο όταν η νεοσύστατη συμβουλευτική επιτροπή του Ομηρείου Πνευματικού Κέντρου στην οποία κλήθηκα να είμαι μέλος, αποφάσισε μια σειρά δράσεων καλλιτεχνικού και επιστημονικού ενδιαφέροντος σε ετήσια βάση υπό τον γενικό τίτλο ΟΜΗΡΕΙΟΥ ΕΡΓΑ. Ανέλαβα τον κινηματογραφικό τομέα. Η πρόταση μου ήταν η διοργάνωση ενός Κινηματογραφικού Φεστιβάλ διεθνούς χαρακτήρα όπου θα προβάλλονται οι πρώτες μεγάλου μήκους ταινίες σκηνοθετών από χώρες που βρέχονται από θάλασσα. Η πρόθεσή μου ήταν να συγκεντρώνονται κινηματογραφιστές από κάθε γωνιά της γης και να προβάλλουν τις ταινίες τους στο κοινό της Χίου με μακροπρόθεσμο ορίζοντα αυτό το κοινό να εμπλουτιστεί γεωγραφικά από θεατές κι από περιοχές εκτός του νησιού. Η ιδέα αυτής της ανθρώπινης ώσμωσης κοινού και καλλιτεχνών κάτω από μια κινηματογραφική ομπρέλα είναι και η βάση της πάλλουσας καρδιάς της 7ης Τέχνης. Της τέχνης που αποκαλύπτεται μέσα σε σκοτεινές αίθουσες, σκοτεινές αίθουσες όπου δεν υπάρχουν σύνορα και τάξεις μεταξύ των θεατών. Έχω την εντύπωση ότι τόσο στη Χίο όσο και παντού στον κόσμο υπάρχει μεγάλη ανάγκη η δημιουργία της αίσθησης της απόλυτης ισότητας μπροστά σε κάτι που πηγάζει από μέσα μας και μας υπερβαίνει παράλληλα, όπως είναι η Τέχνη του Κινηματογράφου και η Τέχνη γενικότερα. Δεν ήταν κάποιο όνειρο που ήθελα να εκπληρώσω, άλλα ένα αίσθημα δημιουργικής υποχρέωσης προς έναν τόπο που του αξίζουν πολλά ακόμα όμορφα να του συμβούν αλλά κι ο ίδιος έχει να δώσει πολλά περισσότερα .
Με ποια κριτήρια έγινε η επιλογή των ταινιών που θα προβληθούν στο φεστιβάλ;
Η επιλογή των ταινιών έγινε με κριτήριο την διαφορετικότητα μεταξύ τους. Δεν ακολουθήσαμε ένα κοινό μοτίβο ή μια κοινή θεματολογία. Το μόνο κοινό σημείο είναι ότι είναι όλες πρώτες ταινίες σκηνοθετών που έχω την εντύπωση ότι θα μας απασχολήσουν στο μέλλον. Έτσι θα δούμε ταινίες όπως το ντοκιμαντέρ CALL ME TONY όπου ακολουθούμε τον νεαρό ήρωα και βρίσκουμε τον εαυτό μας να συμπάσχει μαζί του στην προσπάθεια να εκπληρώσει τα προσωπικά του όνειρα, θα μας παρασύρει η εγκεφαλική ματιά του INTERRUPTION σε μια μοντέρνα ανάγνωση του μύθου της Ορέστειας με τρόπο αναπάντεχο, θα κάνουμε ένα απρόσμενο road trip στη Ρουμάνικη επαρχία του MARITA όπου θα βιώσουμε καταστάσεις άλλοτε κωμικές κι άλλοτε πικρές, θα βουτήξουμε σε μια τρελή, φανταστική περιπλάνηση στις στέγες της Ρώμης στο LOOK UP όπου βγαίνοντας από την αίθουσα είμαι σίγουρος ότι κάποιοι θα κοιτάξουν προς τον ουρανό όπως πιστεύει κι ο ίδιος ο σκηνοθέτης και θα ανατριχιάσουμε με την επιβλητική ατμόσφαιρα του SHELLEY που πηγαίνει το σινεμά τρόμου σε άλλα μονοπάτια.
Μπορούν οι ταινίες μικρού μήκους να φέρουν την άνοιξη του ελληνικού κινηματογράφου;
Αναλόγως τι θεωρούμε Άνοιξη του Ελληνικού Κινηματογράφου. Αν θεωρήσουμε ότι η συμμετοχή των ελληνικών ταινιών μικρού μήκους σε μεγάλα καταξιωμένα διεθνή φεστιβάλ είναι ο ορισμός της Άνοιξης τότε η άνοιξη έχει έρθει προ πολλού. Αν θεωρήσουμε Άνοιξη την γνώση του έλληνα θεατή για την εγχώρια ελληνική παραγωγή τότε έχουμε βαρυχειμωνιά. Κάποιες εκλάμψεις είναι σαν τις αλκυονίδες μέρες του Φλεβάρη. Ο έλληνας θεατής δεν είναι βέβαια ο μόνος που φταίει. Του αναλογεί ένα μερίδιο ευθύνης. Στην Ελλάδα υπάρχουν ήδη καταξιωμένοι σκηνοθέτες αλλά και ταλαντούχοι νέοι. Για να γίνουν βήματα μπροστά στην εθνική κινηματογραφία με δεδομένο ότι έχουμε και τους δημιουργούς αλλά και τους θεατές σε αναμονή αυτό που μένει είναι από την πολιτεία να χαράξει μια πολιτική στήριξης του Κινηματογράφου ως προϊόν πολιτισμού της χώρας. Κάτι που δεν έγινε ποτέ στην Ελλάδα με την σοβαρότητα που γινόταν και γίνεται σε άλλες εθνικές κινηματογραφίες.
Η άγνωστη για πολλούς ομορφιά της Χίου θα μπορούσε να γίνει αφορμή κινηματογραφικής έμπνευσης και δημιουργικότητας;
Η Χίος είναι ένας θαυμάσιος τόπος, με εξαιρετικό φως, ποικιλομορφία στα τοπία της και αρκετές υποδομές. Θα μπορούσε άνετα να γίνει το φόντο γυρισμάτων κάποιας ταινίας με ευεργετικές συνέπειες για την τοπική οικονομία του νησιού, είτε αυτός είναι άμεσος με τη χρήση των διάφορων υπηρεσιών του νησιού από το εκάστοτε κινηματογραφικό συνεργείο, είτε εμμέσως με τον λεγόμενο κινηματογραφικό τουρισμό που είναι ένα κομμάτι του τομέα του τουρισμού, τελείως ανεξερεύνητο στην Ελλάδα.
Ποια είναι επόμενα προσωπικά σου σχέδια;
Ετοιμάζω τη δεύτερη μικρού μου μήκους και γράφω την πρώτη μου μεγάλου μήκους, μαζί με την σεναριογράφο Κατερίνα Κλειτσιώτη.