σχόλια και επιλογές ταινιών από το πρόγραμμα προβολών του Cine Κήπος
γράφει ο Κώστας Σιδεράτος
Και να που η προσφιλή μας καλοκαιρινή συνήθεια, ο αγαπημένος μας θερινός, ξεκινά φέτος αισίως (νωρίτερα από πέρσι) την Τετάρτη 24 Ιουνίου με νέα μηχανή προβολής (με σύστημα προβολών DCP) κι ένα πολλά υποσχόμενο πρόγραμμα που θα ικανοποιήσει όλες τις τάσεις των διψασμένων σινεφίλ και όχι μόνο.
Βέβαια όπως κάθε χρόνο κυριαρχούν οι αμιγώς εμπορικές-θεαματικές ταινίες (Fast and Furious, Jurassic World, Η Χώρα του Αύριο, Οι Εκδικητές), τα animation (Μπομπ ο Σφουγγαράκης, Ο Κιτρινομύτης) θεάματα για όλη την οικογένεια και για μεγάλες παρέες με την απαραίτητη κατανάλωση ποπ κορν και αναψυκτικών και οι αξιοπρεπείς γνωστές εμπορικές επιλογές (Η Θεωρία των Πάντων, Μην Ενοχλείτε Παρακαλώ, Το Παιχνίδι της Μίμησης κλπ). Όμως ανάμεσα τους κυκλοφορούν και μερικές ταινίες οι οποίες κάνουν τη διάφορα και αξίζει να τις αναδείξουμε. Να σημειωθεί ότι αρκετές από τις ταινίες (ειδικά του Αυγούστου) δεν έχουν ακόμη κυκλοφορήσει στις αίθουσες, επομένως η επιλογή από αυτές έγινε σύμφωνα με την διαίσθηση μας, τις περιγραφές, τα trailer, το ψάξιμο στο διαδίκτυο, πάντα με την επιφύλαξη του λάθους.
Δεν θα μπορούσαμε, λοιπόν, να φανταστούμε ιδανικότερο ξεκίνημα από το Βirdman (24-26/6) του Αλεχάντρο Γκονζάλες Ιναρίτου το οποίο βραβεύτηκε με Όσκαρ καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, σεναρίου και φωτογραφίας και διαθέτει ένα εξαιρετικό καστ ηθοποιών (Μάικλ Κήτον, Έντουαρντ Νόρτον κλπ). Ακολουθεί η Ταπείνωση (29-30/6), μια δραματική κωμωδία του Μπάρι Λέβινσον με τον αγαπητό μας Αλ Πατσίνο, η οποία άφησε ανάμεικτα συναισθήματα, σίγουρα όμως της αξίζει μια ευκαιρία. Αμέσως μετά μας περιμένει η γαλλική κωμωδία Μην Ενοχλείτε Παρακαλώ (1-2/7), η οποία χωρίς να είναι κάποια ταινία αξιώσεων, κινούμενη στο γνωστό μοτίβο των φασικών καταστάσεων, θα προσφέρει ικανοποίηση και άφθονο γέλιο.
Αφού προσπεράσουμε αρκετές ταινίες σταματάμε στην, κατά την γνώμη μας, μια από τις δυο σημαντικότερες ταινίες του Ιουλίου: Η Οικογένεια Μπελιέ (10-12/7) του Ερίκ Λαρτιγκό είναι μια κομεντί η οποία σάρωσε στη Γαλλία (7 εκατ εισιτήρια), αισιόδοξη, δροσερή, με μια ακαταμάχητη πρωταγωνίστρια και άρεσε ιδιαίτερα στην Αθήνα όπου ακόμη προβάλλεται. Όσοι, πάλι, δεν ακολουθήσουν το δρόμο για την Αγία Μαρκέλλα έχουν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να παρακολουθήσουν την δεύτερη σημαντική ταινία του Ιούλη: Ξεχασμένες Ζωές (20-22/7) του Ουμπέρτο Πασολίνι, μια αγγλική δραματική κομεντί, βραβευμένη με το βραβείο Σκηνοθεσίας στο Τμήμα Οριζόντων του Φεστιβάλ Βενετίας 2013, που πραγματεύεται την μοναξιά, τη ζωή και το θάνατο. Για τον Ιούλιο ν’ αναφέρουμε επίσης την τελευταία ταινία του Τόμας Βίντεμπεργκ («Το Κυνήγι») Μακριά από το Αγριεμένο Πλήθος (27-29/7), μεταφορά του ομώνυμου μυθιστορήματος του Τόμας Χάρντυ, από τα σημαντικότερα του 19ου Αιώνα. Για όσους αρέσουν οι ταινίες εποχής ακαδημαϊκής προσέγγισης (εντυπωσιακή καλλιτεχνική διεύθυνση, αλλά άνευρη σκηνοθεσία) ιδού.
Και μπαίνουμε στον Αύγουστο όπου μετά τις δυο πρώτες ταινίες που έχουν ήδη κυκλοφορήσει στις αίθουσες κολυμπάμε πλέον στ’ άγνωστα νερά των ακυκλοφόρητων στην Ελλάδα ταινιών. Έτσι, ξεχωρίζουμε από τις γνωστές το Παιχνίδι της Μίμησης (6-9/8) του Μόρτεν Τίλντουμ, ένα πολεμικό θρίλερ που είχε πολύ καλή ανταπόκριση από το κοινό. Όσο για τις υπόλοιπες ξεχωρίζει με διαφορά ο Κος Χολμς (24-25/8) του Μπιλ Κόντον με διθυραμβικές κριτικές και τον Ιαν Μακ Κέλεν να καθηλώνει στον ρόλο του του υπέργηρου πλέον διάσημου ντετέκτιβ. Μια μεστή ταινία-σπουδή πάνω στη μνήμη, το πέρασμα του χρόνου και τις άλυτες υποθέσεις της ζωής. Όσο για τις υπόλοιπες θα ξεχωρίσουμε το απλώς αξιοπρεπές θρίλερ μυστηρίου Dark Places (13-16/8) του Gilles Paquet-Brenner με τη Σαρλίζ Θερόν στον πρωταγωνιστικό ρόλο και δυο κωμωδίες: Το Trainwreck (20-23/8) του Τζουντ Απατοου με την γνωστή stand-up κωμικό Amy Schumer να έχει υπογράψει το σενάριο και να κρατά τον πρωταγωνιστικό ρόλο, με μια επιφύλαξη για το αμερικανικό χιούμορ το οποίο μας έχει απογοητεύσει πολλές φορές στο παρελθόν. Η δεύτερη κωμωδία είναι το Absolutely Anything (4-6/9) του γνωστού μας από τους Μόντυ Πάιθονς Τέρυ Τζόουνς και ποντάρουμε σε αυτήν την υπογραφή καθώς και στη συμμετοχή μελών αυτής της βέβηλης παρέας καθώς και ο Ρόμπιν Γουίλιαμς στην τελευταία του εμφάνιση πριν δώσει τραγικό τέλος στη ζωή του. Σημειωτέον ότι η ταινία δεν έχει καν κυκλοφορήσει στις αίθουσες παγκοσμίως επομένως δεν υπάρχουν στοιχεία για την ποιότητα της. Μετά τον Κο Χολμς οι ταινίες Κλασσικά Εικονογραφημένα-Αρλεκιν κυριαρχούν και μας αποζημιώνουν τουλάχιστον για τις όμορφες εικόνες τους ακόμη κι αν δυο από αυτές έχουν την υπογραφή δυο εμβληματικότατων πάλε ποτέ σκηνοθετών (Βέρνερ Χέρτζογκ και Βιμ Βέντερς) οι οποίοι υπογραφούν μετριότατες ταινίες (Η Βασίλισσα της Ερήμου και το Every Thing Will be Fine αντίστοιχα).
Όπως και να έχει η δροσιά του Σινε-Κήπος μας περιμένει να χαρούμε τις πλούσιες συγκινήσεις και τις πολύχρωμες εικόνες του.
