Ένα καλοκαίρι

0

της Στέλλας Τσιροπινά

Ήπιε βυσσινάδα στον «Ουράνιο κήπο»
(καλοκαίρι των 32 χρόνων του).

Άφησε στο γκαρσόνι 80 δραχμές
αντί για 5
(ο ίδιος ήξερε γιατί).

Φορούσε το καλό κουστούμι, το ψαθάκι του
(εκείνη αλλού, χωρίς σωτηρία).

Έκατσε κάτω από τον ευκάλυπτο
(να τη σκεφτόταν;).

Σκεφτόταν.
Είχε αποφασίσει.

Δεν μπόρεσε.
Αυτό ήταν όλο.
Δεν άντεχε πια άλλο.

Να νιώθει ότι τον πατούν.
(Γεια σου, λυπούμαι, γεια σου.
Γεια σας, λυπούμαι, γεια σας).

Έρμαιο τόσων δισταγμών
πάτησε τη σκανδάλη αδίστακτα.

«Βληθείς διά σφαίρας εις την κεφαλήν»
σκότωσε τη δειλία του
που ήταν η ζωή του.

Γεννήθηκε στη Χίο, όπου ζει και εργάζεται ως καθηγήτρια φιλόλογος. Έργα της: Ο κύκλος που έκλεισε (Χίος, 1999 και 2001), Φώτης Αγγουλές: πορεία στο φως και το σκοτάδι της ζωής του (Χίος, 2010), Η θεατρικότητα των χιακών εθίμων του εορτολογίου 1. Πρωτοχρονιάτικα καραβάκια. Λάζαροι (Χίος, 2012, Α΄ τ. διδακτορικής διατριβής στο Τμήμα Θεάτρου Α. Π. Θεσσαλονίκης) κ.ά.

Άφησε σχόλιο