Με τη γνωστή φράση του Β. Φραγκλίνου τιτλοφορείται η ανακοίνωση της Επιτροπής Αλληλεγγύης στους Πρόσφυγες Χίου «ΛΑΘΡΑ;» για τα τεκταινόμενα σε Ελλάδα και Ευρώπη αναφορικά με τους πρόσφυγες. Η «ΛΑΘΡΑ;» σημειώνει ότι η διάκριση μεταξύ επιλέξιμων και μη είναι προβληματική, καταγγέλλει τις αναποτελεσματικές πολιτικές που οδηγούν σε γκετοποίηση και ρατσιστική αντιμετώπιση, υποδαυλίζουν περεταίρω τα μίση και τους φανατισμούς. Τέλος, η Επιτροπή Αλληλεγγύης υπενθυμίζει την άμεση ανάγκη δημιουργίας νόμιμων περασμάτων και καταμερισμού των προσφύγων σε όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες. Αναλυτικά η ανακοίνωση:
Η υπερίσχυση της λογικής του “καθεστώτος έκτακτης ανάγκης” σε όλο και μεγαλύτερη κλίμακα, με αφορμή τα γεγονότα του Παρισιού, οφείλει να γεννά βαθύτατες ανησυχίες σε κάθε δημοκρατικά σκεπτόμενο άνθρωπο. Το πραγματικό πρόβλημα πως, ανάμεσα στα εκατομμύρια όσων μεταναστεύουν κακήν-κακώς για να γλιτώσουν τη ζωή τους, διεισδύουν και κάποιοι που εξυπηρετούν φονικούς σκοπούς δεν δικαιολογεί καμία πρακτική συνολικής δαιμονοποίησης των προσφυγικών ροών – άλλωστε η πλειοψηφία των δραστών του τρομοκρατικού χτυπήματος ήταν “Ευρωπαίοι πολίτες” εδώ και χρόνια. Στην Γαλλία, η ίδια η Ένωση Δικαστών κατήγγειλε ανοιχτά την κήρυξη του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης (και μάλιστα επ’ αόριστον), τονίζοντας ότι ούτε την τρομοκρατία θα καταπολεμήσει ούτε, φυσικά, την δημοκρατία θα προστατέψει – απεναντίας, θα επιτραπούν κάθε είδους αυθαιρεσίες των δημοσίων αρχών εις βάρος των ατομικών δικαιωμάτων και των ελευθεριών των πολιτών.
Η Ευρώπη απαντά στις δύσκολες προκλήσεις των περιστάσεων με την αναμενόμενη συνταγή: παγίωση της δαιμονοποίησης των προσφύγων, καθώς μονιμοποιείται ο διαχωρισμός τους σε “καλούς” και “κακούς”. Η διαίρεσή τους σε “πρόσφυγες πολέμου” (όπου περιλαμβάνονται για την ώρα μόνο οι Σύριοι Ιρακινοί και Αφγανοί) και μετανάστες προοριζόμενους για απέλαση (όλοι οι υπόλοιποι), βασίζεται σε κριτήρια τέτοια ώστε να αποκλείουν αυθαίρετα όλο και περισσότερους.
Στα πολυδιαφημιζόμενα hotspots θα “φιλτράρονται” οι επιθυμητοί και οι ανεπιθύμητοι. Χιλιάδες πρόσφυγες θα απελαθούν και θα επαναπροωθηθούν με τη βία σε εστίες πολέμου – αυτό είναι σήμερα οι πατρίδες τους.
Παράλληλα καταβάλλεται προφανής προσπάθεια να εξοικειωθούμε σταδιακά με τα δεκάδες ναυάγια και τους πνιγμούς αμέτρητων ανθρώπων μέσα στις θάλασσές μας, να αρχίσουμε να αποδεχόμαστε το γεγονός ως φυσιολογικό και μοιραίο. Καμία κουβέντα και καμία αντίρρηση για τις πολιτικές που τα υποθάλπουν: φράχτες συνόρων σε Ελλάδα και Ευρώπη, δυσχέρεια στην οικογενειακή επανένωση και την επανεγκατάσταση.
Η κλιμάκωση της σπασμωδικής κι απροσχεδίαστης επέμβασης των Δυτικών δυνάμεων στη Συρία, στο όνομα των αντιποίνων για όσα συνέβησαν στη Γαλλία, θα πλήξει με μαθηματική ακρίβεια ξανά τον άμαχο πληθυσμό πιο πολύ από τον διακηρυγμένο στόχο (το ISIS). Η Δύση, για άλλη μια φορά, πυροδοτεί αποφασιστικά αυτό που υποτίθεται ότι θέλει να αποφύγει – τη δημιουργία ατελείωτων προσφυγικών ροών.
Στην πρόσφατη συμφωνία μεταξύ της ΕΕ και της Τουρκίας επιλέχθηκε η λύση μεταφοράς του προβλήματος στο τουρκικό έδαφος όπου τα κέντρα κράτησης αθέατα για την Ευρώπη θα συσσωρεύουν πρόσφυγες πριν από την απέλαση τους στις χώρες καταγωγής τους ακόμη κι αν εκεί γίνεται πόλεμος.
Συνοπτικά, οι πρόσφυγες θα διώχνονται ως ανεπιθύμητοι και θα αποστέλλονται ξανά στο “στόμα του λύκου”. Όσοι κατορθώσουν να διασωθούν από την απέλαση και να πάρουν το εισιτήριο εισδοχής στην γη της Επαγγελίας (“πολιτισμένη” Δύση) οδηγούνται σε γκετοποίηση και ρατσιστική αντιμετώπιση, πρακτική που θα υποδαυλίσει κι άλλο τα μίση και τους φανατισμούς εκατέρωθεν.
Η λογική της ανύψωσης φραχτών σε επιμέρους κράτη, πέρα από κατακριτέα, είναι και κοντόφθαλμη: ο απελπισμένος που παλεύει για τη ζωή του απλώς εξαγριώνεται, αντί ν’ αποθαρρυνθεί ! Οι φράχτες οδηγούν τους απελπισμένους σε πιο θανατηφόρες διαδρομές.
Πού θα πρέπει να φτάσουμε ακόμα, άραγε, και πόσους ακόμα αθώους να θρηνήσουμε, σε θάλασσες και στεριές, για να αντιληφθούμε ότι έχουμε πάρει, ως κοινωνίες, λάθος ρότα;
Επιβάλλεται άμεσα αναστροφή της πορείας αυτής προς τον όλεθρο: να δημιουργηθούν ασφαλή νόμιμα περάσματα και να γίνει καταμερισμός των νεοεισερχομένων σε όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες.