Μνημόνιο ΙΙΙ: Πίσω από τις λέξεις

1

γράφει ο Κώστας Ζαφείρης

Μνημόνιο

Κάθισα και διάβασα και τις 7 σελίδες της δήθεν συμφωνίας της χώρας μας με τους δανειστές. Γράφω δήθεν διότι η λέξη συμφωνία εμπεριέχει μια ακόμα και ελάχιστη ισοτιμία μεταξύ των συμβαλλομένων μερών. Στην περίπτωση του 3ου Μνημονίου (δεν το λέω εγώ το ίδιο το κείμενο το λέει: Memorandum of Understanding) πρόκειται μάλλον για την περιγραφή των όρων κατοχής μιας ηττημένης χώρας. Το πλήρες κείμενο μπορείτε να το δείτε εδώ. Ακόμα και οι ουδέτερες διατυπώσεις στα αγγλικά, δύσκολα κρύβουν την τιμωρητική, εξοντωτική διάθεση των θεσμών, απέναντι σε όσους έστω και λίγο, έστω και δειλά, αντέδρασαν.

Κάποια από τα μέτρα που περιλαμβάνονται, θα είχαν ίσως νόημα σε μια άλλη χώρα, σε άλλη εποχή. Στην Ελλάδα όμως μετά από πέντε χρόνια κρίσης, ύφεσης, μνημονίων, με ρημαγμένο το ΑΕΠ, με την ανεργία στα ύψη μοιάζουν χλευασμός στους ηττημένους. Και στον αμφίβολο βαθμό που θα εφαρμοστούν θα φέρνουν μαζί τους ακόμα πιο καταστρεπτικές συνέπειες. Σταχυολογώ:

  • Βάζεις τον μαυραγορίτη να εκτιμήσει την αξία των ασημικών του σπιτιού (δημόσια περιουσία) και πανηγυρίζεις επειδή το μαγαζί του τοκογλύφου θα έχει έδρα στην Αθήνα κι όχι στο Λουξεμβούργο.
  • Αυξάνεις τον πιο άδικο έμμεσο φόρο, τον ΦΠΑ, συρρικνώνοντας το ήδη συρρικνωμένο λαϊκό εισόδημα.
  • Αναγκάζεσαι να καταπιείς αμάσητα ακόμα και τα ελάχιστα νομοθετήματα των 6 μηνών που ήταν σε συνέπεια με τις προεκλογικές σου δεσμεύσεις.
  • Φορολογείς τον αγρότη με 28% κι έπειτα μιλάς για παραγωγική ανασυγκρότηση και στροφή στον πρωτογενή τομέα.
  • Ακόμα κι οι νομοθετικές σου πρωτοβουλίες πρέπει να έχουν στο εξής το «εγκρίνεται» των γκαουλάιτερ.
  • Κομπάζεις για το «αναπτυξιακό πακέτο» ύψους 35 δις, αποκρύπτοντας ότι πρόκειται για το συμφωνημένο ΕΣΠΑ 2014-2020 συν τις αγροτικές επιδοτήσεις.
  • Θεωρείς επιτυχία μια υποσημείωση της υποσημείωσης που λέει ότι αν είσαι καλό παιδί ίσως κάτσουν να κουβεντιάσουν κάποια στιγμή για αναδιάρθρωση του χρέους.

«Και πέρασαν μέρες πολλές μέσα σε λίγη ώρα» λέει ο ποιητής. Αυτός ο πυκνός πολιτικός χρόνος του φετινού Ιουλίου σ’ αυτό ακριβώς ανταποκρίνεται. Τις επόμενες μέρες θα δούμε ταχύτατες μεταλλάξεις κι ανίερες συμμαχίες που θα μας κάνουν να τρίβουμε τα μάτια μας. Θα ξανακούσουμε τα χιλιοειπωμένα επιχειρήματα των τελευταίων χρόνων. Για πιστόλια στον κρόταφο, για υπεύθυνους κι ανεύθυνους, για τη χώρα που κρατήθηκε όρθια και άλλα. Θα πέσει μπόλικη λάσπη στον ανεμιστήρα για τους αντιφρονούντες. Όμως σήμερα ας μείνουμε στα γραπτά κείμενα. Κι ας διαβάσουμε πίσω από ευφημισμούς και στρογγυλέματα. Ας διαβάσουμε πίσω από τις λέξεις. Εκεί που, δυστυχώς, κρύφτηκε ο Αλέξης.

Έχει εκδώσει τα βιβλία "Η βία της βδομάδας" (1997), "Η εκδίκηση του τυπογράφου" (2006), "Αφάνεια" (2010), "Κόντρα Γέφυρα & άλλα διηγήματα" (2015) και "Η πόκα της πλημμύρας" (2017).

Συζήτηση1 σχόλιο

  1. Δεν γίνεται να θέλεις να ξοδεύεις περισσότερα από όσα εισπράτεις και να επιμένεις την διαφορά να την πληρώνουν οι άλλοι επειδή αν «βαρέσεις κανόνι» θα χάσουν και αυτοί.
    Δεν γίνεται να θέλεις δάνεια αλλά να μην θέλεις να αποληρώνεις τα δάνεια.
    Δεν γίνεται να λες οτι επί 5 μήνες διαπραγματεύεσαι, ενώ επί της ουσίας, προσπαθείς να διαχειριστείς επικοινωνιακά την προασρμογή στην πραγματικότητα, και να μην καταλαβαίνεις ότι όλο αυτό έχει συγκεκριμένο και βαρύ κόστος για την οικονομία, δηλαδή για την τσέπη του φτωχού.
    Δεν γίνεται να λες τα κακά μίας συμφωνίας αλλά να μην λες λέξη για την εναλλακτική που είναι καταστροφική.
    Δεν γίνεται να απαιτείς δικαιώματα αλλά να απορρίπτεις τις υποχρεώσεις.
    Δεν γίνεται να δινεις προεκλογικές υποσχέσεις με ξένα χρήματα.
    Η χώρα πλήρωσε στο παρελθόν, και πληρώνει και τώρα, ακριβά τον εθνολαϊκισμό. Χρειάζεται πραγματική εθνική στρατηγική και όχι εθνολαϊκιστικές θεωρίες.

Άφησε σχόλιο