γράφει ο Γιώργος Χατζελένης
Αντιφατικά τα αποτελέσματα των ενδιάμεσων εκλογών που ολοκληρώθηκαν προχθές στην Αμερική. Από την μια οι Δημοκρατικοί παίρνουν ξανά στα χέρια τους την Βουλή των Αντιπροσώπων μετά από οχτώ χρόνια ενώ οι Ρεπουμπλικάνοι διατηρούν τον έλεγχο της Γερουσίας. Ένας άκρως περίεργο αποτέλεσμα που φανερώνει το τεράστιο χάσμα που έχει προκληθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.
Τι είναι αυτό που κρατάμε από τις περιβόητες ενδιάμεσες εκλογές, ως θεατές σε απόσταση ασφαλείας. Πρώτα απ’ όλα δε μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα πως ο Τραμπ έχασε καθώς διατήρησε τη συσπείρωση των οπαδών του στα ίδια σχεδόν ποσοστά. Με την πολιτική του όμως κατάφερε να οδηγήσει στις κάλπες αρκετό κόσμο που ήταν μέχρι σήμερα πολιτικά αδρανής. Το ποσοστό αυτό είναι που έδωσε τη νίκη στους Δημοκρατικούς.
Ο κόσμος που αποφάσισε να σηκωθεί από τον καναπέ, το έκανε με σκοπό να εκφράσει εκλογικά την αγανάκτησή του απέναντι στην πολιτική Τραμπ. Γι’ αυτό το λόγο επέλεξε γυναίκες, μετανάστες, αλλόθρησκους κι έναν ομοφυλόφιλο. Μια κίνηση αξιοπρέπειας που μπορεί κάλλιστα να θεωρηθεί ως ένα ηχηρό χαστούκι απέναντι στις ξενοφοβικές και μισογυνικές δηλώσεις του Αμερικανού προέδρου. Μη ξεχνάμε εξάλλου πως ο Τραμπ επέλεξε να επικεντρώσει την καμπάνια του όχι σε θέματα πολιτικής αλλά σε θέματα ρατσιστικού περιεχομένου, όπως με το να σκορπάει τρόμο αναφέροντας το καραβάνι των μεταναστών που «απειλεί να εισβάλει» στις ΗΠΑ ενώ παράλληλα χαρακτήριζε ως «ακατάλληλους» τους Αφροαμερικανούς Δημοκρατικούς που διεκδικούσαν την εκλογή τους για να πλημμυρίσει η χώρα από «τρομοκράτες» και «εγκληματίες». Δηλώσεις που σίγουρα έχουμε ακούσει να βγαίνουν κι από στόματα εγχώριων πολιτικών προσώπων.
Η επικρατούσα πλέον διγλωσσία της αμερικανικής πολιτικής σκηνής φανερώνει τους δυο κόσμους της Αμερικής. Από την μια έχουμε τους οπαδούς της «βαθιάς Αμερικής» και του λευκού δέρματος, του αγγλόφωνου straight άνδρα που νιώθει απειλούμενος, από την επικράτηση της πολυχρωμίας κι από την άλλη τους ανθρώπους που είναι απαλλαγμένοι ψυχολογικών συμπλεγμάτων και φυλετικών διαφορών.
Το στοίχημα είναι οι εκπρόσωποι των Δημοκρατικών να καταφέρουν να ανταποκριθούν στις προσδοκίες των ψηφοφόρων τους, βάζοντας φρένο σε αρκετές απάνθρωπες πολιτικές τακτικές του Αμερικανού προέδρου, αλλιώς δεν θα υπάρχει κανένας λόγος για να θεωρηθούν τα τελευταία αποτελέσματα ως μια δημοκρατική επιτυχία. Μία επιτυχία που είναι πλέον επιτακτική από τη στιγμή που έχει παγιωθεί ο νέος Διχασμός της Αμερικής.