Έχουν επιλέξει να ζουν στην Ελλάδα της κρίσης. Καταπίνουν κι αυτοί τις συνέπειές της σαν “πικρό φάρμακο”. Πληρώνουν ψηλότερους φόρους, κερδίζουν λιγότερα χρήματα. Με το διαφορετικό τους χρώμα, τη διαφορετική τους νοοτροπία και τα διαφορετικά ελληνικά τους, προσπαθούν να βρουν τη θέση τους σε μια άκρως ανταγωνιστική και εχθρική, προς κάθε τι ξένο, κοινωνία. Πέντε “διαφορετικοί” συμπολίτες μας βλέπουν μέσα από το δικό τους πρίσμα την Ελλάδα και τους Έλληνες του σήμερα προσκαλώντας μας να αποκτήσουμε μερίδιο στην ευθύνη και άρα τη δύναμη για αλλαγή.
Ahmed, 44, έμπορος από το Πακιστάν
Πως επηρέασε η κρίση τη ζωή σου στην Ελλάδα;
Η κρίση δυνάμωσε τις ακροδεξιές ομάδες και τα πολιτικά κόμματα με αποτέλεσμα εγώ σαν ξένος να φοβάμαι να κυκλοφορώ ελευθέρα. Συνέχεια σκέφτομαι ποιος με βλέπει με μίσος και ποιος όχι. Φυσικά, κινδυνεύει και η σωματική μου ακεραιότητα λόγο των επιθέσεων που γίνονται καθημερινά.
Τι καλό πιστεύεις ότι μας έφερε;
Το καλό που θα μπορούσε να φέρει η κρίση θα ήταν να συνειδητοποιήσουμε ότι κάναμε λάθη ως κοινωνία. Ψηφίζαμε λάθος ανθρώπους για μικρό-συμφέροντα, ενθαρρύναμε τη διαφθορά, λειτουργούσαμε υπερβολικά παθητικά για να μας κάνουν ότι θέλουν οι εξουσίες αφού δήθεν μας χαρίζανε μερικά ευρώ. Όμως κάποιοι αργούν να συνειδητοποιήσουν ότι έχουν μερίδιο σε αυτά που πήγανε στραβά.
Τι είναι αυτό που δεν μας αφήνει να πάμε μπροστά σαν χώρα;
Η αμορφωσιά. Η ελληνική κοινωνία είναι φοβερά αμόρφωτη. Κανείς δεν μελετά για να μορφωθεί. Οι συζητήσεις μεταξύ ανθρώπων είναι εντελώς ανούσιες. Η μονή πηγή πληροφοριών και γνώσης για την κοινωνία είναι η τηλεόραση που όλοι ξέρουμε πόσο χαμηλού επιπέδου είναι.
Αν μπορούσες να αλλάξεις ένα μόνο πράγμα στην Ελλάδα του 2013, ποιό θα ήταν;
Θα ήθελα να εξαλειφθεί η υποκρισία από την κοινωνία.
Τι δεν θα άλλαζες με τίποτα;
Τον καιρό.
Από που βλέπεις νά ’ρχεται ελπίδα;
Όσο θα περνάνε τα χρόνια οι άνθρωποι θα γίνονται πιο δεκτικοί στην πραγματική τους κατάσταση, θα ζουν με λιγότερα καταναλωτικά αγαθά, σιγά σιγά θα διαγράφεται το χρέος και οι αγορές (που έτσι και αλλιώς έχουν λίγη μνήμη) θα ξεχάσουν την χρεοκοπία και θα αρχίσουν να δανείζουν την Ελλάδα. Έτσι κάποτε η κοινωνία θα ξανάδει την ευημερία μέχρι να ανακαλυφτεί το κούφιο οικονομικό σκηνικό και έρθει ξανά η βαθιά κρίση.
Chiara, 31, γραφίστρια από την Ιταλία
Πως επηρέασε η κρίση τη ζωή σου στην Ελλάδα;
Τα τελευταία 2 χρόνια η ζωή μου έχει αλλάξει πολύ. Σίγουρα αγοράζω λιγότερα πράγματα και βγαίνω λιγότερο. Άλλωστε δεν μου αρέσει πια να κάνω βόλτες στην Αθήνα γιατί η κρίση είναι πλέον κάτι στέρεο, απτό, που το καταπίνουμε με το ζόρι σαν πικρό φάρμακο.
Τι καλό πιστεύεις ότι μας έφερε;
Μας βοήθησε να καταλάβουμε πόσο λάθος ήταν οι επιλογές μας μέχρι τώρα. Μας έκανε περισσότερο αλληλέγγυους απέναντι σε όσους δεν έχουν δουλειά, σε όσους δεν έχουν σπίτι. Αλλά σίγουρα μπορούμε να κάνουμε πολλά περισσότερα.
Τι είναι αυτό που δεν μας αφήνει να πάμε μπροστά σαν χώρα;
Είναι η δυσαρέσκεια που αναπνέουμε, ο θυμός που διαβάζουμε στους τοίχους, η παραίτηση που βλέπουμε στα μάτια των ανθρώπων γύρω μας. Όλα αυτά πρέπει να μείνουν πίσω. Δεν μπορούμε να αφήσουμε τη βία και τις διακρίσεις να πάρουν το δρόμο τους. Όχι σε μια χώρα που γνώρισε τη δικτατορία μόλις 30 χρόνια πριν.
Αν μπορούσες να αλλάξεις ένα μόνο πράγμα στην Ελλάδα του 2013, ποιό θα ήταν;
Η νοοτροπία πολλών Ελλήνων που κοιτάζουν μόνο τον εαυτό τους και αδιαφορούν για ότι συμβαίνει ένα μέτρο πιο κει. Διαμαρτύρονται συνέχεια συσσωρεύοντας θυμό και απογοήτευση χωρίς να κάνουν κάτι γι’ αυτό. Αν όλα αυτά τα παράπονα μεταμορφώνονταν σε δράση, η Ελλάδα θα ήταν σίγουρα μια καλύτερη χώρα.
Τι δεν θα άλλαζες με τίποτα;
Τον αυθορμητισμό και την απλοϊκότητα του Έλληνα.
Από που βλέπεις νά ’ρχεται ελπίδα;
Η αλλαγή θα έρθει μάλλον από τα κάτω, από αυτές τις μικρές φλέβες που πάλλονται μέσα στη χώρα. Αν βέβαια καταφέρουν να ενωθούν και να αποκτήσουν συνοχή.
Dogan, 37, ιστορικός από την Τουρκία
Πως επηρέασε η κρίση τη ζωή σου στην Ελλάδα;
Όντας ξένος, η κρίση επηρεάζει τη ζωή μου κυρίως γιατί επηρεάζει περισσότερο τις ζωές των φίλων μου.
Τι καλό πιστεύεις ότι μας έφερε;
Μας έδειξε ποια είναι η πραγματική οικονομική, κοινωνική και πολιτική κατάσταση της χώρας. Η Ελλάδα πρέπει πλέον να πάρει μια απόφαση. Νομίζω ότι αυτό το σημείο είναι μια καλή ευκαιρία για να αποφασίσει προς τα που θέλει να πάει.
Τι είναι αυτό που δεν μας αφήνει να πάμε μπροστά σαν χώρα;
Η Ελλάδα δεν μπορεί να πάει μπροστά γιατί δεν μπορεί να πάρει μια ριζοσπαστική απόφαση. Όχι με την αριστερή ή την δεξιά έννοια. Για να αλλάξει η παρούσα κατάσταση πρέπει και οι δύο πλευρές να πάρουν ριζικές αποφάσεις και να τις εφαρμόσουν.
Αν μπορούσες να αλλάξεις ένα μόνο πράγμα στην Ελλάδα του 2013, ποιό θα ήταν;
Θα ήθελα να μην υπάρχει η οργάνωση της Χρυσής Αυγής που αποτελεί μια έλλειψη σεβασμού προς την ιστορία της Ελλάδας.
Τι δεν θα άλλαζες με τίποτα;
Δεν θα ήθελα να αλλάξει ο τρόπος που βλέπουν τη ζωή οι Έλληνες και η ευχαρίστηση που παίρνουν απ’ αυτήν.
Από που βλέπεις νά ’ρχεται ελπίδα;
Η ελπίδα θα έρθει από τον λαό. Γιατί αν ο λαός δεν πάρει στα χέρια του το μέλλον του και αφήνει άλλους να αποφασίζουν γι’ αυτόν, θα φέρει το βάρος της ευθύνης του.
Jennifer, 31, καθηγήτρια αγγλικών από τις ΗΠΑ
Πως επηρέασε η κρίση τη ζωή σου στην Ελλάδα;
Η κρίση έχει επηρεάσει τη ζωή μου με πολλούς τρόπους. Ο σημαντικότερος είναι ότι είναι αδύνατον να βρω δουλειά στον τομέα μου που είναι τα περιβαλλοντικά και κοινωνικά ζητήματα.
Τι καλό πιστεύεις ότι μας έφερε;
Σαν Αμερικανίδα μπορώ να πω ότι μάλλον η κρίση έχει σώσει την Ελλάδα να μην γίνει σαν την Αμερική και πολλές άλλες χώρες όπου ο μοντερνισμός και η υπερκατανάλωση έχουν καταστρέψει τις οικογενειακές αξίες και την παραδοσιακή κουλτούρα. Τώρα βλέπω ότι μία καινούργια αρχή είναι δυνατή στην Ελλάδα και ότι μπορεί να γίνει ένα πολύ σημαντικό παράδειγμα για τον κόσμο. Αλλά οι Έλληνες πρέπει να θέλουν κάτι καινούργιο και όχι τον κλασσικό δρόμο της ανάπτυξης.
Τι είναι αυτό που δεν μας αφήνει να πάμε μπροστά σαν χώρα;
Η ίδια η πεποίθηση ότι δεν μπορούμε να πάμε μπροστά. Και ο σκοπός που έχουμε, να γυρίσουμε πίσω στα «καλά χρονιά».
Αν μπορούσες να αλλάξεις ένα μόνο πράγμα στην Ελλάδα του 2013, ποιό θα ήταν;
Την μετατόπιση ευθυνών. Με το αίσθημα ευθύνης έρχεται και το αίσθημα της δυνατότητας για αλλαγή. Όλοι μας είμαστε υπεύθυνοι για αυτήν την κατάσταση, και γι’ αυτό έχουμε την δύναμη για αλλαγή.
Τι δεν θα άλλαζες με τίποτα;
Δεν θα άλλαζα με τίποτα την παραδοσιακή κουλτούρα που είναι ένα μοναδικό μείγμα ανατολικών και δυτικών επιρροών. Μακάρι οι Έλληνες να την αγκαλιάσουν αντί να την αλλάξουν για να γίνουν σαν τις δυτικές χώρες της Ευρώπης.
Από που βλέπεις νά ’ρχεται ελπίδα;
Από όλες τις αυξανόμενες προσπάθειες που κάνουν πολλοί άνθρωποι παντού στην Ελλάδα να γίνουν πιο αυτάρκεις, όπως η αποθήκευση σπόρων, τα εναλλακτικά χρήματα, οι ανταλλακτικές αγορές, η τοπικά υποστηριζόμενη γεωργία και οι κήποι στις γειτονιές των πόλεων. Βλέπω ότι οι άνθρωποι αρχίζουν να συνεργάζονται και να βοηθούν ο ένας στον άλλον. Όλα αυτά μου δίνουν ελπίδα.
Ovidiu, 40, δημοσιογράφος από τη Ρουμανία
Πως επηρέασε η κρίση τη ζωή σου στην Ελλάδα;
Όπως και για τους περισσότερους ανθρώπους, κρίση σημαίνει παίρνω λιγότερα χρήματα αλλά πληρώνω υψηλότερους φόρους. Στο πάρκο, διπλά από το σπίτι μου, κοιμούνται άνθρωποι κάθε βράδυ, στην εκκλησία ο κόσμος κάνει ουρές για να πάρει φαγητό και ο σκουπιδοτενεκές είναι πια πηγή τροφής για πολλούς ανθρώπους. Η κατάσταση είναι δραματική. Αισθάνομαι αναστατωμένος, γιατί ξέρω την Ελλάδα, και δεν της αξίζει.
Τι καλό πιστεύεις ότι μας έφερε;
Ότι έχουμε λιγότερα τροχαία επειδή αυξήθηκε η τιμή της βενζίνης όπως λένε στις ειδήσεις.
Ότι οι άνθρωποι είναι πιο ενωμένοι και ότι εμάς τους ξένους μας βλέπουν πλέον με καλύτερο μάτι.
Τι είναι αυτό που δεν μας αφήνει να πάμε μπροστά σαν χώρα;
Καταχράσεις, ψέματα, παρατυπίες, κατανάλωση χωρίς αποταμιεύσεις. Και οι άνθρωποι συνεχίζουν να ψηφίζουν τα ίδια κόμματα ξανά και ξανά.
Αν μπορούσες να αλλάξεις ένα μόνο πράγμα στην Ελλάδα του 2013, ποιό θα ήταν;
Το οικονομικό σύστημα. Αυτό που έχουμε σήμερα υπάρχει μόνο για να διασφαλίσει ότι οι πλούσιοι θα παραμείνουν πλούσιοι και θα γίνονται όλο και πλουσιότεροι.
Τι δεν θα άλλαζες με τίποτα;
Δεν θα άλλαζα απολύτως τίποτα στον τρόπο ζωής των Ελλήνων. Οι Έλληνες πρέπει να παραμείνουν αυτοί που είναι διατηρώντας τον τρόπο ζωής τους και τις παραδόσεις τους.
Από που βλέπεις νά ’ρχεται ελπίδα;
Ο Ελληνικός λαός πρέπει να είναι ενωμένος περισσότερο από ποτέ και να εργαστεί για το καλό της χώρας. Δεν υπάρχει χρόνος για να μιλάμε για το ποιος είναι ένοχος. Όλοι μαζί οφείλουμε να βρούμε λύσεις κι η ελπίδα θα έρθει μόνο από την ένωση των ανθρώπων.
