Ποιό ήταν το καλύτερο μουντιάλ;

του Λευτέρη Βενιάδη

Το πρώτο μουντιάλ που θυμάμαι έντονα και που αρχίσε να διαμορφώνει την ποδοσφαιρική μου αντίληψη και συνείδηση ήταν αυτό του 1986. Εκέινη ήταν η περίοδος που εμείς ως παιδιά παίζαμε ώρες αμέτρητες «μπάλα». Εκτός από τα προαύλια των σχολείων και τα στενάκια στις γειτονιές ο βασικός αγωνιστικός μας χώρος ήταν η πλατεία Βουνακίου.

Θυμίζω μερικά βασικά χαρακτηριστικά, που ίσως μόνο οι πρωταγωνιστές των μεγάλων αυτών ποδοσφαιρικών στιγμών της πλατείας μπορούν να καταλάβουν:

• ματσάκια σε όλους τους πιθανούς συνδυασμούς αναλόγως με το πόσα άτομα είχαν μαζευτεί: μονό, διπλό, μονουδάκια με κλήρωση μέχρι τον μεγάλο τελικό κ.λ.π.
• τα δοκάρια του τέρματος: ήταν 2 νερατζιές που από τη φύση τους δημιουργούσαν τυχαία το λεγόμενο «Γ» στο σημείο που ο κορμός του δέντρου άρχιζε να διακλαδώνεται. Στόχος πολλών σουτ ήταν να πάει η μπάλα στο «Γ»
• το νοητό οριζόντιο δοκάρι: ανεβοκατέβαινε νοητά για να καθορίσει το αν κάποιο απροσδιόριστο σε ύψος σουτ ήταν γκολ ή άουτ ανάλογα με τη δύναμη των επιχειρημάτων των αντίπαλων παιχτών: -Τόσο πέρασε από το χέρι του τερματοφύλακα, -όχι τόσο αλλά τόοοσο, -τον κρέμασε κλπ.
• o περιπτεράς: όποτε μπορούσε έπαιρνε την μπάλα και απειλούσε ότι θα τη σκίσει «με το σουγιά»

Μέσα σε αυτόν το δικό μας ποδοσφαιρικό κόσμο οι συζητήσεις για το πρωτόγνωρο σε εμάς παγκόσμιο κύπελλο φούντωναν. Οι πρώτοι ποδοσφαιρικοί όροι άρχισαν με τη συχνή ροή των παιχνιδιών να γίνονται όλο και πιο ξεκάθαροι, με πιο δύσκολο στην κατανόηση το offsite.

Ομάδες γίνονταν μέρα με τη μέρα αγαπημένες με έλξη πάντα στους δυνατούς, Βραζιλία, Γαλλία, Ιταλία, Γερμανία, Αργεντινή. Tα αυτοκόλλητα «χαρτάκια», μας έκαναν όλο και πιο γνώριμους τους ποδοσφαιριστές. Το νούμερο 10 του Μαραντόνα προστέθηκε μαζί με το 7 του ήδη αγαπημένου από το ελληνικό πρωτάθλημα Δημήτρη Σαραβάκου στα νούμερα που θέλαμε να κουβαλάμε όλοι στην πλάτη μας.

Κάθε φορά που ερχεται η περίοδος του μουντιάλ αναρωτιέμαι, ήταν αυτό του 1986 όντως το καλύτερο ή η χαρά, η ένταση, το πάθος και το δόσιμο στο 100% για το ποδόσφαιρο που μαθαίναμε και ανακαλύπταμε τότε, το κάνει να μοιάζει ως το καλύτερο ακόμα και σήμερα;

Πάντως το Μουντιάλ του 2014 φαίνεται εως τώρα να συναγωνίζεται αυτό του 1986. Ας ελπίσουμε ότι θα το φτάσει! Γιατί για να το ξεπεράσει αδύνατον, τουλάχιστον για τη γενιά μας.