Μετά από δράση 20 και πλέον χρόνων ήρθε η στιγμή που η Χρυσή Αυγή διώκεται για αυτό που ακριβώς είναι. Μία εγκληματική οργάνωση που στόχο έχει τον φανατισμό των μελών της, την οργάνωση τακτικών εξορμήσεων των ταγμάτων εφόδων της σε ανυπεράσπιστους μετανάστες ή σε όσους της εναντιώνονται, την καλλιέργεια του μίσους και την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων επιχειρηματικών συμφερόντων με το αζημίωτο. Η συνέχιση της λειτουργίας της δέχεται ένα πολύ σοβαρό χτύπημα σήμερα με την σύλληψη των αρχηγών της με την κατηγορία της σύστασης εγκληματικής οργάνωσης. Οι ποινικές ευθύνες είναι απ’ ότι φαίνεται στοιχειοθετημένες και ελπίζουμε η δικαιοσύνη να φτάσει στο σημείο να εκδώσει καταδικαστικές αποφάσεις δίνοντας τέλος στην κρατική ανοχή, μερικές φορές υπόθαλψη και προστασία που έχουν δείξει κρατικοί λειτουργοί, ειδικά μέσα από τα σώματα ασφαλείας (αστυνομία, λιμενικό).
Το ποινικό μέρος λοιπόν πήρε μπροστά.
Το πιο σημαντικό κομμάτι της ιστορίας όμως δεν είναι ότι επιτέλους φαίνεται ότι κάποιοι θεσμοί λειτουργούν και αμύνονται, διαφυλάττοντας την λειτουργία μίας στοιχειώδους δημοκρατίας. Η επίγνωση πλέον ότι ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας μας, κοντά στο 1 στους 5 ή 1 στους 10, συνειδητά επιλέγει να ψηφίζει και να δίνει υποστήριξη σε ένα κόμμα με εγκληματική πρακτική, που ανοιχτά αμφισβητεί οποιαδήποτε έννοια δημοκρατίας και μέσα από ένα πρωτόγονο λόγο, προφανώς απόλυτα κατανοητό σε όσους απευθύνεται, σπέρνει εμφυλιοπολεμικό κλίμα απειλώντας ανοιχτά όσους διαφωνούν μαζί της. Αυτοί παραμένουν είτε υπάρχει Χρυσή Αυγή είτε όχι.
Προς το παρόν πάντως, μία όμορφη μέρα μόλις ξημέρωσε.
