Ήθελε να ζήσει σε νησί και η δουλειά της στο Υπουργείο Πολιτισμού της το επέτρεψε. Το 2008 βρέθηκε από την Αθήνα στα Καρδάμυλα όπου άρχισε να φτιάχνει γλυκά του κουταλιού, έμαθε να βάζει το δικό της μπαξέ και βρήκε το χρόνο να αφοσιωθεί στο χόμπι της, το αρχαιολογικό ντοκιμαντέρ. Μετά τις ταινίες “Πέτρινοι φύλακες”, “Οι κρήνες του Κάστρου της Χίου”, “Η Νέα Μονή της Χίου” και “Καρδαμύλια ραψωδία”, η Έλενα Καλογρίδου ετοιμάζει την καινούργια της δουλειά με θέμα τους νερόμυλους και απολαμβάνει την αίσθηση ελευθερίας που της δίνει η Χίος.
Ποιος καλός άνεμος σε έφερε στο νησί;
Κακός άνεμος θα έλεγα ότι με έφερε στο νησί. Αυστηρώς προσωπικοί μου λόγοι με έκαναν να θέλω να φύγω από την Αθήνα, τον τόπο που γεννήθηκα και μεγάλωσα. Στην πορεία όμως, αποδείχτηκε ότι αυτός ο άνεμος δεν ήταν και τόσο κακός όσο έδειχνε.
Τι ήταν αυτό που σε έκανε να αποφασίσεις να ρίξεις άγκυρα στη Χίο;
Μία καλύτερη ποιότητα ζωής και μία πιο εύκολη καθημερινότητα εξαιτίας του αισθήματος ελευθερίας που βιώνω. Π.χ. είμαι ασφαλής στο σπίτι μου χωρίς να χρειάζεται να κλειδώσω πόρτες και παράθυρα. Αφήνω ανοιχτό το αυτοκίνητό μου -με τα κλειδιά επάνω- μέχρι να αγοράσω κάτι από το περίπτερο χωρίς να έχω το φόβο ότι θα μου το κλέψουν. Σε λίγα λεπτά και χωρίς μποτιλιάρισμα στους δρόμους βρίσκομαι στο χώρο εργασίας μου. Λιγότερο από μια ώρα χρειάζομαι για να κάνω τα ψώνια μου, να πληρώσω τους λογαριασμούς μου, να περάσω ΚΤΕΟ το αυτοκίνητό μου, να συναντήσω τους φίλους μου. Η αίσθηση επίσης ότι κάνω μόνιμα διακοπές και το κυριότερο: μου περισσεύει αρκετός χρόνος να διαβάσω και να ασχοληθώ με τα ενδιαφέροντά μου.
Τι θα έσβηνες αν μπορούσες από τον χάρτη της Χίου;
Όλα τα ακαλαίσθητα κτίρια (κατοικημένα ή μη) που υπάρχουν και χαλάνε την προσωπικότητα του νησιού.
Ποιος είναι ο αγαπημένος σου περίπατος;
Δεν έχω αγαπημένο περίπατο γιατί δεν είμαι και τόσο φανατική του είδους. Λατρεύω όμως τις εκδρομές σε όλα τα μέρη του νησιού. Η Χίος, στα δικά μου μάτια, έχει ομορφιές που δεν σου χαρίζονται, πρέπει να τις ανακαλύψεις κι αυτό την κάνει μυστηριώδη, σαγηνευτική, ιδιαίτερη.
Πως θα έπειθες κάποιον να έρθει να ζήσει στο νησί;
Δεν θα τον έπειθα! Η Χίος είναι ακριβός προορισμός ακόμα και τώρα στα χρόνια της κρίσης που διανύουμε ως χώρα. Ακριβά εισιτήρια, ακριβή διαμονή, ακριβό φαγητό, ακριβή ένδυση, ακριβή ψυχαγωγία, ακριβές αγορές, ακριβές παροχές υπηρεσιών. Και ό,τι δεν είναι ακριβό είναι πρόχειρο. Κάτι που με βρίσκει, από χαρακτήρα, αντίθετη.
Τι είναι αυτό που λείπει από τη Χίο;
Δεν θα έλεγα ότι λείπει, αλλά ότι δεν είναι αρκετό. Η ποιότητα στον Πολιτισμό, έτσι όμως όπως αυτή εκφράζει εμένα. Στα πέντε χρόνια που μένω στο νησί, ελάχιστες θεατρικές παραστάσεις και συναυλίες παρακολούθησα που ένοιωσα ότι με σέβονται σαν θεατή.
Ποιο μέτρο θα ζητούσες από τις αρχές να εφαρμόσουν για την ανάπτυξη του νησιού με γνώμονα την ποιότητα ζωής των κατοίκων του;
Τέσσερα μέτρα θα ζητούσα από τις αρχές που -κατά τη γνώμη μου- είναι τα πιο βασικά. Πρώτον, να καθαριστούν δρόμοι, παραλίες, ποτάμια και όπου αλλού χρειάζεται από απορρίμματα, φροντίζοντας πάντα να παραμένουν καθαρά. Η καθαριότητα ενός τόπου είναι άρρηκτα δεμένη με την ποιότητα ζωής των κατοίκων του. Δεύτερον, να φύγει το λιμάνι από την πόλη. Δεν είναι δυνατόν επειδή έρχεται ένα πλοίο να κλείνουν κεντρικοί δρόμοι της πόλης και να προκαλείται μποτιλιάρισμα από τα αυτοκίνητα στους γύρω δρόμους. Τρίτον, το Τελωνείο. Δεν είναι εικόνα αυτή που έχουμε για τους τουρίστες που μας επισκέπτονται. Τέταρτον, μεγαλύτερο αεροδρόμιο ώστε να έρχονται περισσότερα αεροπλάνα στο νησί.
Έχεις σκεφτεί ποτέ να κάνεις μια ταινία για τη Χίο;
Πολλές φορές. Αλλά τα 20 λεπτά που θέλω εγώ να αφιερώσω στα ντοκιμαντέρ μου δεν φτάνουν για να κάνεις μια ταινία για ένα νησί. Έχω σκεφτεί, όμως, να ζητήσω από κάποιο φίλο μου καλλιτέχνη να μου γράψει ένα τραγούδι ή ένα ποίημα για τη Χίο για να μπορέσω να το πλαισιώσω με τα πλάνα μου. Το μόνο που μου λείπει είναι να κάνω λήψεις από αεροπλάνο ή από ελικόπτερο. Αυτό είναι και το μεγάλο μου όνειρο. Να κάνω λήψεις πανοραμικές από ψηλά!
