του Άγγελου Ερατεινού
Οι τοίχοι μιλούν, γελούν, ερωτεύονται
Με τους κρεμασμένους πίνακες
Με το ντουλάπι όταν ανοίγει τις πόρτες του,
με το έντομο στο περβάζι.
Μιλούν, απ’ τις σιωπές μου εμπνέονται.
Κλέβουν απ’ το βάζο λουλούδια
με τη ροζ κουρτίνα χαριεντίζονται.
Οι τοίχοι μιλούν.
Το κατάλαβα αργά
όταν μου χαμογέλασε ο σοβάς τους.
