Ο κλωβός που μεγάλωσε και απειλεί να γίνει hot spot

(ή πως κινδυνεύουμε να χάσουμε ένα σίγουρο Νόμπελ)
 
γράφει ο Τέλης Τύμπας

Είσαι δήμαρχος, αντιπεριφερειάρχης, βουλευτής ή δεσπότης στο νησί που γεννήθηκε ο Όμηρος, ο συγγραφέας των πιο γοητευτικών επιχειρημάτων υπέρ της φιλοξενίας από απαρχής κόσμου. Είναι το νησί σου γεμάτο από απλούς συμπολίτες που κατάφεραν και φρόντισαν ένα πληθυσμό περαστικών ξένων υπερδιπλάσιο από το δικό τους. Κρατάς νομίζω στα χέρια σου την ευκαιρία να κάνεις το νησί σου πασίγνωστο και πολυπόθητο ταξιδιωτικό προορισμό, για τους καλύτερους των επισκεπτών. Ένα βίντεο θέλει με τους ανθρώπους της εξουσίας του νησιού να βγάζουν με ασφάλεια από μια πλαστική βάρκα που φθάνει μουσκεμένα μωρά και μανάδες και να τους δίνουν ένα ζεστό ρούχο κι ένα πιάτο φαγητό (αντί να υποδέχονται το ελικόπτερο που ήλθε για να προωθήσει ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης προσφύγων στο νησί, το οποίο απειλεί να στιγματίσει τον τόπο). Άντε και μια φωτογραφία με δώρα που δίνονται στους περαστικούς ξένους, όπως στις διάσημες σκηνές από τον Όμηρο: ένα μανταρίνι από περιβόλι του Κάμπου στα παιδιά ο δήμαρχος, λίγη μαστίχα από τα νοτιόχωρα στους ηλικιωμένους ο αντιπεριφερειάρχης, στους νέους άντρες ένα αντίγραφο ενός παλιού χάρτη της Ευρώπης και της Ασίας με τη Χίο στη μέση από την βιβλιοθήκη του Κοραή οι βουλευτές, στις νέες μανάδες μια χάρτινη εικονίτσα κάποιας παγκόσμιας παναγιάς από την Αμανή ο δεσπότης.

Κι όμως κινδυνεύουμε να χάσουμε αυτό το Νόμπελ μέσα από τα χέρια μας. Όχι από έλλειψη υλικών πόρων αλλά λόγω εκχείλισης ιδεολογημάτων που επιμένουν επικίνδυνα. Η στήλη αυτή ξεκίνησε ακριβώς ένα χρόνο πριν, τον Ιανουάριο του 2015, με ένα κείμενο για τον κλωβό (το κλουβί με τη σιδερένια περίφραξη) εγκλεισμού προσφύγων στο κεντρικό λιμάνι της Χίου που επέμεινε και εγκατέστησε η παρούσα δημοτική αρχή, υλοποιώντας σχεδιασμό της προηγούμενης. Έκλεισε τον Δεκέμβριο του 2015 με κείμενo για την απόπειρα διευρυμένης αναπαραγωγής του κλωβού σε ένα ερημωμένο εργοστάσιο, σε ένα απόμερο και περιφραγμένο hot spot για πρόσφυγες (είχε μεσολαβήσει ένα κείμενο για το ενδιάμεσο στάδιο, την περίφραξη του καταυλισμού των προσφύγων στη Σούδα). Με κείμενα σαν κι αυτά η στήλη προσπάθησε το 2015 να υπενθυμίσει αυτό που ο απόλυτος ειδικός της πολιτικής φιλοσοφίας των περιφράξεων και των συναφών τεχνικών, ο μεγάλος Νικολό Μακιαβέλι, έχει αποσαφηνίσει, προς χρήση κάθε νέου ηγεμόνα: το τείχος, το φρούριο, το κάστρο που χτίζει ένας μαθητευόμενος της εξουσίας για τον αποκλεισμό των άλλων μπορεί στο πρώτο γύρισμα της ιστορίας να είναι αυτό με το οποίο θα επιβληθεί ο δικός του εγκλεισμός. Η προσπάθεια της στήλης δεν πέτυχε το 2015, θα συνεχιστεί το 2016.