Ως πότε θα χρησιμοποιούμε το πανέμορφο περιαστικό δάσος ως χώρο ανεξέλεγκτης δράσης του κακού μας εαυτού;
Θυμάμαι την εκδήλωση που είχε πραγματοποιηθεί πριν πέντε χρόνια στο ΦΟΒ για μέλλον της Κλειδούς. Τότε είχαν ακουστεί πολλά και κυρίως οράματα, σχεδιασμοί και υποσχέσεις να γίνει το δάσος της Κλειδούς μία περιοχή αναψυχής για όλους μας, μικρούς και μεγάλους. Θυμάμαι το κάλεσμα μιας δράσης που είχε γίνει πριν από 1,5 χρόνο στην Κλειδού με συνδιοργανωτές καμιά δεκαριά φορείς «Έλα να περάσεις μια μέρα κοντά στο Δάσος! Να παίξεις, να μάθεις, να μυρίσεις, να γευτείς!».
Η πραγματικότητα όμως θλίβει. Νόμιμες ή/και παράνομες δραστηριότητες, σίγουρα πάντως αταίριαστες με την φυσική ομορφιά του περιαστικού δάσους εξελίσσονται κατά μήκος της κοιλάδας πριν και μετά το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης. Ογκώδη αντικείμενα «παρκαρισμένα» από εδώ και από εκεί, σκουπίδια, μπάζα και ανεξέλεγκτα σκυλιά δημιουργούν ένα σκηνικό, που μόνο ειδυλλιακό δεν είναι. Αδιάψευτος μάρτυς οι φωτογραφίες που μας έστειλε φίλη της «Α», που επισκέφτηκε χθες την Κλειδού για να κάνει μια βόλτα με τα παιδιά και τα 2 σκυλιά της.
«Δυστυχώς ή ευτυχώς οι εικόνες δεν μπορούν να μεταφέρουν και τη δυσοσμία που αναδύεται… Κατά τα άλλα ευτυχώς παντού υπάρχουν πινακίδες που απαγορεύουν το κυνήγι! Και κατά τα άλλα μας βομβαρδίζουν με μελέτες ανάπτυξης και προόδου! Ιδού ο πολιτισμός και η ανάπτυξη στο μεγαλείο του!» μας είπε λίγο μετά την άρον άρον αποχώρησή της από την Κλειδού. Κρίμα.
