Πρωτοχρονιάτικα Καραβάκια στη Χίο: μία αναδρομή*
Στη Χίο υπήρχαν ποικίλοι τύποι πρωτοχρονιάτικων εορταστικών περιηγήσεων στις μικρές ή μεγαλύτερες γειτονιές ή κοινότητες
Στη Χίο υπήρχαν ποικίλοι τύποι πρωτοχρονιάτικων εορταστικών περιηγήσεων στις μικρές ή μεγαλύτερες γειτονιές ή κοινότητες
Νύξεις για τη ζωή των γυναικών της Χίου από την ύστερη Τουρκοκρατία μέχρι και τον 20ο αιώνα
Είναι φορές που μνήμη και αισθήσεις μουδιάζουν από τον πόνο που προκαλεί η αδυναμία της επιστροφής στην τρυφερή αγκαλιά των πρώτων βιωμάτων
Χαιρετισμοί. Για όλες τις ψυχές, πανάγιες και άθλιες˙ για όλους τους εσταυρωμένους.
Μέσα στα σχέδιά της είναι να γράψει κάποτε ένα ποίημα με λόγια άλλων.
Αφιερωμένο στο γείτονα, τον κυρ-Μαρκέλλο, που πριν από έξι μήνες άφησε ορφανές τις είκοσι -περίπου- γάτες του: «Σώτο, Σοφία, Μαρία!», φώναζε, «ψι-ψι-ψι-ψι-ψι…. ελάτε και σας έχω και ψαράκια! Έλα, Σοφάκι , ψιψινάκι μου, που τα γλυκά ματάκια σου βάζουν τη Λόρεν κάτω!»
O άνθρωπος και ποιητής Φώτης Αγγουλές ολοκλήρωσε σε πενήντα τρία χρόνια το ταξίδι της ζωής του, κωπηλατώντας αδιάκοπα από το «τίποτα» στο «κάτι» κι από κει στο «μικρό» ή το «ελάχιστο», ποθώντας πάντοτε, ωστόσο, να αγγίξει το «μεγάλο».
Απόσπασμα από το ανέκδοτο δεύτερο μέρος της διδακτορικής διατριβής της Στέλλας Τσιροπινά, με τίτλο: Η θεατρικότητα των χιακών εθίμων του εορτολογίου ΙΙ. Αποκράτικα έθιμα
…Και, πώς, για τόσα και τόσα γεγονότα του 2013,
αντέξαμε τη μικροψυχία, την κακία, το φθόνο, την αλαζονεία,
την έπαρση, την ασχημία;
Το Ζενοβώ του Μπέργου πέθανε.
Κι η Σταυριανή.