Διέβασμα
H συνήθεια αυτουνού του διεβάσματος έμεινε, σαν το φαί το μεσημεριανό, έγινε ανάγκη σαν το χάπι του χολόστερου
H συνήθεια αυτουνού του διεβάσματος έμεινε, σαν το φαί το μεσημεριανό, έγινε ανάγκη σαν το χάπι του χολόστερου
Παλιά, με το που πατούσαμενε το ποδάρι μας στο χωριό, το καλοκαίρι, η πρώτη μας δουγιά ήτανε να πάμενε στο Γλυφό να κόψομε ένα ωραίο καλάμι για ψάρεμα…
Μαύρα ρούχα, μαύρη μαντήλα τυλιγμένη στο πρόσωπο της, οτρές απάνω στη ρόμπα της, στην ποδιά της ύφασμα, κλωστή και βελόνα…
Καθούντανε οι θείες εκειδά στο σκαρπάκι κι εκουσελέβανε…
Ήκουσα πως η Περιφέρεια της Χίου θε να κάμει μια τουριστικιά ταινία για τα μέρη μας και ζητούνε, λέει, κασκαντέρ…
Θα μείνομενε στο ευρώ, θα ’βγομενε από το ευρώ, έτσινα ο ένας, έτσιδα ο άλλος, ετσίνισενε η Μέρκελ, ετσούνεψενε ο Σόιμπλε, θένε κούρσα οι βουλευτές, δε θένε κούρσα, «ποτάμι» η πολυλογιά
Παλιά, στο χωριό, τα καλοκαίρια, η γιαγιά σ’ έστελνε για ψούνια και σου ‘λεγενε…
Τις σουφραζέτες δε νομίζω πως τις ήξερενε και το «Δεύτερο Φύλο» της Σιμόν ντε Μποβουάρ αποκλείεται να το ’χενε διεβάσει…
Δυό σαπουνάκια τη βδομάδα εκάμανε τη ζημιά… Δυό σαπούνια λουξ, απάνω στις καθαρές πετσέτες…
Κι ενώ περνούμενε αγωνίες κι έχομε έγνοιες κι η κεφαλή μας εγίνηκε σαν του βουδιού από το λέου λέου και το ίντα θα γίνει και θα μείνομε στο ευρώ ή θα γυρίσομε στη δραχμή