People of nowhere: Ένα βίντεο, μια αντίφαση κι ένα σχόλιο

0

γράφει ο Αλέξανδρος Παναγιωτάκης

Ο ισραηλινός κινηματογραφιστής Lior Sperandeo πήγε στη Λέσβο για να δει με τα ίδια του μάτια όσα μάθαινε ως τώρα μέσω ΜΜΕ για το προσφυγικό. Κατέγραψε όσα είδε σε ένα βίντεο με τίτλο «Άνθρωποι του πουθενά». Ο ίδιος συμμετείχε παλιότερα σε προπαγανδιστική σειρά για τη δημιουργία του Ισραήλ. Και κάπου εδώ προκύπτουν αντιφάσεις που δεν προσπερνιούνται…

Όπως σημειώνει ο ίδιος:

«Eίχα ακούσει και διαβάσει διάφορες γνώμες για το κύμα των Σύρων προσφύγων που προσπαθούν να φτάσουν στην ΕΕ. Τότε πήγα στη Λέσβο. Εφτά μέρες στο ελληνικό νησί μού έδωσαν μια υγιέστερη, πιο ανθρώπινη οπτική της κατάστασης.

Βλέποντας τους ανθρώπους πίσω από τους τίτλους των ΜΜΕ, με τα ίδια μου τα μάτια, και νιώθοντας τον μεγάλο τους αγώνα, έσπασε η καρδιά μου.

Είναι αυτοί οι άνθρωποι, η «απειλή» για την οποία μας λένε; Αυτό που εγώ είδα, ήταν άνθρωποι με κουράγιο σε μια εποχή κρίσης, σε αναζήτηση ελπίδας.

 Συνάντησα ακόμη γενναίους εθελοντές απ’όλο τον κόσμο που ήρθαν για να βοηθήσουν κάθε άνθρωπο ανεξάρτητα από θρησκεία, φυλή ή παρελθόν. Κι αυτό μου έδωσε έμπνευση.

Ελπίζω αυτό το φιλμάκι να μπορέσει να γκρεμίσει μερικούς από τους φράχτες, φτιαγμένους από κακές ιδέες και γνώμες, που έχουμε χτίσει γύρω μας». 

Οι πρόσφυγες δεν έρχονται από το πουθενά

Η δουλειά και τα λόγια του Λίορ Σπεράντεο είναι σίγουρα καλά και συγκινητικά. Ψάχνοντας όμως για να συμπληρώσουμε με δυο λόγια από το βιογραφικό του όσα γράφει, πέσαμε πάνω σε προηγούμενες δουλειές του. Όπως το «Η Ελπίδα: Η αναγέννηση του Ισραήλ», μια θρησκόληπτη, προπαγανδιστική μίνι σειρά που εξυμνεί όλους  τους πρωτεργάτες του σιωνισμού και τις προσπάθειες των Εβραίων στις πρώτες δεκαετίες του περασμένου αιώνα για τον σταδιακό εποικισμό της Ιστορικής Παλαιστίνης.

To εξώφυλλο του dvd με την προπαγανδιστική μίνι σειρά για την ίδρυση του Ισραήλ
To εξώφυλλο του dvd με την προπαγανδιστική μίνι σειρά για την ίδρυση του Ισραήλ

«Προσπάθειες» που περιλάμβαναν την εξαγορά γης, την εκδίωξη των γηγενών και τελικά την κατάκτηση διά των όπλων του μεγαλύτερου μέρους της Παλαιστίνης, που οδήγησε 750.000 παλαιστίνιους το 1948 στον δρόμο της προσφυγιάς. Κάποιοι εξ αυτών των προσφύγων, κατέληξαν στο στρατόπεδο του Γιαρμούκ στη Συρία. Από τότε που ξέσπασε ο τωρινός πόλεμος στη Συρία, πολλοί απόγονοί τους ξαναπήραν τον δρόμο της προσφυγιάς, και κάποιοι έφτασαν στη Χίο  και στη Λέσβο, όπου πιθανώς να τους κατέγραψε και η κάμερα του Σπεράντεο. Οπως θα κατέγραψε και πολλούς πρόσφυγες από την ίδια την Παλαιστίνη, κατεχόμενη από το Ισραήλ θυμίζουμε,  που επίσης φτάνουν κατά εκατοντάδες ως πρόσφυγες στα ελληνικά νησιά.

Ελπίζουμε κάποιες από τις ιστορίες τους να έφτασαν στα αυτιά του και να γκρέμισαν μερικούς φράχτες…

Μόνη πατρίδα τα παιδικά μας χρόνια

Άφησε σχόλιο