Καθώς τα χρόνια περνούν, η μνήμη της Χιακής κοινωνίας για τα Ταμπάκικα εξασθενεί. Μπορεί οι μεγαλύτεροι να θυμούνται ακόμα τα στοιβαγμένα δέρματα και την έντονη δυσοσμία από την επεξεργασία των δερμάτων, οι νεότεροι όμως γνωρίζουν ελάχιστα για τα βυρσοδεψία που λειτούργησαν στη Χίο μέχρι τη δεκαετία του 1980. Ανατρέξαμε στην έρευνα* του Εργαστηρίου Εικόνας, Ήχου & Πολιτιστικής Αναπαράστασης του Πανεπιστημίου Αιγαίου για τα Ταμπάκικα που πραγματοποιήθηκε το 2005, πριν ακόμα τα εγκαταλελειμμένα βυρσοδεψία λεηλατηθούν και απολέσουν τα περισσότερα εργαλεία και μηχανήματά, για να θυμηθούμε τι ήταν και πως λειτουργούσαν τα βυρσοδεψία στη Χίο και να προβληματιστούμε για το μέλλον του σημαντικότερου ίσως μνημείου νεότερης βιομηχανικής κληρονομιάς που υπάρχει στο νησί μας.