Δεν είναι ούτε το φαινόμενο του θερμοκηπίου, ούτε η ατμοσφαιρική ρύπανση, ούτε η καταστροφή των δασών. Η μεγαλύτερη απειλή για την προστασία του περιβάλλοντος σήμερα αποτελεί η παραγωγή τροφής παγκοσμίως.
Ίσως είναι δύσκολο να το αντιληφθούμε αλλά ο πλανήτης μας κινδυνεύει περισσότερο από τις διατροφικές μας συνήθειες, από την παραγωγή και την κατανάλωση συγκεκριμένων τροφίμων. Πιο συγκεκριμένα, η παραγωγή τροφίμων χρησιμοποιεί το 34% της γης και το 69% του καθαρού νερού, ενώ αντιπροσωπεύει το 24-30% των εκπομπών του θερμοκηπίου. Τα στοιχεία αυτά δημοσιεύει σήμερα η WWF Ελλάς, με αφορμή τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Διατροφής (16 Οκτωβρίου), και επισημαίνει ότι η επανασύνδεση με τη μεσογειακή διατροφή μπορεί να φέρει σημαντικά οφέλη στην υγεία, αλλά και στο περιβάλλον μιας κι έχει εκτιμηθεί ότι το μοντέλο μεσογειακής διατροφής μειώνει κατά 72% τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου και κατά 33% την κατανάλωση νερού, σε σχέση με το κυρίαρχο πρότυπο διατροφής. Μάλιστα, η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Αλλαγή του Κλίματος (IPCC), με την πρόσφατη έκθεσή της, προειδοποιεί ότι τα περιθώρια στενεύουν για να επιτευχθεί η συγκράτηση της ανόδου θερμοκρασίας του πλανήτη στον 1,5°C και χαρακτηρίζει τη μείωση του κρέατος ως πολύ σημαντική προς τον στόχο αυτό.
Οι διατροφικές μας συνήθειες δεν αποτελούν μόνο την κύρια αιτία αποψίλωσης εδαφών και υπεραλίευσης του 31,4% ιχθυαποθεμάτων σε παγκόσμιο επίπεδο. Οι διατροφικές μας συνήθειες, συμβάλουν στην κατασπατάληση φυσικών πόρων, αφού κάθε χρόνο υπολογίζεται ότι το 1/3 του παραγόμενου φαγητού, αριθμός που αντιστοιχεί σε 1,3 δισεκατομμύρια τόνους τροφής, αξίας περίπου 1 τρισεκατομμυρίου, καταλήγει είτε να σαπίζει στους κάδους απορριμμάτων καταναλωτών ή λιανέμπορων, είτε να καταστρέφεται λόγω κακών πρακτικών μεταφοράς ή συγκομιδής. Την ίδια στιγμή, 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι υποσιτίζονται και 2 δισεκατομμύρια άνθρωποι είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι, ενώ στην Ελλάδα, μία τετραμελής οικογένεια πετάει κάθε χρόνο στα σκουπίδια 120 κιλά φαγητού.
Η Βίκυ Μπαρμπόκα, υπεύθυνη του προγράμματος «Καλύτερη Ζωή» του WWF Ελλάς δηλώνει: «Αν ο παγκόσμιος πληθυσμός αγγίξει τα 9,6 δισεκατομμύρια έως το 2050, τότε θα χρειαστούν σχεδόν 3 πλανήτες σαν τη Γη για να παράσχουν τους απαραίτητους φυσικούς πόρους που χρειάζονται για τη διατήρηση του υπάρχοντος μοντέλου ζωής. Ας σκεφτούμε πόσο νερό, ενέργεια, γη απαιτεί η παραγωγή του κάθε τροφίμου και θα αντιληφθούμε διαφορετικά τη βαρύτητα που έχουν οι διατροφικές επιλογές μας.» Απ΄ την πλευρά της η Έλενα Δανάλη, υπεύθυνη της εκστρατείας για τη βιώσιμη γεωργία της Greenpeace δηλώνει ότι «Λύση φυσικά υπάρχει! Λέγεται Μεσογειακή Διατροφή και βασίζεται στα λαχανικά εποχής και τα όσπρια, που προσφέρουν πολλούς συνδυασμούς και ιδέες για γεύματα χωρίς κρέας.»