Δεν έχει σφυγμούς απόψε η πόλη
δε βλέπει τις φωτιές, δεν ακούει τις σειρήνες
μονάχα μια σφαίρα ταξιδεύει
μόνη στους δρόμους της ανυπακοής
διαπερνά καρδιές, ματώνει πεζοδρόμια
σκεπάζει με χώμα
ότι άφησε πίσω της
η αυθάδεια των δεκαπέντε χρόνων.
Κατράμι τούτος ο Δεκέμβρης
κολλά στα πνευμόνια μας
δεν αφήνει να φυτρώσουν λουλούδια
Τζαβέλλα και Μεσολογγίου γωνία
ο κόσμος που φτιάξαμε σκοτώνει
γίνεται στάχτη η οργή μας
κι οι ελπίδες μας
δεν είναι πια αλεξίσφαιρες.
Ας σταματήσει κάποιος τις σειρήνες
οι ένοχοι δεν βρίσκονται πια ανάμεσά μας.