“Η ελπίδα έρχεται”… από τη Γαλλία! (και μια θλιβερή σύγκριση με την Ελλάδα)
Και ξαφνικά, μέσα στον απόλυτο ζόφο του εκφασισμού και της κοινωνικής νιρβάνας που τυλίγει ολόκληρη τη γηραιά ήπειρο, οι Γάλλοι είπαν να διασώσουν την τιμή της Ευρώπης
Και ξαφνικά, μέσα στον απόλυτο ζόφο του εκφασισμού και της κοινωνικής νιρβάνας που τυλίγει ολόκληρη τη γηραιά ήπειρο, οι Γάλλοι είπαν να διασώσουν την τιμή της Ευρώπης
Αναλαμβάνοντας φέτος τη γιορτή του Πολυτεχνείου για το σχολείο μου ύστερα από κάμποσα χρόνια, μου προέκυψε όρεξη σπάνια και μεράκι που εξέπληξε κι εμένα τον ίδιο
Έχει περάσει κάμποσος καιρός από την δολοφονία του Ζακ… Μεσολάβησαν άλλα γεγονότα. Χρωστώ ακόμα όμως στη συνείδησή μου το σημείωμα που ακολουθεί…
Eίναι ζωτικής σημασίας να μην μονοπωλούν τον δημόσιο λόγο στη σημερινή Χίο όσοι πυροδοτούν συστηματικά το κλίμα
Ο κόμπος έφτασε στο χτένι. Και μην αυταπατάται κανείς ότι αυτή η υπόθεση αφορά μόνο λίγους “πωρωμένους” αριστερούς.
Χρειάστηκαν εκατομμύρια χρόνια για να διανυθεί η ανηφορική οδός από τον πίθηκο στον άνθρωπο. Φαίνεται ότι νοσταλγήσαμε τον κατήφορο και τον πήραμε κουτρουβαλώντας…
Θα καταβάλω μεγάλη προσπάθεια αυτήν τη φορά να μην προκαταβάλω το συναίσθημά σου, φίλτατε αναγνώστη
H ισχυρότερη επαφή με την Κοινωνιολογία δεν σε κάνει σώνει και καλά “αριστερό”, ειδικά έτσι όπως το εννοεί ο Άδωνις
Είναι φορές όπου ο σουρεαλισμός και το γκροτέσκο χιούμορ είναι η μοναδική άμυνα που απομένει σε κάποιον για να σχολιάσει τη ζοφερή πραγματικότητα
Όταν το κράτος, στο σύνολο των θεσμικών του εκφάνσεων, αποφασίσει να ξεμπερδέψει με τη Χρυσή Αυγή, μπορεί πολύ εύκολα να το κάνει