Ο Γιάννης Μακριδάκης προτείνει την κατάργηση όλων των άμεσων φόρων και τη θέσπιση ενός και μόνου έμμεσου φόρου, του Φόρου Κατανάλωσης Φυσικών Πόρων. Σε άρθρο που ανάρτησε στην ιστοσελίδα του εξηγεί τους λόγους για τους οποίους μια Αριστερή κυβέρνηση θα πρέπει να προχωρήσει σε μια τέτοια ρύθμιση για το καλών των πολιτών και του περιβάλλοντος. Ας διαβάσουμε το σχετικό απόσπασμα και ας προβληματιστούμε.
[…] μια Αριστερά πραγματική και όχι της πλατείας Μαβίλη, μια Αριστερά ανθρώπων και όχι καταναλωτών, που θα αμφισβητούσε, είπαμε και προχθές, λόγω και έργω τον καταναλωτισμό, μια Αριστερά σύγχρονη ριζοσπαστική, οικουμενική και εμπνευσμένη το πρώτο που θα έπρεπε να υπόσχεται προεκλογικά είναι η πλήρης και παντελής κατάργηση κάθε υπάρχοντος άμεσου φόρου, τέλους, εισφοράς και οτιδήποτε άλλου παρόμοιου και να θεσπίσει μόνο έναν έμμεσο Φόρο Κατανάλωσης Φυσικών Πόρων, ο οποίος θα πληρώνεται με κάθε αγορά προϊόντων ή υπηρεσιών και θα έχει κάποιες κλίμακες π.χ. πολύ χαμηλή για φυτικά προϊόντα διατροφής, χαμηλή για ζωικά παράγωγα και κάποια φυτικά που προκαλούν ασθένειες, υψηλή για κρέατα, λιπαρά και παντός είδους επεξεργασμένα και συσκευασμένα εντός απορριμμάτων τρόφιμα και πολύ υψηλή για την ενέργεια, τα καύσιμα. τις πρώτες ύλες.
Με τον τρόπο αυτό αφενός θα ισχύει απολύτως η αναλογικότητα της φορολόγησης σύμφωνα με την διαβίωση του καθενός αφετέρου δε, το πιο σημαντικό, θα συνδεθεί άμεσα η καταναλωτική συμπεριφορά με το οικοσύστημα εκπαιδεύοντας σιγά σιγά τον καταναλωτή και κάνοντάς τον πιο συνειδητό ως πλάσμα φυσικό, το οποίο είναι και το ζητούμενο.
Επίσης η φορολόγηση με τον τρόπο αυτό δίνει κίνητρα οικονομικά στους ανθρώπους που αποφασίζουν να αφήσουν τα γήπεδα του καταναλωτισμού δηλαδή τις πόλεις, μεγαλουπόλεις, μητροπόλεις και να οδεύσουν προς την ζωή, την παραγωγή αλλά και την αναπλήρωση των φυσικών πόρων. Συμβάλει έτσι καταλυτικά στην άμεση αλλαγή του αξιακού συστήματος των ανθρώπων και βέβαια στην ανάσχεση της απομύζησης του οικοσυστήματος και στον εμπλουτισμό του από μία νέα γενιά ανθρώπων, την πρώτη της μετακαταναλωτικής εποχής, της εποχής της συνειδητότητας.