Μέγας Λιμνιώνας λίγο πριν την άφιξη των τουριστών

Γράφει ο «Υπερευαίσθητος»

Παραμονές της θερινής-τουριστικής περιόδου θα περίμενε κανείς να εκτελούνται εργασίες σε  «τουριστικές» και μη παραλίες του νησιού, ώστε να υποδεχτούν τους επισκέπτες και τους μόνιμους κατοίκους. Βελτιώσεις στην πρόσβαση, καθαρισμοί, συντήρηση των υποδομών (φωτισμός, καμπίνες, κάδοι απορριμμάτων κλπ), αισθητική βελτίωση του περιβάλλοντος χώρου. Δυστυχώς  τέτοιες εργασίες δεν έχουν ακόμα ξεκινήσει και είναι αμφίβολο αν θα έχουν ολοκληρωθεί έγκαιρα, με αποτέλεσμα όταν πραγματοποιηθούν να έχουν εμβαλωματικό χαρακτήρα.

Μια επίσκεψη σε μια από τις τουριστικές και κοντινές στη πόλη της Χίου, το Μέγα Λιμνιώνα, είναι αρκετή για να φανεί η εικόνα εγκατάλειψης που χαρακτηρίζει τις παραλίες του νησιού. Η παραλία βρίσκεται σε γενικά καλή κατάσταση, αν και η μετατροπή σε δρόμους των χειμάρρων που εκβάλλουν σε αυτή και η κατασκευή του αλιευτικού καταφυγίου Αγίας Ερμιόνης, τη μεταβάλλουν ταχύτατα σε αμμώδη.  Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο με τον περιβάλλοντα χώρο. Η πλατεία που βρίσκεται στα δυτικά της παρουσιάζει εικόνα εγκατάλειψης, αφού εδώ και πολλά χρόνια δεν έχει συντηρηθεί, με εξαίρεση τα παγκάκια της. Απόδειξη της απουσίας συντήρησης είναι ένα κιόσκι που υπήρχε και αφαιρέθηκε όταν κατέστη πια ετοιμόρροπο. Πέτρες έχουν αποκολληθεί από το τοιχίο που τη περιβάλλει και τα σκαλοπάτια που οδηγούν στην παραλία, ενώ σωλήνες περνούν πάνω από αυτά με αποτέλεσμα να εγκυμονούν κινδύνους για τους πεζούς.  Στο μέσον της πλατείας, δεσπόζει ένα εγκαταλελειμμένο και κατεστραμμένο εδώ και χρόνια σιντριβάνι, μνημείο μιας αποτυχημένης παρέμβασης στο χώρο κάποιας τοπικής δημοτικής αρχής. Η υπάρχουσα ράμπα που οδηγεί στη πλατεία είναι στενή για να είναι εύχρηστη από ΑΜΕΑ, ενώ είναι εύκολη η πρόσβαση στην εγκατάσταση ρευματοδότησης από οποιονδήποτε, αφού ασφαλίζει με ένα σύρμα. Η φύτευση των παρτεριών δεν ολοκληρώθηκε ποτε, με αποτέλεσμα να είναι τα περισσότερα γεμάτα αγριόχορτα.  Τα παιχνίδια που υπάρχουν στη μικρή παιδική χαρά, έχουν να συντηρηθούν από το καιρό που τοποθετήθηκαν και είναι σκουριασμένα τα μεταλλικά μέρη τους, ενώ η τσουλήθρα δεν υπάρχει με αποτέλεσμα να είναι επικίνδυνος για τα μικρά παιδιά ο ξύλινος πυργίσκος που κάποτε οδηγούσε σε αυτή. Προβληματικές και επικίνδυνες είναι οι προσβάσεις από το χώρο στάθμευσης, που αν και έχει οριστεί χώρος για ΑΜΕΑ δεν υπάρχει ράμπα προς την παραλία. Τα φωτιστικά σώματα του χώρου στάθμευσης είναι σκουριασμένα, με εμφανή τα καλώδια ρευματοδότησης, ενώ είναι πρόχειρος ο τρόπος τοποθέτησης των ντουζιέρων.  Το βόρειο άκρο της παραλίας, τσιμεντωμένο από τη δεκαετία του 70 όπου παλαιότερα υπήρχε δημοτικό ακίνητο, σήμερα  ενοικιάζεται σε επιχειρηματίες της περιοχής, αποτελεί μια άσχημη εικόνα αφού αφενός αλλοιώνει τη φυσιογνωμία της παραλίας και αφετέρου βρίσκεται σε κακή κατάσταση εξαιτίας του θαλασσίου κυματισμού που έχει σχεδόν καταστρέψει τα τσιμεντένια πρανή και τη σκάλα που οδηγεί στην παραλία.

Ένας τόπος για να προσελκύσει τουριστικό ρεύμα, δεν αρκεί να έχει καλές υποδομές, καινούργια λιμάνια και μεγάλα αεροδρόμια. Στοιχεία όπως η καθαριότητα, το όμορφο περιβάλλον, η συνεχής αισθητική βελτίωση, η συντήρηση των σημείων που έχουν αναπλαστεί, οι σωστές προσβάσεις, η αίσθηση ασφάλειας από τραυματισμό, είναι ουσιώδεις παράμετροι για έναν τουρίστα, αφού όλα αυτά στη χώρα του είναι δεδομένα. Ας προσπαθήσουμε λοιπόν, ο τόπος μας να γίνει θελκτικός και όχι αποκρουστικός, φροντίζοντας για όλα αυτά και σίγουρα το κλίμα θα αλλάξει.